Πολλάκις ευεργετηθείς από την εκάστοτε ηγεσία της ΝΔ ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, το μόνο σίγουρο είναι, ότι έμαθε να ελίσσεται με ευλυγισία αιλουροειδούς στα κομματικά γραφεία για να επιβιώσει με κάθε σύστημα εξουσίας.
Με μεγάλη ευκολία πέρασε από το καραμανλικό στρατόπεδο στο Σαμαρικό όταν έγινε αλλαγή ηγεσίας στο κόμμα και με την ίδια ευκολία σήμερα ετοιμάζεται να πάρει θέση στο στρατόπεδο του πρώην πρωθυπουργού για να βρεθεί σε μια καλή θέση αφετηρίας ενόψει των αλλαγών στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευση που είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα δρομολογηθούν.
Και μπορεί να πει κάποιος ότι είναι αναμενόμενο αφού έτσι είναι οι πολιτικοί και έτσι έχουν μάθει να συμπεριφέρονται στην πλειοψηφία τους. Δεν μπορεί να πει όμως το ίδιο και για τις θέσεις που εκφράζουν και για τις ιλιγγιώδεις αλλαγές που κάνουν σε αυτές γιατί τότε πρόκειται για κωλοτούμπες και για κοροϊδία του λαού.
Δυστυχώς ο κ. Χαρακόπουλος που μας είχε συνηθίσει σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, θυμάστε πολύ καλά τη μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα στο θέμα του γάλακτος όταν από τη μία παραιτήθηκε από τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης επειδή διαφωνούσε με τη συγκεκριμένη ρύθμιση και από την άλλη με την ιδιότητα του βουλευτή την ψήφισε αδιαμαρτύρητα στη Βουλή, το έκανε και πάλι τώρα με το θέμα της προεκλογικής καμπάνιας της ΝΔ.
Μετεκλογικά
Σταχυολογώ κάποια από τα σχόλια που έκανε μετά την ήττα της ΝΔ:
Δηλώσεις στη Realnews:
«Η ΝΔ υπέστη στις εκλογές βαριά ήττα. Όπως προϋπόθεση για μια αποτελεσματική θεραπεία είναι η σωστή διάγνωση της ασθένειας, έτσι είναι αναγκαία για την ανάκαμψη η ουσιαστική και διεξοδική συζήτηση στα όργανα του κόμματος για τα αιτία της ήττας και η απόδοση των ευθυνών.
Η παράταξη πλήρωσε ακριβά την υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, που «θόλωσε» την ιδεολογία της ΝΔ, αλλά και τη λανθασμένη προεκλογική στρατηγική, που δεν ανέδειξε τη «χειροπιαστή ελπίδα» που εμείς προσφέραμε στον ελληνικό λαό σε αντίθεση με τις «φρούδες ελπίδες» του ΣΥΡΙΖΑ».
Δηλώσεις στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής:
«Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι αναμφίβολα οδυνηρό. Το ότι η Νέα Δημοκρατία υποχώρησε δύο μονάδες από τις εκλογές του 2012 δεν μπορεί να συνιστά λόγο ικανοποίησης. Η πραγματικότητα είναι ότι βρεθήκαμε πολύ πίσω από ένα κόμμα το οποίο κινείτο πριν από μόλις λίγα χρόνια μεταξύ κοινοβουλευτικής φθοράς και αφθαρσίας. Είναι φανερό ότι υπάρχει πρόβλημα. Κάτι δεν κάναμε σωστά. Χάσαμε την επαφή μας με παραδοσιακά κοινωνικά στρώματα που πάντοτε στήριζαν την μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη. Υπήρξαν λανθασμένες πολιτικές αποφάσεις, που έπληξαν τη μεσαία τάξη. Και αυτό το πληρώσαμε. Επιπλέον, αντί να αναδείξουμε την προοπτική και τη σταθερότητα, τη χειροπιαστή ελπίδα, επιλέξαμε μια λανθασμένη επικοινωνιακή τακτική, που έδιωξε κόσμο αντί να προσελκύσει. Τώρα, είναι η ώρα του απολογισμού, που πρέπει να γίνει ανοιχτά και χωρίς όρους μέσα στα όργανα του κόμματος. Και βεβαίως η απόδοση ευθυνών. Η κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει προσωπικές στρατηγικές. Όλοι ανεξαιρέτως πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους».
