Δήλωση του περιφερειακού συμβούλου με την Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία Στάθη Ντούρου
Δύο εβδομάδες τώρα φοιτητικοί σύλλογοι του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας βρίσκονται σε κινητοποιήσεις. Βρίσκονται σε κινητοποιήσεις γιατί αρνούνται να ζήσουν σε ένα πανεπιστήμιο που επιχειρηματικοποιεί τα πάντα. Από τη γνώση και την έρευνα, μέχρι τη λειτουργία του και την ίδια τη φοιτητική μέριμνα.
Γιατί βιώνουν με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο, το τρίπτυχο που έχει γίνει δόγμα για την κυβερνητική συμμορία τα τελευταία χρόνια: Πουλάμε-Απολύουμε-Ιδιωτικοποιούμε. Πάνω απ όλα όμως γιατί παλεύουν να υπερασπιστούν το δικαίωμα όλων των παιδιών της εργαζόμενης πλειοψηφίας στην ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση και τη γνώση. Παλεύουν για να επανακατακτήσουν μια βασική κοινωνική ανάγκη που τείνει να γίνει είδος πολυτελείας.
Και ποιος τόλμησε να σταθεί απέναντι τους; Οι εργολάβοι που μεθοδικά τόσα χρόνια εισβάλουν στο πανεπιστήμιο, με κυβερνητικά φιρμάνια, πρυτανικές υπογραφές και με τις ευλογίες της ΕΕ. Εκείνοι που ξεκοκαλίζουν τεράστια χρηματικά ποσά, καταληστεύοντας το δημόσιο πλούτο, τσακίζοντας οποιοδήποτε εργασιακό δικαίωμα με συμβάσεις σκλαβοπάζαρου για τους εργαζομένους τους, χρησιμοποιώντας τον εξοπλισμό του πανεπιστημίου για εργασίες εκτός του ιδρύματος, υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν προκειμένου να βάζουν περισσότερα χρήματα στην τσέπη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο εργολάβος έχει όνομα και ονομάζεται Χούτος. Είναι ο ιδιοκτήτης της εταιρίας catering που έχει αναλάβει τη σίτιση των φοιτητών του Βόλου. Την έχει αναλάβει με αντίτιμο της τάξης των 1.500.000 ευρώ για ένα χρόνο. Ένα χρόνο μέσα στον οποίο η δωρεάν σίτιση για μερικές εκατοντάδες φοιτητές θα γίνει παρελθόν.
Η εν λόγω «υγιής» εταιρία προκειμένου να υπερασπιστεί τη χρυσοφόρα για εκείνη εργολαβία, επέλεξε να χρησιμοποιήσει τους εργαζόμενους της ως πιόνια της, προκειμένου να εκβιάσει τους φοιτητές που ζητάν κάτι για το οποίο ο λαός έχει ήδη πληρώσει. Δωρεάν σίτιση για όλους. Εκβιάζει τους εργαζόμενους με το επιχείρημα πως ότι θίγει τον εργοδότη, ουσιαστικά θίγει και τους εργαζόμενους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χυδαιότητα από αυτή. Η ύπαρξη εργολάβων στο δημόσιο είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Και δεν είναι μόνο αυτό. Μέσω των εργολαβιών ξοδεύονται πολύ περισσότερα χρήματα από εκείνα που θα χρειαζόταν για τη διατήρηση μόνιμου προσωπικού, απλά και μόνο για να σφετερίζονται τον κοινωνικό πλούτο οι «κολλητοί» της εκάστοτε κυβερνητικής συμμορίας.
Ο αγώνας των φοιτητών για δωρεάν σίτιση ενοποιείται με την ανάγκη για μόνιμη και σταθερή εργασία με οικονομικές απολαβές που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαζομένων. Η μεθόδευση του Χούτου, δεν επιχειρεί απλά να μετατρέψει τους εργαζόμενους σε απεργοσπαστικό μηχανισμό εναντίον των αγώνων της νεολαίας, αλλά να τους κάνει να αρνηθούν την ίδια τους τη δυνατότητα για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Για να έχουν οι ίδιοι μια σταθερή δουλεία με δικαιώματα και τα παιδιά τους μια εκπαίδευση δημόσια, δωρεάν, στο πλευρό των κοινωνικών αναγκών και δημιουργό χειραφετημένων ανθρώπων. Ακριβώς για αυτό κανείς εργαζόμενος δεν πρέπει να τσιμπήσει στους εκβιασμούς της εργοδοσίας. Όλοι μαζί για εκείνα που μας κλέψανε, αλλά και για εκείνα που δε μας δώσανε ποτέ.
