Ο ελληνικός λαός ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς και την παγκόσμια συμμορία των κερδοσκόπων, κατάφερε να νικήσει την τρομοκρατία, τους εκβιασμούς τους και την αλητεία τους και ν αναδείξει αντιμνημονιακή κυβέρνηση!! Τι ξεφτίλα για το παγκόσμιο σύστημα! Ένας μικρός και εξαθλιωμένος λαός, που αιώνες τώρα τον πετσοκόβουν κάθε τόσο και προσπαθούν να τον ευνουχίσουν πνευματικά και να του στερήσουν τη δημιουργικότητά του, κατάφερε να τους γελοιοποιήσει!
Που έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο; Ένας μικρός λαός, μπήκε στο μάτι και παρενοχλεί το παγκόσμιο τέρας! Φανταστείτε. Είναι σαν να είμαστε στην πρώτη κατοχή και ο λαός αξιοποιώντας κάποιες αδυναμίες του γερμανικού στρατού, καταφέρνει να τοποθετήσει στο επιτελείο της κομαντατούρ, έλληνες πατριώτες!! Τι ξεφτίλα γι αυτόν τον στρατό!
Το καθεστώς έχασε την κυβέρνησή του. Διατηρεί όμως ακέραια όλα τα άλλα στηρίγματά του:
1. Τον μηχανισμό του χρέους, που είναι η θηλιά που άρχισε κιόλας να χρησιμοποιεί το προβληματικό και προβληματισμένο καθεστώς, για να εξουθενώσει και να πνίξει τη νέα κυβέρνηση.
2. Το χουντοφασιστικό στρατό των ΜΑΤ, ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΕΙΣΤΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ, που κατάφερε να σβήσει κάθε αντίσταση και κίνημα, που δημιουργήθηκε τα χρόνια των μνημονίων.
3. Θύλακες στον στρατό (όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Γ. Μπαλάφας στο άρθρο του «Ποιος κυβερνά αυτή την αστυνομία»).
4. Τα πλοκάμια του στη δικαιοσύνη, που δεν είναι μόνο στην ηγεσία της, αλλά απλώνονται σ όλο το σώμα της και διαπερνούν κι ένα σωρό άλλους τομείς της κοινωνίας, όπως έδειξε ο Κ. Βαξεβάνης με την έρευνά του για το παραδικαστικό κύκλωμα. Τους εισαγγελείς, έτοιμους σε κάθε νέο αγώνα ν ασκήσουν διώξεις στους αγωνιστές, γελοιοποιώντας κάθε έννοια συντάγματος και νόμων (για μια ακόμα φορά).
5. Τις τράπεζες με τα καρτέλ τους, που είναι κράτος εν κράτει και στους σκοτεινούς διαδρόμους τους κυκλοφορούν και τρακάρουν μεταξύ τους γραβατωμένοι τραπεζίτες, πολιτικοί, έμποροι ναρκωτικών, λευκής σαρκός, κοινοί απατεώνες και γενικά κάθε είδους εγκληματίες, προστατευμένοι απ τους νόμους και τον έλεγχο της πολιτείας κι απ το πόπολο.
6. Τα ΜΜΑ (Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης), που συνεχίζουν ατσαλάκωτα σαν να μην έγινε τίποτα… κι όλα τα χθεσινά ξεχάστηκαν…
7. Μεγάλες μάζες αμόρφωτων, αποπροσανατολισμένων απ την προπαγάνδα, από ιδεολογίες και μικροσυμφέροντα, έτοιμες να χρησιμοποιηθούν και όχι μόνο εκλογικά…
8. Τον ΣΕΒ και τους επιχειρηματίες του (που πάντα εύρισκε πως τα μνημονιακά μέτρα κινούνταν στη σωστή κατεύθυνση).
9. Σειρά νόμων (όχι μόνο μνημονιακών, όπως ο αντιτρομοκρατικός, που ψηφίστηκε στη βουλή με παρουσία μιας χούφτας βουλευτών -συγκεκριμένα 6, εκ των οποίων οι 3 ήταν της αντιπολίτευσης, που με τον εισηγητή του νομοσχεδίου, αποτέλεσαν την πλειοψηφία (!), προς δόξαν της δημοκρατίας ΤΟΥΣ).
Η ιστορία έχει δείξει, ξανά και ξανά, ότι μετά την πρώτη ήττα, η αντίσταση της αντίδρασης πολλαπλασιάζεται. Στις νέες συγκρούσεις και αγώνες που περιμένουν την πατρίδα μας, όλοι αυτοί οι μηχανισμοί που προαναφέρθηκαν, θα είναι έτοιμοι να ριχτούν και να κατασπαράξουν το λαό μας και τους αγωνιστές του.
Αν μια κυβέρνηση αντιμνημονιακή θέλει να έχει κάποιες πιθανότητες να επιβιώσει, πρέπει επιθετικά να επέμβει και ν αφαιρέσει τα καθεστωτικά καρκινώματα και να ξεδοντιάσει το τέρας, απ όλους τους παραπάνω τομείς που αναφέρθηκαν, τώρα που αυτό είναι ξαφνιασμένο.
Για παράδειγμα, τους φασίστες που υπηρετούν στον χουντοφασιστικό στρατό των ΜΑΤ (όταν στην αστυνομία υπηρετούν αξιωματικοί που σε μια μόνο φουρνιά/χρονιά στη σχολή τους, χειροκροτούσαν σε ποσοστό 80% δηλώσεις φασιστών και όταν στην Αθήνα οι αστυνομικοί ψηφίζουν σε ποσοστό πάνω από 50% Χρυσή Αυγή), πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι μπορεί να τους περιορίσει στα συνταγματικά τους καθήκοντα ή να τους απενεργοποιήσει με συγχωνεύσεις τμημάτων ή με κάποια αναδιάταξή του; Το είπαν και οι ίδιοι: δεν περιορίζονται ούτε από τις διαταγές ανωτέρων τους, ούτε από τον όρκο τους, παρά μόνο απ τις φασιστοϊδέες που έχουν σφηνωθεί στην κεφάλα τους.
Πρέπει ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ να εντοπισθούν τα φασιστικά στοιχεία και ν απομακρυνθούν (αποταχθούν). Ο λαός μόνο να επικροτήσει μπορεί μια τέτοια ενέργεια. Η στερέωση της δημοκρατίας δεν είναι ρεβανσισμός. Είναι απλή λογική.
Οι αξιωματικοί των ΜΑΤ που έριχναν τα ασφυξιογόνα στην ανθρωπομάζα που στριμώχνονταν στις σκάλες της πλατείας συντάγματος και μόνο από τύχη δεν προκάλεσαν τραγωδία, επιτιθέμενοι αντισυνταγματικά, παράνομα και εγκληματικά σε ειρηνικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, το 2011 και 2012, θα διωχθούν γι αυτά τα εγκλήματά τους (το ν αποταχθούν είναι το λιγότερο που πρέπει να γίνει); Ή θα παραμείνουν στη θέση τους (έτοιμοι κι έμπειροι πλέον να δεχθούν στο μέλλον «ανώτερες» διαταγές) για να μη θεωρηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρεβανσιστικές τάσεις; Τ ακούω από κάποιους και δεν θέλω να το πιστέψω. Αν ισχύει, τότε νάστε σίγουροι ότι ο λαός μας και η γλώσσα του έχουν πολλούς τρόπους για να χαρακτηρίσουν αυτή την πράξη. Κανείς όμως απ αυτούς δεν θα σας αρέσει, συναγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιώργος Παπανικολάου