Δήλωση στα Παραπολιτικά:
«Η εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας είναι βαριά. Τόσο εξαιτίας της μεγάλης διαφοράς από το ΣΥΡΙΖΑ, όσο και της αποδυνάμωσής της σε παραδοσιακά φιλικές της κοινωνικές ομάδες. Θεωρώ ότι οι αιτίες της ήττας εντοπίζονται στη λανθασμένη επικοινωνιακή τακτική, από την οποία έλειψε η θετική προοπτική και η πειστική πολιτική πρόταση, αλλά και στα σοβαρά λάθη που έγιναν στο κυβερνητικό μας έργο και μας αποξένωσαν από την μεσαία τάξη, την ραχοκοκαλιά της παράταξής. Τώρα, οφείλουμε να αναλύσουμε σε ανοιχτή συζήτηση στα αρμόδια όργανα το αποτέλεσμα και να αποδοθούν οι ευθύνες. Για τη χώρα και την παράταξη οι καιροί ου μενετοί!».
Και προεκλογικά
Αυτά είναι που λέει τώρα μετά την ήττα ο Λαρισαίος πολιτικός. Ας δούμε όμως ποια στρατηγική ακολουθούσε στις ομιλίες του και στις προεκλογικές του συνεντεύξεις:
Πρώτο και καλύτερο αυτό που είχε πει περί μικρασιατικής καταστροφής παρομοιάζοντας την επομένη των εκλογών με το 1920:
«Αναφέρω ως τέτοιο παράδειγμα, που βρίσκει τρανταχτές αναλογίες στο σήμερα, τα όσα προηγήθηκαν και οδήγησαν στην Μικρασιατική Καταστροφή και ιδιαίτερα το κλίμα στο οποίο διεξήχθησαν οι τραγικές, όπως αποδείχθηκε, εκλογές του 1920.
Θυμίζω ότι τότε, και ενώ συνεχιζόταν ο πόλεμος, σύμπασα η αντιβενιζελική αντιπολίτευση αξίωνε και επέβαλε εκλογές, γεγονός που χαρακτηρίστηκε αργότερα ως το μεγαλύτερο πολιτικό σφάλμα. Σήμερα η «ποικιλόχρωμη» αντιπολίτευση, εν μέσω ενός σκληρού οικονομικού, αυτή τη φορά, πολέμου, επιβάλλει εκλογές με αφορμή την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας» Και συνέχισε σε άλλο σημείο:
«Όπως γνωρίζουμε η άφρονα πολιτική που ακολούθησαν οι νικητές των εκλογών της 1ης Νοεμβρίου του 1920 οδήγησε εντέλει στη Μικρασιατική Καταστροφή, τη μεγαλύτερη εθνική συμφορά, που μας ακολουθεί ως τραύμα στο εθνικό συλλογικό υποσυνείδητο. Ας ελπίσουμε ότι ο ελληνικός λαός τούτη τη φορά, στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2014, δεν θα παρασυρθεί από τη δημαγωγία της αντιπολίτευσης και δεν θα πέσει στη παγίδα των μεγάλων λόγων. Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσει η λογική και η Ελλάδα δεν θα βρεθεί ενώπιον μιας νέας ανυπολόγιστης καταστροφής, όπως θα είναι η έξοδός της από την ευρωπαϊκή οικογένεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται όχι μόνον για την οικονομία της αλλά και για την εθνική της ασφάλεια».
