Μερικοί άνθρωποι είναι προγραμματισμένοι να παίρνουν βάρος κατά την άσκηση, σύμφωνα με έρευνα. Μια μελέτη γυναικών από όλα τα σχήματα και μεγέθη διαπίστωσε ότι τα γονίδια που ευθύνονται για το πάχος είναι αυτά που καθιστούν την άσκηση λιγότερο ευεργετική.
Εκείνες με υψηλό αριθμό γονιδίων παχυσαρκίας ήταν βαρύτερες στο τέλος της μελέτης από ό, τι στην αρχή, παρά τον ιδρώτα που έριξαν στο γυμναστήριο τρεις φορές την εβδομάδα, για ένα έτος.
Αντίθετα, εκείνες που ανήκουν στην κατηγορία χαμηλού ρίσκου για παχυσαρκία, έχασαν βάρος.
Η ανακάλυψη θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσουμε γιατί μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να αδυνατίσουν, παρά τις προσπάθειες που κάνουν στο γυμναστήριο.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα άρχισαν με τη λήψη δειγμάτων DNA από 84 γυναίκες ηλικίας μεταξύ 30 και 65 ετών.
Αυτά ελέγχθηκαν για 21 γονίδια που συνδέονται με την αύξηση του σωματικού βάρους.
Οι εθελόντριες, οι οποίες ήταν από λεπτές μέχρι και παχύσαρκες, εποπτεύονταν καθώς συμμετείχαν σε ένα σκληρό πρόγραμμα άσκησης, 75 λεπτών, τρεις φορές την εβδομάδα, στο γυμναστήριο. Αυτό περιλάμβανε διατάσεις, μηχανήματα για άρση βαρών και ελεύθερα βάρη.
Παρόλο που οι γυναίκες κατανάλωναν τη συνήθη ποσότητα τροφής και έκαναν το ίδιο είδος άσκησης, κάποιες επωφελήθηκαν περισσότερο από άλλες.
Εκείνες με λίγα γονίδια παχυσαρκίας έχασαν -κατά μέσο όρο- σχεδόν 1.4 κιλά.
Αντίθετα, εκείνες που ήταν –λόγω γονιδίων- επιρρεπείς στη συσσώρευση λίπους, ήταν σχεδόν 1.2 κιλά βαρύτερες στο τέλος της μελέτης, σύμφωνα με το International Journal of Obesity.
Δεν είναι σαφές γιατί το DNA επηρεάζει την άσκηση.
Μία πιθανότητα είναι ότι οι γυναίκες με τα γονίδια της παχυσαρκίας πεινούν περισσότερο μετά από μια προπόνηση από εκείνες που δεν τα έχουν.
Ο Δρ Yann Klimentidis δήλωσε ότι τα αποτελέσματα του δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως δικαιολογία για να μην ασκείται κάποιος.
Αντ ‘αυτού, απλά σημαίνει ότι ορισμένοι άνθρωποι πρέπει να εργάζονται σκληρότερα για να χάσουν βάρος σε σχέση με άλλους.
Βρετανοί ειδικοί αναφέρουν ότι η αερόβια άσκηση όπως τρέξιμο, ποδηλασία και κολύμβηση, είναι καλύτερα για την απώλεια βάρους από την άρση βαρών.
Ο Δρ Klimentidis είπε: «Αν μη τι άλλο, νομίζω ότι η μελέτη μας δείχνει ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να εμπλακούν περισσότερο, όχι λιγότερο, σε σωματική δραστηριότητα.
»Οι άνθρωποι με υψηλό γενετικό κίνδυνο, ιδιαίτερα, μπορεί να χρειάζονται ακόμα περισσότερη σωματική δραστηριότητα από ό, τι τα άτομα με χαμηλότερο γενετικό κίνδυνο, προκειμένου να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.»
dailymail.co.uk
