ΓΡΑΦΕΙ Ο Άρης Σκιαδόπουλος
Πανεπιστήμιο Έρασμος στην Ολλανδία, συνέδριο, ένας Έλληνας σύνεδρος μεταπτυχιακός φοιτητής στη Φιλοσοφία της Οικονομίας στρέφεται προς έναν Αμερικανό καθηγητή:
«Δε νομίζετε ότι χρέος της Επιστήμης είναι να βρίσκει λύσεις που ανακουφίζουν τις κοινωνίες από τον εφιάλτη της φτώχειας;»
Ο Αμερικανός χαμογέλασε κι απάντησε στον φοιτητή: «Αγαπητέ μου, το ίδιο ερώτημα έβαλα σε ένα άλλο διεθνές συνέδριο. Ξέρετε τι έγινε τότε; Αφού με σάρκασαν, ένας από τους συνέδρους μου απάντησε: Μα αγαπητέ μου, τον Καπιταλισμό δεν τον ενδιαφέρει να δώσει λύση στην κρίση, αλλά να τη διαχειριστεί…»!
(Ο διάλογος μου μεταφέρθηκε λέξη προς λέξη από το φοιτητή, που τυχαίνει να είναι ο γιος μου).
Πάμε τώρα παρακάτω. Τι είναι και τι εκπροσωπούν αυτοί οι περίφημοι θεσμοί;
Τον εφιάλτη κάθε λαού, που αφού πρώτα τον υποχρέωσαν σε υπερδανεισμό, πέσανε στη συνέχεια πάνω του σαν ακρίδες να του φάνε τις σάρκες. Το ζήσαμε πολύ καλά με τα σαρκοβόρα της σχολής Φρίντμαν στην περίπτωση του τυφώνα Κατρίνα. Εκεί πού ξεπατώθηκε κάθε υλικοτεχνική υποδομή στη Νέα Ορλεάνη κι οι γιάπηδες του σύγχρονου Καπιταλισμού πέσανε πάνω στην πόλη για να την κατασπαράξουν. Τότε δοκιμάστηκε για μια ακόμα φορά το όριο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ο σύγχρονος πολιτισμός. Πλακώσανε οι εργολάβοι και οι κερδοσκόποι. Αδιάφοροι για τις συνέπειες στην τοπική κοινωνία, άτεγκτοι και αιμοδιψείς μπροστά στο κέρδος, άρχισαν πάνω στα ερείπια να χτίζουν μια πολιτική εξόντωσης των ανθρώπων. Καταργήθηκαν ακόμα και τα δημόσια σχολεία κι έγιναν όλα ιδιωτικά. Η Νέα Ορλεάνη ακόμα σέρνεται βαριά πληγωμένη.
Ο ένας από τους «θεσμούς» που παρέδωσε μαθήματα, δυστυχώς με επιτυχία και στην Ευρώπη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, χρόνια τώρα έχει μετατραπεί σε ένα ψυχρό κερδοσκοπικό μηχανισμό, που το μόνο…όραμά του είναι η αφαίμαξη κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής μιας χώρας. Έχει καταδικάσει χώρες της Κεντρικής Αμερικής, αλλά και της Αφρικής να ζούνε στο όριο της εξόντωσης. Ακόμα και το ελάχιστο αλλά απαραίτητο για μια στοιχειώδη επιβίωση, το νερό, το έχει παραχωρήσει σε ιδιώτες. Αυτοί, οι άθλιοι κερδοσκόποι, φτάσανε στο σημείο να μην επιτρέπουν, σε ανθρώπους πού πένονται, ούτε την πρόσβαση στα…ποτάμια τους! Αυτά τα τομάρια υποθηκεύουν χώρες κι ανθρώπινες ζωές.
Αυτοί οι περίφημοι «θεσμοί» πλακώσανε και σ΄ αυτή τη χώρα, ως τοποτηρητές των ισχυρών συμφερόντων που εκπροσωπούν, των τραπεζών και των απανταχού ολιγαρχών. Με τους τελευταίους μάλιστα βρίσκουν τον τρόπο να τα πηγαίνουν μια χαρά. Είναι αυτοί που ελέγχουν ακόμα και την πληροφόρηση, την οποία κατευθύνουν, προκαλώντας πανικό στις τοπικές κοινωνίες, έτσι ώστε να είναι υπάκουες στους «θεσμούς».
Γιατί, αν είμαστε απροσάρμοστοι, ανυπάκουοι και δεν εφαρμόζουμε τα προγράμματα εξόντωσης μας, που έχουν σχεδιάσει οι «θεσμοί», τότε αλίμονο μας και μαύρο φίδι πού μας έφαγε.
Αμολάνε τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια τους να μας απειλούν, πότε ότι θα μείνουμε χωρίς σύνταξη, πότε ότι δεν θάχουμε φάρμακα, πότε ότι θα γυρίσουμε στη δραχμή. Με λίγα λόγια είναι σα να μας λένε: «Θα πεθάνετε που θα πεθάνετε ρε μαλάκες, διαλέξτε το πιο σύντομο θάνατο…». Έρχονται μετά, αφού μας φτάσουν στο μη παρέκει και μας ζητάνε «μεταρρυθμίσεις». Όπου, μέσα στις μεταρρυθμίσεις είναι να μας τινάξουν στον αέρα τα ταμεία, να οδηγήσουν χιλιάδες στην ανεργία, να αναγκάσουν αυτόν τον έρμο λαό να πουλήσει μπιρ παρά ένα κεραμίδι, που με μύριες θυσίες κατάφερε να αποκτήσει, να βγάλει στο σφυρί η χώρα κάθε περιουσιακό της στοιχείο που έχει κάποια αξία. Αν είναι δυνατόν, να μας κλέψουν κι αυτό το σπάνιο φως, που λούζει την πατρίδα μας, μεταφυσικά και ουσιαστικά.
Αραχτοί σε κάποια σουίτα του Χίλτον, μ΄ έναν υπολογιστή, με τις σαμπάνιες και τις σάουνες, σκηνοθετούν την εξόντωσή μας, προφασιζόμενοι ότι ενεργούν για το συμφέρον μας και τη σύντομη επιστροφή μας στις αγορές…
Εμείς όμως, διαφορετικά νομίζαμε την Ευρώπη. Την είχαμε φανταστεί σα μια Ευρώπη αλληλεγγύης και προόδου των λαών της, μια Ευρώπη που θα ελάμβανε πρόνοια υπέρ των αδυνάτων και θα ενίσχυε την ανάπτυξη και την ευημερία των λαών. Όχι μια Ευρώπη νταβατζήδων της εποχής της Τρούμπας του 1950!
Γι΄ αυτό λοιπόν, σ΄ αυτούς τους «θεσμούς», που στόχο τους έχουν να μας παραδώσουν δεμένους χειροπόδαρα στους εργολάβους και τις Τράπεζες, σ΄ αυτούς που οδήγησαν στην απόλυτη απόγνωση συνανθρώπους μας και τους ώθησαν στην αυτοκτονία, αυτούς πού καταδικάζουν τα προσοντούχα νιάτα μας στην κατάθλιψη της ανεργίας, ανενδοίαστα ας τους πούμε να πάνε να γ…..θούνε!
imerodromos.gr