Σε άλλη του τοποθέτηση ο κ. Χαρακόπουλος ανέφερε:
«Ο κίνδυνος, όμως, είναι μεγάλος γιατί η χώρα χρειάζεται πολλά δισεκατομμύρια για να πληρώσει τις υποχρεώσεις της άμεσα, μέχρι τον Μάρτιο 4 δις και μέχρι τον Αύγουστο 22 δις. Από πού θα έλθουν αυτά τα χρήματα, από τον ουρανό; Ή που θα βρει ο κ. Τσίπρας τα 12 δις που υπόσχεται ότι θα μοιράσει σε πρώτη φάση. Αυτά είναι φτηνή δημαγωγία που θα την πληρώσουμε όλοι ακριβά. Ε, όχι λοιπόν δεν θα χαριστούμε στους μαθητευόμενους μάγους, θα λέμε την αλήθεια, θα προειδοποιούμε τους πολίτες γιατί αυτή είναι η υποχρέωσή μας».
Σε άλλη τοποθέτησή του και πάλι κινδυνολογούσε πιστός στην τακτική που τώρα κατακρίνει:
«Ευρισκόμενοι στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, αναδεικνύεται με μεγαλύτερη σαφήνεια το διακύβευμα που κρίνεται στις κάλπες της 25ης Ιανουαρίου. Από τη ψήφο των πολιτών εξαρτάται, χωρίς καμία διάθεση υπερβολής, το αύριο της χώρας, ή ακριβέστερα αν θα έχει αύριο η χώρα!
Τα πράγματα πλέον έχουν βρεθεί σε οριακό σημείο. Τα σημάδια είναι ολοκάθαρα, για όποιον έχει ψύχραιμη και αντικειμενική ματιά. Η χώρα, εξαιτίας του ανεύθυνου τυχοδιωκτισμού του κ. Τσίπρα, συνεπικουρούμενου από μια χορεία βουλευτών όλου του φάσματος –και της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής συμπεριλαμβανομένης- βρίσκεται στη δίνη της αβεβαιότητας και της αστάθειας.
Τα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου βρίθουν από αρνητικά οκτάστηλα για το μέλλον της Ελλάδας. Μιλούν για GREXIT, για αποχώρηση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για επικείμενο κοινωνικό χάος».
Και το καλύτερο ήταν όταν υπεραμύνονταν την προεκλογική τακτική:
«Στις κάλπες της ερχόμενης Κυριακής έχουμε ενώπιόν μας δύο επιλογές: να προχωρήσουμε αποφασιστικά, ως ευρωπαϊκή χώρα, που βλέπει με αυτοπεποίθηση το μέλλον ή να διαλέξουμε τη λύση της «ζαριάς», που προτείνει ο κ. Τσίπρας και τελικά να ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν και χειρότερα από αυτά που ζήσαμε στα πρώτα χρόνια της κρίσης. Να διαπιστώσουμε ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο και ότι χωρίς σχέδιο και προσπάθεια δεν υπάρχει σωτηρία. Τα παραμύθια είναι ωραία, αλλά είναι για παιδιά. Στους μεγάλους, η εμπιστοσύνη στους παραμυθάδες τιμωρείται από την πραγματικότητα!
Κάποιοι επιμένουν να θεωρούν τις προειδοποιήσεις που απευθύνουμε προς τους πολίτες, για τους κινδύνους που ελλοχεύουν αν κερδίσει η φθηνή δημαγωγία, ως κινδυνολογία στο πλαίσιο του προεκλογικού παιχνιδιού. Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι βαδίζουμε πλέον στην κόψη του ξυραφιού».
Όλα λοιπόν τα παραπάνω που αποτελούν λεγόμενα του κ. Χαρακόπουλου του τα αφιερώνουμε συστήνοντάς του λιγότερες κωλοτούμπες γιατί ένα μεγάλο κομμάτι της παράταξής του τον τίμησε όχι για να αλλάζει θέσεις σαν πουκάμισα αλλά για να εκπροσωπήσει την παράταξη και το νομό στο κοινοβούλιο με αυταπάρνηση και χωρίς καμία ιδιοτέλεια.
