«Γεννήθηκε» πριν από 2 χρόνια, «παιδί» της… ανεργίας μα και όνειρο ζωής για την ιδιοκτήτριά του. Βήματα διστακτικά, αναγνωριστικά αν θέλετε στην αρχή που γρήγορα όμως έγιναν σίγουρα κερδίζοντας την εκτίμηση των Λαρισαίων.
Τι να περιμένει κανείς από ένα δίχρονο, αναρωτήθηκα… Και όμως, στα δυό του μόλις χρόνια πρόλαβε να κάνει εκθέσεις χειροποίητης δημιουργίας και φωτογραφίας, να καταθέσει άποψη για την καλή ελληνική μουσική και να δώσει βήμα σε δεκάδες καλλιτέχνες προσφέροντας παράλληλα όμορφες στιγμές ποιοτικής διασκέδασης σε φίλους και πελάτες.
Το μεζεδοπωλείο «Καπηλειό» μας άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του και η ιδιοκτήτριά του κ. Μαίρη Πλασιώτη έκανε το ίδιο με την… καρδιά της!
«Ήταν όνειρο ζωής το Καπηλειό και ήρθε σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου, αφού πήρα την απόφαση και το ρίσκο μόλις βρέθηκα άνεργη», γυρίζει το χρόνο πίσω η κ. Πλασιώτη και τα μάτια της φωτίζονται!
Μεγάλος ο ανταγωνισμός όμως, ένα ακόμη μεζεδοπωλείο στο κέντρο αν και εδώ είστε στην… εξοχή, την πειράζω καθώς το μάτι μου απλώνεται στον πανέμορφο κήπο με τους ξύλινους πάγκους, τα ζουμπούλια και τα καταπράσινα φυτά που τον «πνίγουν» κάνοντάς με να ξεχνώ πως βρίσκομαι στην Αθανασίου Διάκου, στο κέντρο της Λάρισας!
«Α, ο κήπος είναι το καμάρι μας» θα μας πει γελώντας, τώρα όσο για τον ανταγωνισμό πιστεύω πως όταν είσαι ο εαυτός σου φαίνεται και ο κόσμος το εισπράττει και αντιδρά ανάλογα. Άλλωστε ξεκινώντας θυμόμουν πάντα τη γιαγιά μου, το φαγητό έλεγε δεν θέλει πολλά- πολλά «αλάτι, πιπέρι, μυρωδικά και να θυμάσαι πως όταν έχεις κέφι και αγάπη μαγειρεύεις καλύτερα!»
Η κουβέντα χαλαρώνει, ακόμη και τα… λάθη επιτρέπονται μου λέει συνωμοτικά, αρκεί τα υλικά σου να είναι αγνά και το ίδιο και οι προθέσεις σου!
Μου ακούγεται λίγο «ροζ» και επιμένω. Γιατί να επιλέξουν «Καπηλειό»?
«Είμαστε αυθεντικοί, ο χώρος είναι μικρός και στο τέλος γινόμαστε όλοι μια παρέα. Από κει και πέρα η κουζίνα μας είναι παραδοσιακή και τα υλικά μας έρχονται κυριολεκτικά απ’το χωριό ενώ οι προμηθευτές μας είναι ντόπιοι παραγωγοί που τους στηρίζουμε και μας στηρίζουν. Όταν ξεκίνησα άκουσα πολλά, όμως με πείσμα και υπομονή παρέκαμψα τις… Σειρήνες, εξάλλου πάντα πίστευα πως κέρδος και ποιότητα μπορούν να πάνε χέρι- χέρι αν και δεν σου κρύβω ότι έσπασα και τα μούτρα μου θεωρώντας πως όλοι σκέφτονται το ίδιο».
Οι πρώτες παραγγελίες φτάνουν και ψησταριές και τηγάνια παίρνουν φωτιά. Αεικίνητο προσωπικό, μα τα μάτια της πάντα σε επιφυλακή.
«Είναι τα παιδιά μου και έμαθαν να δουλεύουν σαν να είμαι εγώ, δεν θα βγει τίποτα από την κουζίνα που δεν θα το έβγαζα στο σπίτι μου και στα παιδιά μου», θα μας πει με καμάρι.
Βέβαια στα ψητά είχα σπουδαίο δάσκαλο αναπολεί καθώς θυμάται τον Κώστα Κλάρα και το μαγαζί του στον Πέρα Μαχαλά, άλλωστε «… οι παλιοί Λαρισαίοι ξέρουν» προσθέτει με νόημα.
Σε ξεχώρισαν πάντως, μοιράζομαι τη σκέψη μου καθώς η κουβέντα μας διακόπτεται συχνά από πελάτες που πλησιάζουν για να τη χαιρετήσουν, άσε που θυμάσαι και ονόματα την πειράζω…
«Είμαστε όλοι ή αν θες γίναμε μια παρέα και τους ευχαριστώ γι’αυτό, τούτοι που βλέπεις είναι όλοι… Καπηλειώτες» με αποστομώνει αφοπλιστικά!
Μέρες που είναι κάνε μας μια ευχή, κλείνω την κουβέντα ξαφνιασμένη περισσότερο με την ώρα που πέρασε δίχως να καταλάβω.
«Είθε να αντέχουμε, ε και να’ χει συνέχεια το Καπηλειό γιατί έγινε με αγάπη», θα μας πει χαμογελώντας την ώρα που ο Μάλαμας επιμένει «… φυσάει αδιαφορία, να ντύνεσαι καλά».
«Έρχεται άνοιξη…», μου κλείνει το μάτι και με πείθει!!
Info: ΚΑΠΗΛΕΙΟ, Αθ. Διάκου 4-6, Λάρισα. Τηλ. 2414002577.
Σ.Σ. Θερμές ευχαριστίες στον αγαπημένο φίλο και σπουδαίο φωτορεπόρτερ Στέλιο Ματσάγγο για τη βοήθεια, την τιμητική συνεργασία και την ευγενική παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.
