Μιλώντας στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την κύρωση του προϋπολογισμού του 2015 ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης έκανε λόγο για σημαντικές προκλήσεις με τις οποίες είναι αντιμέτωπη η χώρα. Αναλυτικά στην ομιλία του ο κ. Σαχινίδης ανέφερε:
Η ελληνική οικονομία μετά από μία δύσκολη και παρατεταμένη προσαρμογή, εξάλειψε το πρόβλημα των δίδυμων ελλειμμάτων με μεγάλο, όμως, τίμημα, σε όρους εθνικού εισοδήματος και ανεργίας. Για μία ομαλή μετάβαση στην μεταπρογραμματική Ελλάδα είναι αναγκαία η συζήτηση για τις μεγάλες προκλήσεις της επόμενης ημέρας.
Οι προκλήσεις αυτές για τη χώρα μας είναι οι εξής:
Πρώτον, να διασφαλίσει βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης μέσα από τον μετασχηματισμό του παραγωγικού της προτύπου. Η ανάπτυξη στο μέλλον θα έλθει από νέες επενδύσεις, που θα επιτρέψουν την αύξηση της εγχώριας παραγωγής -επομένως, θα υποκατασταθούν οι εισαγωγές- την αύξηση των εξαγωγών, αλλά και τη σταθεροποίηση της κατανάλωσης.
Η δημοσιονομική προσαρμογή στο μέλλον θα υποβοηθηθεί από την ανάπτυξη και όχι από την επίτευξη υψηλών στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα σε βάθος δεκαετίας. Ο κρατικός προϋπολογισμός δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει πρόγραμμα νέων επενδύσεων της τάξης των 30 δισεκατομμυρίων στην επόμενη τριετία, τετραετία, που είναι αναγκαίο προκειμένου να αποκατασταθεί η παραγωγική βάση που χάθηκε πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Ο Εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Τσακαλώτος απέφυγε να μας πει αν συμφωνεί ή διαφωνεί με την άποψη ότι μια μικτή οικονομία, όπως η ελληνική, χρειάζεται πέρα από τις αναγκαίες κρατικές επενδύσεις και ιδιωτικές. Γιατί; Μήπως έχει ιδεολογικές αναστολές;
Η δεύτερη πρόκληση είναι να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας το ένα εκατομμύριο άτομα, που έμειναν άνεργα την περίοδο της κρίσης. Άκουσα την αγωνία του Εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για τους ανέργους. Την πρότασή του για το πώς η ελληνική οικονομία θα δημιουργεί 100.000 με 150.000 θέσεις εργασίας ετησίως δεν την άκουσα. Ο ορθολογισμός της προσέγγισής του, τον οποίο δεν αμφισβητώ, ελπίζω να τον προστατεύει από προσεγγίσεις με θεολογικό υπόβαθρο, όπως «O ΣΥΡΙΖΑ μπορεί αν δημιουργήσει 100.000 με 150.000 θέσεις εργασίας γιατί θέλει, ενώ εσείς οι σοσιαλιστές δεν θέλετε να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας».
Τρίτη πρόκληση είναι να μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες, γιατί υπονομεύουν την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας. Χώρες με έντονες κοινωνικές ανισότητες έχουν πολιτική και κοινωνική αστάθεια και αδυνατούν να προσελκύσουν τις αναγκαίες επενδύσεις.
Η επίκληση της σταθερότητας και η ανάγκη για ευρύτερες συναινέσεις, συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δεν είναι ιδεολόγημα, αλλά όρος και προϋπόθεση για επιτυχή έξοδο από την κρίση. Αυτό, βέβαια, αφορά και τη Νέα Δημοκρατία, η οποία το Μάιο του 2012 οδήγησε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού με την επιμονή της για πρόωρες εκλογές, που κατέστησαν αναγκαία τη διεξαγωγή και δεύτερου γύρου και ξεκίνησε η συζήτηση για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.
Η σταθερότητα, λοιπόν, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι α λα καρτ, για να την επικαλούμαστε όποτε μας βολεύει. Επειδή ο συσχετισμός των δυνάμεων στην Ευρώπη δεν είναι ευνοϊκός για τα ελληνικά συμφέροντα, ας ξανασκεφτούν όλοι –ένθεν κακείθεν εδώ στη Βουλή- το ρόλο της συναίνεσης.
Τέταρτη πρόκληση είναι να διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για μια βιώσιμη έξοδο στις αγορές. Το ζητούμενο εδώ και ένα χρόνο που ξέραμε ότι τελειώνει το πρόγραμμα, δεν ήταν απλά να βγούμε στις αγορές, αλλά να βγούμε με χαμηλά επιτόκια, με όρους ανάλογους με αυτούς της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας και να διασφαλίσουμε πάνω από όλα ότι δεν θα ξαναχρειαστεί να ζητήσουμε μνημόνιο. Διότι αυτό δεν θα το αντέξει ούτε η χώρα ούτε το πολιτικό της σύστημα.
Είναι πολλά τα λάθη που έγιναν τους τελευταίους μήνες και φθάσαμε ως εδώ. Εάν θέλει να τα δει κανείς, ας μελετήσει τις προετοιμασίες που έκαναν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία και θα τα καταλάβει! Εκεί οι υπεύθυνοι δεν έδιωχναν την τρόικα και τα μνημόνια με ομιλίες και δηλώσεις, γοητευμένοι από τη ρητορική του δικού τους «ΣΥΡΙΖΑ». Δούλευαν μεθοδικά για την έξοδο. Μάζευαν χρήματα, για να έχουν απόθεμα ασφαλείας και έκαναν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, για να στηρίξουν την οικονομία.
Πέμπτη πρόκληση είναι να προχωρήσουμε σε μια εκ νέου θέσπιση της πολιτείας. Και η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την ώρα που ετοιμαζόμαστε για την «μεταπρογραμματική» Ελλάδα, ας καταλάβουμε όλοι ότι ούτε το πρόγραμμα θα τελειώσει με τα λόγια, ούτε η επόμενη μέρα θα είναι εύκολη, ούτε θα βγούμε οριστικά από την κρίση με διαγγέλματα και ατάκες! Θέλει συνεννόηση και πράξεις.
Στη δική μας γενεά έσκασε ο λογαριασμός παθογενειών δεκαετιών από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Λόγω της ιστορικής απόφασης που πήραμε το 2010 να μην αφήσουμε τη χώρα να καταρρεύσει, έχουμε ακόμα μια μοναδική ευκαιρία να διορθώσουμε τα πράγματα, να φτιάξουμε την Ελλάδα από την αρχή!
Σας ερωτώ: Θα το κάνουμε; Είμαστε πολλοί που είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε κάθε προσωπικό συμφέρον για το γενικότερο καλό. Όχι γιατί μας το επιβάλλει κανένας, όχι γιατί μας το ζητάει οποιαδήποτε τρόικα, αλλά γιατί εκεί μας οδηγούν τα πιστεύω μας και οι αρχές μας.
Θα ψηφίσω αυτόν τον προϋπολογισμό, για να δώσω τη δυνατότητα να εργασθούμε γι’ αυτή τη νέα Ελλάδα.
