Λαγούς με πετραχήλια τάζει ο Σαμαράς με στόχο να μαζέψει τους 180 για Πρόεδρο
Η βαρυχειμωνιά για την κυβέρνηση αρχίζει από σήμερα, αφού ο Χαρδούβελης πήρε την πρώτη «κρυάδα» στην τηλεδιάσκεψη που είχε με τους επικεφαλής της τρόικας, καθώς τις επώδυνες και πολιτικά επικίνδυνες μεταρρυθμίσεις για την κυβέρνηση οι δανειστές δεν φαίνονται διατεθειμένοι να τις βάλουν στο «χρονοντούλαπο».
Η Μέρκελ συμφώνησε διά της δημόσιας σιωπής με τον οδικό χάρτη που της παρουσίασε ο Σαμαράς, αλλά διαμήνυσε προς όλους ότι το πράσινο φως θα δοθεί όταν η κυβέρνηση περάσει τον κάβο της τρόικας. Με άλλα λόγια φαίνεται ότι μελλοντικά οι πολίτες θα πάρουν κάποιες ανάσες από τη λαίλαπα της φοροεπιδρομής, αλλά από την άλλη οι αγριάδες του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού στα εργασιακά δικαιώματα θα «τσεκουρώσουν» όσους εργαζόμενους έχουν δουλειά ή θα πιάσουν δουλειά.
Η ανάπτυξη, όπως οι δανειστές την αντιλαμβάνονται, χρειάζεται φθηνά εργατικά χέρια και εργαζομένους χωρίς δικαιώματα, χωρίς αντιδράσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις. Αυτό το δόγμα προωθεί το ΔΝΤ πριν αποδεχθεί να αποχωρήσει πρόωρα από τη χώρα.
Η τρόικα, μετά και τη συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ, σύμφωνα με τους… μαξιμανθρώπους, θα δεχθεί να υποχωρήσει στο νέο ασφαλιστικό που θα προκαλέσει πτώση της κυβέρνησης σε αυτή τη Βουλή, αλλά θα επιμείνει στις τρεις βασικές αλλαγές για τα εργασιακά. Σε αυτές τις αλλαγές το ΠΑΣΟΚ έχει εκφράσει ανοικτά διαφωνίες και το ερώτημα είναι εάν οι βουλευτές του θα μεταπειστούν ώστε να προχωρήσει η κυβέρνηση.
Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος τάζουν φοροελαφρύνσεις, πολλές δόσεις για τα ληξιπρόθεσμα, νέο μειωμένο ΕΝΦΙΑ από του χρόνου, μείωση της έκτακτης εισφοράς και απαλλαγή από την τρόικα και το μισητό ΔΝΤ έως το τέλος του χρόνου. Και επιπλέον ρύθμιση για το χρέος, που θα το κάνει βιώσιμο ώστε να ανακουφιστούν οι πολίτες.
Το εξιδανικευμένο σενάριο προβλέπει ότι το χρέος θα… μειωθεί με επιμήκυνση – μπορεί και να πάει στα 50 χρόνια –, με μικρό σταθερό επιτόκιο και άλλα μέτρα, που θα επιτρέπουν να εξυπηρετείται με ένα πλεόνασμα προερχόμενο από συνεχή ανάπτυξη και όχι από υπερφορολόγηση.
Το ευχολόγιο…
Στο Βερολίνο ο Σαμαράς «υπέγραψε» σύμφωνο με τη Μέρκελ και την Ευρώπη ότι θα συνεχίσει την ίδια πολιτική λέγοντας πολλές φορές ότι δεν θα επιστρέψουμε στα ελλείμματα, επιχειρώντας να δείξει στους Ευρωπαίους ότι είναι το «καλό παιδί» της «ορθόδοξης» οικονομικής πολιτικής, σε αντίστιξη με τον Τσίπρα, που… απειλεί για ελλείμματα.
Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα, που θα αρχίσουν τη Δευτέρα, θα είναι πολυήμερες και δεν εκτιμάται ότι θα τελειώσουν πριν από τα τέλη Οκτωβρίου, αφού εν όψει της τελευταίας αξιολόγησης οι τεχνοκράτες θα επιχειρήσουν να πάρουν όσα περισσότερα μπορούν. Και πάλι σχεδιάζεται οι τελευταίες ρυθμίσεις να περάσουν με ένα άρθρο και με επείγουσες διαδικασίες, καθώς στο ίδιο νομοσχέδιο θα υπάρχουν διατάξεις και για φοροελαφρύνσεις και για τις δόσεις σε εφορίες και ταμεία και τα μέτρα για τις ομαδικές απολύσεις και την προκήρυξη απεργιών κ.ο.κ.
