Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες εικαστικούς μεταπολεμικά, ο Κώστας Πανιάρας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών. Ο Κώστας Πανιάρας είναι ο καλλιτέχνης που φιλοτέχνησε το μεγαλειώδες γλυπτό “Θεσσαλική φρουρά” ύψους 14 μέτρων που «φρουρεί» τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα από τον Δεκέμβριο του 2009.
Το έργο εγκαινιάσθηκε από τον τότε υφυπουργό Οικονομικών Φίλιππο Σαχινίδη, παρουσία του δημιουργού του, των αρχών της πόλης, του τότε προέδρου της Πινακοθήκης Μάριου Ξηρομερίτη, που ανέλαβε και την πρωτοβουλία, και πολλών άλλων παραγόντων. Πρόκειται για μια χαλύβδινη κιονοστοιχία, επιχρωματισμένη με τα γνωστά λαμπερά χρώματα-κλειδιά του καταξιωμένου καλλιτέχνη, το μπλε και το κόκκινο, που υψώνει τις μνημειακές διαστάσεις της και σηματοδοτεί, όχι μόνο το Μουσείο αλλά τον περιβάλλοντα χώρο του και ολόκληρη την περιοχή.
Ο Πανιάρας συνέλαβε, μελέτησε και σχεδίασε το έργο του σε απόλυτη διαλεκτική αρμονία με τον όγκο του κτιρίου της Πινακοθήκης. Για τη Λάρισα έλεγε: «Είμαι δηλωμένος φίλος της πόλης. Πριν από δύο χρόνια όταν την επισκέφθηκα πρώτη φορά, οι κάτοικοι με δέχτηκαν τόσο ζεστά που με έκαναν να αισθανθώ κι εγώ Λαρισαίος. Συνδέθηκα συναισθηματικά με αυτή τη γη και τους ανθρώπους της. Έγινα συμπολίτης τους…Θέλω να επικοινωνήσω μαζί τους, μέσα από μια δική μου δημιουργία που με χαρά προσφέρω για το κτίριο της Δημοτικής Πινακοθήκης, που αποτελεί, με τους μοναδικούς εκθεσιακούς χώρους που διαθέτει, κόσμημα όχι μόνο για την πόλη, αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα».
Η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας διοργάνωσε έκθεση έργων του Κώστα Πανιάρα το 2007 με τίτλο “Τοπία και Ουτοπία”, ενώ να σημειωθεί πως διετέλεσε και μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής της Πινακοθήκης
Γεννημένος το 1934 στο Κιάτο, φοίτησε αρχικά στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα κοντά στην Ελένη Ζογγολοπούλου.
Από το 1956 συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου έζησε τα πρώτα 20 χρόνια της καριέρας του.
Στη γαλλική πρωτεύουσα σπούδασε λιθογραφία στην Σχολή Καλών Τεχνών, ζωγραφική με τον Αντρέ Λοτ και ψηφιδωτό και φρέσκο με τον Τζίνο Σεβερίνι. Στο Παρίσι παρέμεινε ώς το 1975, με ενδιάμεσα ταξίδια στη Νέα Υόρκη, την Περσία και την Απω Ανατολή και στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα.
Το 1956 ξεκίνησε την εκθεσιακή του δραστηριότητα, παρουσιάζοντας την πρώτη ατομική του έκθεση στην Αθήνα. Ακολούθησαν άλλες ατομικές, ορισμένες σε συνεργασία με τον Αλέξανδρο Ιόλα, και συμμετοχές σε ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1984 οργανώθηκε αναδρομική παρουσίαση του έργου του στην Πινακοθήκη Πιερίδη.
Η κηδεία του Κώστα Πανιάρα, που χαρακτηρίστηκε ένας «ανατροπέας της τέχνης», θα γίνει την Πέμπτη 16/10 στις 3 μ.μ. από το Α” Νεκροταφείο Αθηνών.
Κωνσταντίνα Καρυδάκη στο diavasinet.gr
