Επειδή πολλά ακούγονται περί εκτεταμένης νοθείας στο μέλι ειδικοί δίνουν πληροφορίες για εύκολους τρόπους που θα σας κάνουν να διαπιστώσετε αν κάποιο μέλι που αγοράσατε είναι αγνό ή νοθευμένο:
Η μελάσα (σάκχαρα & νερό) είναι ένα υλικό που χρησιμοποιείται στην νοθεία μελιού. Εάν βυθίσετε ένα φιτίλι βαμβακιού στο καθαρό μέλι, και το ανάψετε, το μέλι καίγεται εύκολα. Εντούτοις, εάν αυτή η δοκιμή γίνεται με το αλλοιωμένο μέλι, η παρουσία νερού στο μέλι δεν επιτρέπει στο μέλι να καίγεται, έτσι θα παράξει έναν ήχο τριξίματος.
Το νοθευμένο μέλι είναι λιγότερο πυκνό και έχει αρκετή υγρασία. Αν μια σταγόνα μελιού βουτηγμένη σε κρύο νερό παραμένει συγκρατημένη και δε διαλυθεί αμέσως, τότε είναι πιθανόν καθαρό μέλι. Φαίνεται καλύτερα κοιτάζοντας προς το φως. Αν οι άκρες της σταγόνας αρχίζουν να ανοίγουν κατά τη βύθιση στο νερό, τότε το μέλι πολύ πιθανό να έχει νοθευτεί με ουσίες με αρκετή υγρασία.
Το μέλι μπορεί επίσης να αλλοιωθεί με την προσθήκη ενός συγκεκριμένου ποσού αλευριού ή αμύλου, με σκοπό την αύξηση του βάρους και την λευκότητα του. Αυτού του είδους νοθεία μπορεί να ανιχνευθεί εύκολα με τη μίξη του μελιού με λίγο κρύο νερό. Εάν το μέλι περιέχει αλεύρι ή άμυλο, θα πέσουν στο πάτο του σκεύους, ενώ το ίδιο το μέλι διαλύεται γρήγορα. Όταν το μέλι που αναμίχθηκε με το αλεύρι ή το άμυλο θερμανθεί, το μέλι υγροποιείται στην αρχή, και όταν ψυχθεί γίνεται πιο σκληρό.
Η προσθήκη της εμπορικής γλυκόζης στο μέλι μπορεί να ανιχνευθεί με μια δοκιμή ιωδίου. Ένα μικρό δείγμα του μελιού είναι αραιωμένο σε ίσο ποσό νερού. 1g ιώδιο και 3g του ιωδιούχου καλίου αναμιγνύονται με 50ml νερού και αυτό το διάλυμα προστίθεται έπειτα στο αραιωμένο μέλι. Εάν το μέλι περιέχει την εμπορική γλυκόζη, το μείγμα θα γίνει κόκκινο ή ιώδες λόγω της παρουσίας κόκκινων δεξτρινών που βρίσκονται σε τεχνητό προϊόν γλυκόζης.
Σε κάθε περίπτωση πάντως αν υπάρχει ένα ύποπτο μέλι, πρέπει να γίνουν ακριβή τεστ σε εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου & χημικών αναλύσεων, με γνώσεις σε μελισσοκομικά.
