Ανακοίνωση της Ενωτικής Κίνησης Δημοσιογράφων για το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών στην Ένωση Συντακτών Θεσσαλίας – Στερεάς
Στο ίδιο μοτίβο του εργοδοτικού- συντεχνιακού συνδικαλισμού πρόκειται να κινηθεί και για την επόμενη διετία η νέα διοίκηση της Ένωσης συντακτών Θεσσαλίας- Στερεάς Ελλάδας- Εύβοιας, που αναδείχθηκε από τις εκλογές της περασμένης Κυριακής.
Μετά από μία σκληρή μάχη μηχανισμών και μία προσπάθεια νόθευσης του εκλογικού αποτελέσματος που οδήγησε σε διακοπή της ψηφοφορίας, διαμορφώνεται μία πλειοψηφία με κυρίαρχα στοιχεία τα παζάρια μεταξύ των εκλεγέντων, για το ποιος θα καταλάβει την μία ή την άλλη θέση στο προεδρείο. Ένα έργο που βλέπουμε χρόνια τώρα και με τους «πρωταγωνιστές», απλά να αλλάζουν…!
Ιδιαίτερα πρέπει να σταθούμε στην ενέργεια στην αρχή της ψηφοφορίας, από μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής, που δεν έδινε στους ψηφοφόρους, το ψηφοδέλτιο της ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ, αλλά πιάστηκε «στα πράσσα». Αναγκάσθηκαν να διακόψουν την ψηφοφορία, να ανοίξουν την κάλπη και να την ξαναρχίσουν από την αρχή. Μία ενέργεια που δείχνει τη νοοτροπία που έχει γίνει «δεύτερος εαυτός», σε ορισμένους, και κυριαρχείται από την αντίληψη «εμείς είμαστε οι ιδιοκτήτες της Ένωσης συντακτών Θεσσαλίας- Στ. Ελλάδας- Εύβοιας».
Το «ΕΝΙΑΙΟ» ψηφοδέλτιο – μηχανισμός, που πήρε και τις επτά θέσεις στο νέο διοικητικό συμβούλιο, μόνο σε ένα θέμα είναι πραγματικά ΕΝΙΑΙΟ. Στο ποια πολιτική θα υπηρετήσει. Γι’ αυτό θέματα όπως η ανεργία, η απληρωσιά, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, η μαύρη ανασφάλιστη εργασία και όχι μόνο, αλλά και η υποβάθμιση των κοινωνικών παροχών σε όλα τα επίπεδα, δεν αποτελούν ζητήματα αγωνιστικής διεκδίκησης. Άντε, το πολύ-πολύ καμιά ανακοίνωση… και πάμε παρακάτω. Καθημερινή τους πρακτική, να καλλιεργούν το «ρεαλισμό» της υποταγής, μέσα από την αποδοχή της «νομιμότητας» σε όλους τους υπάρχοντες αντεργατικούς και αντιασφαλιστικούς νόμους, αφού τους είναι αρκετό να διαχειρίζονται τη φτώχεια διαμοιράζοντας εν είδη ψηφοθηρικής φιλανθρωπίας τα ψίχουλα των αποθεματικών, όπου και για όσο υπάρχουν, τα «βάουτσερ» της πεντάμηνης ανακυκλούμενης επανακατάρτισης, να διακινούν τις θεωρίες για «συμμετοχικά αυτοδιαχειριζόμενα διαδικτυακά ΜΜΕ», που βέβαιο είναι ότι θα πνιγούν αργά ή γρήγορα στον αδυσώπητο ανταγωνισμό των μονοπωλιακών ομίλων. Ο στόχος τους είναι προφανής : Ο εγκλωβισμός των δημοσιογράφων, ιδίως των πιο νέων, σε λογικές ενσωμάτωσης, ώστε να μάθουν να ζουν «ως κολλήγοι», σε μία κατάσταση «λιτού βίου» και ανέχειας.
Είναι αυτοί οι ΔΗΘΕΝ «ακομμάτιστοι» που ευαγγελίζονται την «επερχόμενη ανάπτυξη», με μισθούς πείνας και εργασιακές σχέσεις «γαλέρας» – για ποιον άραγε – που προπαγάνδιζε η προηγούμενη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και συνεχίζει και η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Καταφύγιό τους, η συντήρηση ενός αντιδημοκρατικού Καταστατικού, που στέλνει ιδιαίτερα τους νέους συναδέλφους στην απομόνωση, αφήνει εκτός ή βάζει τεράστια εμπόδια για την ένταξη στην Ένωση εργαζομένων στον χώρο, που είναι δημοσιογράφοι, δεν προστατεύει τα εργασιακά τους δικαιώματα, με αποτέλεσμα να γίνονται αντικείμενα άγριας εκμετάλλευσης από την εργοδοτική αυθαιρεσία.
Σταθεροί διεκδικούμε :
Υπογραφή Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων με βάση τις Συμβάσεις του 2009. Οι συμβάσεις να καλύπτουν ΚΑΙ τους εργαζόμενους στο διαδίκτυο. Επαναπρόσληψη των απολυμένων (ΕΡΤ, εφημερίδων).
Κάλυψη όλων των ανέργων για όσο διαρκεί η ανεργία. Επίδομα ανεργίας στα 600 ευρώ τουλάχιστον. Να καταργηθεί το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ, η μαύρη εργασία και τα μπλοκάκια, οι ατομικές συμβάσεις.
Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών και εφαρμοστικών νόμων. Επιστροφή όλων των τζογαρισμένων, κλεμμένων και «κουρεμένων» αποθεματικών των Ταμείων. Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα της απεργίας.
Απαιτούμε : Άμεση κατάργηση όλου του αντεργατικού – αντιλαϊκού πλαισίου, όλων των αντιλαϊκών- αντιασφαλιστικών νόμων, άμεση ανάκτηση όλων των εργατικών – λαϊκών απωλειών και όχι ψίχουλα στα όρια των στόχων της καπιταλιστικής κερδοφορίας και των δεσμεύσεων της κυβέρνησης στην ΕΕ.
Η ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ, είναι και θα παραμείνει στη μάχη και πάντα θα μας βρίσκουν απέναντί τους. Όπως ήμασταν απέναντι και στην προηγούμενη συγκυβέρνηση Ν.Δ- ΠΑΣΟΚ, όπως είμαστε απέναντι στην πολιτική Ευρωπαϊκής Ένωσης – είμαστε και στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που δίνει προνόμια και στήριξη στην εργοδοσία, με αποτέλεσμα οι εργασιακοί χώροι να έχουν μετατραπεί σε ΓΚΕΤΟ, με άμεσο σύμμαχο την συνδικαλιστική δράση του εργοδοτικού – συντεχνιακού συνδικαλισμού που βάζει πλάτη για την εφαρμογή των αντεργατικών πολιτικών.
