ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής
Αρχισαν τα όργανα στο ΠΑΣΟΚ όπως ήταν αναμενόμενο μετά τη νέα μείωση που υπέστη στα ποσοστά του στις ευρωεκλογές και παρά τη φιλότιμη προσπάθεια της ηγεσίας του και των ΜΜΕ που τη στηρίζουν να εμφανίσουν το 8% ως πανάκεια όταν το κόμμα πριν από 5 χρόνια κυβερνούσε με ποσοστό 46% και όταν σε σχέση με το 2012 έχασε το 1/3 των δυνάμεών του.
Η πολυαναμενόμενη παρέμβαση των στελεχών που πρόσκεινται στον Γ. Παπανδρέου έγινε δια στόματος Γερουλάνου και Ρέππα που έδειξαν να διαφωνούν πλέον ξεκάθαρα με το εγχείρημα της «ελιάς» ενώ ιδιαίτερα ηχηρή ήταν και η παρέμβαση του ιστορικού στελέχους του κόμματος Κ. Σκανδαλίδη που πήγε ένα βήμα παραπέρα μιλώντας ακόμη και για αλλαγή ηγεσίας.
Την ίδια ώρα αποδεικνύοντας ότι μέσα στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν δύο κόσμοι, στελέχη που πρόσκεινται στον πρόεδρο του κόμματος Β. Βενιζέλο, όπως ο πολύς Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, που ζήτησε να μη μιλούν τα στελέχη που διαφωνούν επειδή δεν είχαν εμφανιστεί προεκλογικά. Και σαν να μην έφτανε αυτό ήλθε σήμερα η σκληρά εργαζόμενη νέα ευρωβουλευτής του κόμματος και βουλευτής λόγω εμφάνισης Ευα Καϊλή, να μιλήσει για ανεπάγγελτους που επίσης δεν δικαιούνται να ομιλούν.
Ετσι μεταξύ ελιάς και δάκου κατάντησε σήμερα το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ που δυστυχώς για τον ελληνικό λαό συνεχίζει να διαφεντεύει τις τύχες του, σαν δεκανίκι του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και της συντηρητικής ΝΔ.
Φυσικά για να περισώσουν το τομάρι τους τα στελέχη της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται ακόμη και σήμερα με κεντροαριστερή φρασεολογία που απέχει παρασάγγες από την άκρατη νεοφιλελεύθερη πρακτική τους, ευελπιστώντας ότι με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ θα μπορέσουν να κοροϊδέψουν μερίδα των λαϊκών στρωμάτων για να παραμείνουν στην εξουσία και να πειραματίζονται με σχήματα όπως η ελιά ή δεν ξέρω εγώ ποιο άλλο θα εφεύρουν στην πορεία όταν δεν τους βγει και αυτό.
Πρώτο σωσίβιο δείχνει να είναι το ποτάμι του Θεοδωράκη που μπορεί πλέον να θεωρηθεί πόλος της κεντροαριστεράς και να φαντάζει ιδανικός εταίρος για τον κ. Βενιζέλο, αφού πρόκειται για δύο πρόσωπα άκρως αγαπητά στα μίντια των μεγαλοεργολάβων αλλά και του συστήματος εξουσίας γενικότερα.
Δυστυχώς όμως με ένα τέτοιο ΠΑΣΟΚ ο μόνος χαμένος θα είναι ο ελληνικός λαός, αφού η ισχυρή λαϊκή πλειοψηφία του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατίας μένει μετέωρη μη θέλοντας να πάει προς τον ΣΥΡΙΖΑ φοβούμενη μήπως και επέλθουν ριζικές αλλαγές στη ζωή της.
Εγκλωβισμένη λοιπόν σε μικροαστικές φοβίες αυτή η πλειοψηφία δίνει τη δυνατότητα στις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις να κυβερνούν έστω και με ισχνές πλειοψηφίες καταστρέφοντας κυριολεκτικά τον κοινωνικό ιστό και την οικονομία της χώρας και αφήνοντας την Ελλάδα έρμαιο στα χέρια των δανειστών.
Οσο λοιπόν νωρίτερα αυτές οι δυνάμεις απεμπλακούν από το ΠΑΣΟΚ και το αφήσουν να το φάει ο δάκος τόσο πιο γρήγορα θα δημιουργηθούν νέες πλειοψηφίες αριστερής ή κεντροαριστερής κατεύθυνσης τώρα που και η ΔΗΜΑΡ πήρε το μήνυμα και άρχισε να καλοβλέπει πιθανές συνεργασίες με τον ΣΥΡΙΖΑ.