Ο Σαμαράς υπολογίζει ότι μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου θα έχει αποφύγει το πολιτικό ατύχημα, πως οι βουλευτές θα ψηφίσουν τα τελευταία μεταρρυθμιστικά μέτρα που θα συμφωνηθούν με την τρόικα και στη συνέχεια, με την ολοκλήρωση των stress test των τραπεζών, θα μπορέσει να αρχίσει και η ουσιαστική συζήτηση για το χρέος.
Θεωρεί ότι έως το τέλος του χρόνου το οικονομικό – πολιτικό κλίμα θα έχει αλλάξει, αφού ο Γιούνκερ θα έχει ανακοινώσει το πανευρωπαϊκό «πακέτο» των 300 δισ., οι τράπεζες θα αρχίσουν να χρηματοδοτούν υγιείς επιχειρήσεις, η χώρα θα μπορεί να δανείζεται με σχετικά χαμηλό επιτόκιο και με τη λήξη του μνημονίου στο τέλος του έτους θα μπορεί να ανακοινώσει ότι δεν χρειάζεται τις επόμενες δόσεις του ΔΝΤ – κοντά στα 10 δισ. – και ως εκ τούτου ο αναγκαστικός γάμος με το ΔΝΤ που έφερε ο Παπανδρέου καταλήγει σε διαζύγιο.
…και το ρίσκο
Ο οδικός χάρτης που παρουσίασε ο Σαμαράς στη Μέρκελ, η οποία όμως ούτε δεσμεύθηκε ούτε τοποθετήθηκε ανοιχτά, εμπεριέχει σημαντικό πολιτικό αλλά και οικονομικό ρίσκο. Ο Σαμαράς έχει σχεδιάσει να πάρει πολιτικά το «πράσινο φως» των εταίρων παρουσιάζοντας ως συνολική επιτυχία της Ευρώπης την «εκδίωξη» του ΔΝΤ και ταυτόχρονα με το παζάρι για το χρέος να αρχίσει να βολιδοσκοπεί για τον υποψήφιο που θα προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ελπίζει ότι έτσι θα πειστούν οι ανεξάρτητοι βουλευτές να ψηφίσουν και να συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές. Το κλίμα θα έχει αλλάξει, πιστεύουν στο Μαξίμου και στη Χαριλάου Τρικούπη, και τότε οι βουλευτές θα συνεκτιμήσουν την πρόωρη λήξη της θητείας τους αλλά και τις πιθανότητες επανεκλογής τους με την ένταξή τους σε κάποιο κόμμα.
Μπορεί, λένε, για κάποιους η απεμπλοκή από την τρόικα και το τρέχον μνημόνιο να είναι το άλλοθι για να στηρίξουν την κυβέρνηση ψηφίζοντας νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Άλλωστε τόσο η Ν.Δ. όσο και το ΠΑΣΟΚ με τα συνέδριά τους θα έχουν ανοίξει τις πόρτες για τους μετανοημένους κοψοχέρηδες. Η αρχή γίνεται με τον Σαμαρά στη μάζωξη της Χαλκιδικής το Σάββατο για τον εορτασμό των 40 χρόνων της Ν.Δ. Ο πρωθυπουργός «οριοθετεί» ιδεολογικά το προσκλητήριο «από την παραδοσιακή Δεξιά έως το μεταρρυθμιστικό Κέντρο».
Όμως όλα θα κριθούν από τις πραγματικές διαθέσεις των δανειστών, από τους πολίτες και από τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αυτή τη στιγμή δείχνει ότι δεν ανακόπτεται. Γι’ αυτό η απόφαση του Μαξίμου είναι πόλωση μέχρις άκρων με την αξιωματική αντιπολίτευση και περιοδείες του Σαμαρά στην περιφέρεια, σε μια προσπάθεια αναπτέρωσης του ηθικού και συσπείρωσης των «νοικοκυραίων» ψηφοφόρων.
Είπαμε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία…
