«Δεν θα ζήσουμε με ψίχουλα!». Το μήνυμα αυτό έστειλαν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες και νέοι από κάθε γωνιά της χώρας, που πλημμύρισαν με την παρουσία και τη μαχητικότητά τους την πλατεία Συντάγματος στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ.
Διαδήλωσαν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, διατράνωσαν την απόφασή τους να μην αποδεχτούν να ζήσουν με τα ψίχουλα που τους υπόσχονται, από το πλούσιο γεύμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το οποίο ήδη σχεδιάζουν οι κεφαλαιοκράτες και μαγειρεύουν οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι. Απαίτησαν άμεσα μέτρα ανακούφισης για τις λαϊκές οικογένειες. Είπαν: «Φτάνει πια! Ως εδώ!»
Από νωρίς το πρωί, ήταν εμφανές ότι «κάτι έτρεχε» στην Αθήνα: Στα σημεία αφίξεων των πούλμαν από όλη την Ελλάδα, στο λιμάνι του Πειραιά, στα σημεία των προσυγκεντρώσεων, χιλιάδες άνθρωποι, με τα πανό των Εργατικών Κέντρων, των Ομοσπονδιών, των Συνδικάτων, αλλά και Επιτροπών Αγώνα και Λαϊκών Επιτροπών, συγκεντρώνονταν και σχημάτιζαν συμπαγείς μάζες που έβριθαν από αποφασιστικότητα.
Άνθρωποι που είχαν να «κατέβουν στην Αθήνα» χρόνια, που ξενύχτησαν σε πούλμαν και καράβια, δίπλα στους «Αθηναίους» εργαζόμενους, ύψωναν τις σημαίες του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ και ξεδίπλωναν τα πανό των σωματείων και των φορέων, λέγοντας τα κοινά συνθήματα, που τους ενώνουν: «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», «εργάτη μπορείς και αν το καταλάβεις, θα γίνεις ο κυρίαρχος του πλούτου που παράγεις». Άνθρωποι του μόχθου, αγρότες, μωρομάνες με τα καροτσάκια, απόμαχοι της δουλειάς, ένωσαν την φωνή τους με εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων, με νέους από σχολεία, σχολές κατάρτισης, πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Λίγο μετά τις 11.30, οι προσυγκεντρώσεις μετατράπηκαν σε μαχητικά ποτάμια, που κατέκλυσαν την πλατεία Συντάγματος. Με συνθήματα, πολύχρωμα πανό, τις φόρμες εργασίας, αλλά και με μουσική, οι διαδηλωτές πορεύτηκαν προς το Σύνταγμα. Όταν στο Σύνταγμα, βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη το πολύμορφο πρόγραμμα της συγκέντρωσης, οι «ουρές» των προσυγκεντρώσεων εκτείνονταν στην Αμαλίας, χαμηλά στην Πανεπιστημίου, στη Β. Γεωργίου, στην Όθωνος, στη Β. Σοφίας, στη Φιλελλήνων, στην Ερμού…
Από την έναρξη της συγκέντρωσης, ένα ήταν ξεκάθαρο: Ο αγώνας δεν σταματάει! Οι δύο μήνες εντατικής και αγωνιστικής πορείας στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές, στις σχολές και τα σχολεία, εκεί που χτυπάει η καρδιά της εργατικής τάξης και της νεολαίας, έχουν συνέχεια, κλιμάκωση και προοπτική. Η πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 27 Νοέμβρη, πρέπει και μπορεί να αποτελέσει συνέχεια και κλιμάκωση της εργατικής – λαϊκής πάλης.
902.gr
