ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής
Τη χειρότερη επιλογή που θα μπορούσε να κάνει για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας έκανε σήμερα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σκορπώντας θλίψη αλλά και ανησυχία στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού για τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης.
Δυστυχώς σήμερα αποδείχθηκαν αληθινοί οι φόβοι όλων εκείνων που έλεγαν ότι η υπαναχώρηση Τσίπρα στην επιλογή Αβραμόπουλου δεν ήταν εξαιτίας των εσωκομματικών ισορροπιών, αλλά ήταν προϊόν των πιέσεων που του ασκήθηκαν από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ. Κ. Γιουνκέρ, ο οποίος δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να χαλάσουν οι ισορροπίες στο Κολέγιο των Επιτρόπων και -το κυριότερο- δεν ήθελε αριστερό επίτροπο στο χαρτοφυλάκιο της μετανάστευσης.
Κατά συνέπεια πρόκειται για τον πρώτο συμβιβασμό, ή την πρώτη υπαναχώρηση, του πρωθυπουργού σε πιέσεις και επιθυμίες των εταίρων μας, και μάλλον -δυστυχώς για εμάς- δεν θα είναι και η τελευταία.
Φυσικά αυτή η υπαναχώρηση και ο συμβιβασμός δεν είναι το μόνο στοιχείο που χαρακτηρίζει “κακή” την επιλογή Παυλόπουλου για τα ύπατο αξίωμα της χώρας, αφού η πολιτική του διαδρομή είναι γεμάτη από λάθη, εξοργιστικές επιλογές και δράσεις.
Ηταν εκείνος ο υπουργός που αμφισβήτησε και έβαλε στην άκρη το ΑΣΕΠ καθιερώνοντας τη «γαλάζια» συνέντευξη, που γέμισε με στρατιές «γαλάζιων» παιδιών το δημόσιο.
Ηταν ο υπουργός που ανέδειξε τα STAGE στον υπέρτατο θεσμό αδιαφάνειας, κάνοντάς τα μηχανισμό βολέματος ημετέρων στο δημόσιο.
Ο κ. Παυλόπουλος ήταν ο υπουργός που με το διάταγμά του μονιμοποίησε χιλιάδες συμβασιούχους που κανείς δεν γνωρίζει πως βρέθηκαν στο δημόσιο.
Το χειρότερο όμως ήταν οι χειρισμοί του στο θέμα των πυρκαγιών του 2007 που απέδειξαν ότι επρόκειτο για έναν ανεπαρκή πολιτικό να χειριστεί τέτοια μεγάλα θέματα, αλλά και το 2008 με τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, και τα όσα ακολούθησαν με τα επεισόδια σε όλη τη χώρα.
Ασε που για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού αμέσως μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, υπέβαλε δήθεν παραίτηση η οποία ποτέ δεν έγινε δεκτή από τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, αλλά και για την οποία ο ίδιος ποτέ δεν επέμεινε.
Αραγε θυμάται ο κ. Τσίπρας τι έλεγε τότε για τον κ. Παυλόπουλο, και με ποια επίθετα τον “στόλιζε”;
Και δεν είναι μόνο αυτά. Ο κ. Παυλόπουλος που ήταν παρόν στο θλιβερό για τη δημοκρατία επεισόδιο του Κασιδιάρη με τη Ρένα Δούρου και τη Λιάνα Κανέλη, ούτε καν κουνήθηκε από τη θέση του για να προστατέψει τις δύο κυρίες που δέχθηκαν την επίθεση Κασιδιάρη.
Αυτά είναι λίγα από τα στοιχεία της πολιτικής πορείας Παυλόπουλου που χαρακτηρίζουν κακή την επιλογή του αποδεικνύοντας ότι είναι προϊόν πιέσεων από τους εταίρους και συμβιβασμών στο εσωτερικό, και που δημιουργούν ερωτήματα αλλά και φόβους για μεγαλύτερους συμβιβασμούς, και γιατί όχι και για μεγάλους συνασπισμούς.
Όπως και να το κάνουμε η συγκατοίκηση ΠΑ.ΤΣΙ.ΚΑ. (ΠΑυλόπουλος, ΤΣίπρας, ΚΑμμένος) φοβίζει και προβληματίζει, όπως προβληματίζει και η αφωνία της Αριστερής Πλατφόρμας και των λοιπών διαρρηγνυόντων τα ιμάτιά τους για πιθανή δεξιά υποψηφιότητα.
Αλήθεια πού είναι σήμερα οι δηλώσεις τους ότι δεν θα ψηφίσουν για πρόεδρο κάποιον που ψήφισε τα μνημόνια, γιατί από όσα ξέρουμε ο κ. Παυλόπουλος είχε πει ναι σε όλους τους νόμους από τη συγκυβέρνηση Παπαδήμου και μετά.
