Όπως έλεγε κι ο Όργουελ όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τα υπόλοιπα…
Απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ θέλει ο κ. Στουρνάρας για την Τράπεζα της Ελλάδος!
“Όπως αποκαλύπτεται στον τύπο, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρας ζητά την απαλλαγή των 29 ακινήτων της Τράπεζας από τον ΕΝΦΙΑ, τον φόρο που ο ίδιος εμπνεύστηκε και εισηγήθηκε! Ο κ. Στουρνάρας ζητά να απαλλαγεί η ΤτΕ από έναν φόρο που πληρώνουν όλες οι άλλες Ανώνυμες Εταιρίες[1], πολλές από τις οποίες οδηγήθηκαν σε πτώχευση, στέλνοντας χιλιάδες στην ανεργία, επειδή αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στο διαρκώς αυξανόμενο φορολογικό βάρος.
Πρόκειται για τον ίδιο φόρο που ο κ. Στουρνάρας θεωρεί «κοινωνικά δίκαιο», όταν τον πληρώνουν βεβαίως οι άλλοι.
Το πιο ανησυχητικό όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι την ώρα που η χώρα βίαια εισέρχεται σε περίοδο όπου κινδυνεύει με σοβαρό οικονομικό ατύχημα, με πιθανότερο πρώτο θύμα τον τραπεζικό χώρο, ο θεσμικά υπεύθυνος για την αποφυγή του αντί να ασχολείται με τα σοβαρά θέτει ως προτεραιότητα του την απαλλαγή της Τράπεζας της Ελλάδος από τον ΕΝΦΙΑ!
——————————————————————————–
[1] Η Τράπεζα της Ελλάδος δεν εντάσσεται στον κύκλο των νομικών προσώπων που απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ και οποιοδήποτε ειδική απαλλαγή είχε στο παρελθόν με ρητή διάταξη δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση του ΕΝΦΙΑ.”
Με ποιά λογική ο κ. Στουρνάρας διεκδικεί την απαλλαγή των ιδιωτών μετόχων της ΤτΕ από τον φόρο ή την αύξηση των διαθέσιμων κονδυλιων για δαπάνες της διοίκησης της ΤτΕ.
Ακόμα κι αν είχε νομικά επιχειρήματα -η διεθνής σύμβαση του 1927- όφειλε να μην τα επικαλεστεί.
ΥΓ Ο νομοςτου ΕΝΦΙΑ 4223 στο άρθρο 3 παρ. 3 προβλέπει ότι:
“3. Κάθε άλλη διάταξη, γενική ή ειδική, που αφορά απαλλαγές από φόρους ή τέλη, δεν εφαρμόζεται για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακίνητης Περιουσίας, με εξαίρεση τις συμβάσεις παραχώρησης του Δημοσίου που έχουν κυρωθεί με νόμο μέχρι την κατάθεση στη Βουλή του σχεδίου του παρόντος νόμου, εφόσον σε αυτές είχε προβλεφθεί η πλήρης απαλλαγή από φόρους ακίνητης περιουσίας.” Επίσης στο ίδιο άρθρο παρ. 2 περ. β προβλέπει ότι: “Οι ανώνυμες εταιρείες της Γενικής Κυβέρνησης, με την επιφύλαξη της προηγούμενης περίπτωσης(σ.σ. δηλ του ΤΑΙΠΕΔ και της «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο Α.Ε.»), δεν απαλλάσσονται από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α.. Η Τράπεζα της Ελλάδος με βάση το καταστατικό της είναι ανώνυμη εταιρία. Επικαλείται ότι η διεθνής σύμβαση του 1927 που αναφερόταν στο καταστατικό της και αφορούσε επί δανείου που έχει προ πολλού αποπληρωθεί υπερτερεί του εγχωρίου δικαίου δεσμεύει ακόμα την ελληνική Βουλή, όπως εξηγώ σε άρθρο μου που ακολουθεί.
