Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΔΟΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής

χρεηΑντιμέτωπη με μία βραδυφλεγή βόμβα η οποία μόλις εκραγεί θα συμπαρασύρει συνολικά την ελληνική οικονομία και τη χώρα, αυτή των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε εφορία, ταμεία και τράπεζες, βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση εξαιτίας των επιπόλαιων πολιτικών της λιτότητας και της υπερφορολόγησης που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια.

Και είναι βραδυφλεγής η βόμβα αφού πλέον είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που οφείλουν δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους με αποτέλεσμα καθημερινά να σωρεύουν οφειλές και χρέη που δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετηθούν.

Βλέποντας το μέγεθος του προβλήματος οι κυβερνώντες και με την ασφυκτική πίεση της κοινωνίας, ανακοινώνουν προθέσεις, όμως αντί να αναζητήσουν ριζικές, βιώσιμες και αποδοτικές λύσεις, δυστυχώς για μία ακόμη φορά επέλεξαν τα επικοινωνιακά τρικ των ρυθμίσεων σε πολλές δόσεις, χωρίς όμως να αγγίξουν ούτε την υπέρογκη φορολόγηση, ούτε τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, ούτε φυσικά τις κλειστές κάνουλες χρηματοδότησης των τραπεζών.

Σερβίρουν όλο το τελευταίο διάστημα την καραμέλα των 72 ή 100 δόσεων για τις οφειλές σε εφορία και ταμεία, αλλά και μια θολή ρύθμιση των κόκκινων δανείων, χωρίς να μας πουν από πού θα βρεθούν τα χρήματα για να εξυπηρετηθούν όλες αυτές οι δόσεις αλλά και οι καινούργιες υποχρεώσεις που δημιουργούνται καθημερινά σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις (βλέπε φόρος εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ, εισφορές, δάνεια, ηλεκτρικό, νερό, τηλέφωνο κ.λπ).

Όταν ένα νοικοκυριό ενταχθεί σε κάποια ρύθμιση και έχει να πληρώσει για την εξυπηρέτησή της το ποσό των 50 ευρώ και τρέχουσες υποχρεώσεις του ΕΝΦΙΑ και του φόρου εισοδήματος αλλά και των δόσεων των στεγαστικών ή καταναλωτικών δανείων που σίγουρα θα έχει, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ή τη ρύθμιση δεν θα εξυπηρετήσει ή θα δημιουργήσει νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Τα ίδια και χειρότερα είναι τα συμπεράσματα για τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερες δόσεις και περισσότερες νέες υποχρεώσεις.

Αρα εύκολα βλέπουμε ότι οι πολλές δόσεις δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν κανέναν αν δεν συνοδευτούν από μια άλλη φορολογική και ασφαλιστική πολιτική κάτι που όμως δεν φαντάζει πιθανό για τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια.

Κατά συνέπεια αν το κράτος θέλει να δημιουργήσει μία σχέση ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης με τους πολίτες θα πρέπει να αναζητήσει τρόπους διαγραφής μεγάλου μέρους των ληξιπρόθεσμων οφειλών, (σεισάχθεια), μια κεφαλαιοποίησή τους και ένα πάγωμα δεκαετίας, χωρίς προσαυξήσεις και πρόστιμα, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις τρέχουσες υπέρογκες υποχρεώσεις τις οποίες θα πρέπει να μειώσει άμεσα.

Αλλιώς καθημερινά θα υπολογίζει περισσότερα ληξιπρόθεσμα, τα οποία θα παραμένουν ανείσπρακτα, θα υπολογίζει τόκους και πρόστιμα, θα βλέπει τα ταμεία και τις τράπεζες να κινδυνεύουν και θα κρατά όμηρο όλη την ελληνική κοινωνία που δεν μπορεί να πληρώσει επειδή εκεί την οδήγησαν όλες αυτές οι καταστροφικές πολιτικές.

Εκτός και αν στην κυβέρνηση δεν σκέφτονται ούτε πώς θα βελτιώσουν τα δημοσιονομικά ούτε πώς θα βοηθήσουν τους πολίτες να ανασάνουν και θέλουν την πλήρη εξαθλίωση χώρας και λαού.

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