Το Μουσικό Σχολείο Λάρισας θα πραγματοποιήσει συναυλία – αφιέρωμα στον σπουδαίο συνθέτη Γιάννη Κωνσταντινίδη / Κώστα Γιαννίδη την Κυριακή 8 Μαρτίου 2015 και ώρα 7:30 μ.μ. στο αμφιθέατρο του Μουσικού Σχολείου στη Νέα Πολιτεία∙ η συναυλία διοργανώνεται στο πλαίσιο της διεξαγωγής του πολιτιστικού προγράμματος «Γιάννης Κωνσταντινίδης / Κώστας Γιαννίδης» με υπεύθυνες καθηγήτριες τις κ.κ. Ντριγκόγια Βασιλική, Κοσμάνου Βασιλική, Τσιούκα Ευαγγελία, Βλιτσάκη Ελεάνα.
Στόχος της συναυλίας είναι η ουσιαστική γνωριμία και εξοικείωση των μαθητών αφενός με τον πλούτο της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και αφετέρου με τις συνθετικές πρακτικές του 20ού αιώνα. Οι μαθητές και οι μαθήτριες θα αποδώσουν έργα του Γιάννη Κωνσταντινίδη παίζοντας πιάνο, βιολί ή τραγουδώντας, ενώ μεταξύ άλλων θα ερμηνεύσουν και γνωστά τραγούδια του Κώστα Γιαννίδη (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του συνθέτη) όπως τα «Ξύπνα, αγάπη μου», «Γκρίζα ματάκια» κ.ά. Τη συναυλία θα προλογίσει ο επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, κ. Πέτρος Βούβαρης.
Συμμετέχουν οι μαθητές: Βιολί: Γκουλέτσος Χρήστος. Πιάνο: Εμμανουηλίδης Κωνσταντίνος, Καμπά Νικολέττα, Καραβασίλη Κατερίνα, Καρβέλλα Ειρήνη, Κουτούγια Έλβα, Πέτρου Ερατώ, Τερζή Σοφία. Τραγούδι: Γκουλέτσος Χρήστος, Θεοδωρίδου Θεοδώρα, Καρβέλλα Ειρήνη, Καρβούνη Φαίδρα, Κουτούγια Έλβα, Μάρκου Ελένη, Μπλιούμπα Χριστίνα, Σεβδαλή Ιωάννα. Επίσης, συμμετέχουν τα σύνολα του Μουσικού Σχολείου: χορωδιακό σύνολο Musicarte και σύνολο Μουσικής Δωματίου.
Είσοδος ελεύθερη για το κοινό.
Λίγα λόγια για το συνθέτη
Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης γεννήθηκε το 1903 στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Τις παραμονές της Μικρασιατικής καταστροφής εγκατέλειψε τη Σμύρνη πηγαίνοντας στη Γερμανία για ανώτερες μουσικές σπουδές. Εκεί αναγκάστηκε να εργαστεί ως πιανίστας σε θέατρα, στο βωβό κινηματογράφο και στο ραδιόφωνο, καθώς η οικογένειά του έχασε την περιουσία της με την καταστροφή της Σμύρνης κι έπρεπε μόνος του να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για τις σπουδές του.
Επιστρέφοντας το 1931 στην Αθήνα, βιοποριστικοί λόγοι τον ανάγκασαν ν’ ασχοληθεί κυρίως με το μουσικό θέατρο και το τραγούδι, κάνοντας μια πετυχημένη καριέρα ως Κώστας Γιαννίδης (αναστροφή του ονόματός του). Τα ακούσματα της τζαζ, των αμερικανικών χορευτικών ρυθμών και των καμπαρέ από το μεσοπολεμικό Βερολίνο σε συνδυασμό με το λαϊκό ύφος της αθηναϊκής καντάδας και τα πρότυπα της ευρωπαϊκής οπερέτας του 1920, τον βοήθησαν να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο τραγουδιστικό ύφος για το ελαφρό μουσικό θέατρο. Το 1962 αποχαιρετά οριστικά την ελαφρά μουσική, θριαμβεύοντας στο Φεστιβάλ Μεσογειακού τραγουδιού της Βαρκελώνης με τα τραγούδια «Ξύπνα, αγάπη μου» και «Γκρίζα ματάκια».
Ο συνθέτης, έχοντας αποσυρθεί από το προσκήνιο, αφιερώθηκε στο κλασικό του έργο, το οποίο στηρίχθηκε πάνω στο δημοτικό μας τραγούδι και τον ανέδειξε, πλέον, ως Γιάννη Κωνσταντινίδη, σ’ έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες της Εθνικής Μουσικής Σχολής. Σεμνός και λακωνικός στην έκφρασή του χρησιμοποίησε αυτούσιες τις λαϊκές μελωδίες, χωρίς να προχωρήσει στην παραπέρα ανάπτυξή τους. Η μόνη επέμβαση που επέτρεψε στον εαυτό του ήταν η αρμονική επεξεργασία του υλικού του, όπου βρίσκεται και το μυστικό της τέχνης του.
Οι δύο βασικές συλλογές από τις οποίες άντλησε τους σκοπούς των χορών και των τραγουδιών που εμφανίζονται στις συνθέσεις του είναι η δίτομη «Τραγούδια των Δωδεκανήσων» του σπουδαίου Ελβετού μουσικολόγου Σαμουέλ Μπο-Μποβί και εκείνη του Γεωργίου Παχτίκου. Η μουσική του Κωνσταντινίδη καταυγάζεται από το αιγαιοπελαγίτικο λευκό φως και καθιερώνεται χάρη σ’ εκείνες τις αρετές που χαρακτηρίζουν κάθε γνήσιο έργο τέχνης: την απλότητα και τη σεμνότητα. Ο συνθέτης πέθανε το 1984, αφήνοντας μία πλούσια μουσική κληρονομιά.
