Ανακοίνωση με την οποία υποστηρίζουν ότι δεν είναι δίκαιο να μην ανακληθούν οι μετατάξεις των εκπαιδευτικών που καθορίστηκαν με νόμο του 2013 εξέδωσαν οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων Α/βαθμιας εκπαίδευσης Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδος. Στην ανακοίνωσή τους αναφέρουν τα εξής:
“Παρακολουθούμε δύο χρόνια τώρα μία διαδικασία, αυτή των «υποχρεωτικών» μετατάξεων, η οποία ξεκίνησε από την εποχή του κ. Αρβανιτόπουλου και των «συμβούλων» του και συνεχίστηκε στην εποχή του κ. Λοβέρδου. Όλα αυτά τα χρόνια οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων Α/θμιας Εκπαίδευσης, παλεύουν για να αποδείξουν το αυτονόητο. Την ΙΣΟΝΟΜΙΑ – τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – τη ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και προπαντός τη ΛΟΓΙΚΗ. Θέσεις και κενά που ξεφύτρωσαν για τις ανάγκες των «υποχρεωτικών» μετατάξεων, ενώ την ίδια στιγμή δεν δίνονταν για τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων που ήταν στη διάθεση των ΠΥΣΠΕ και σε αυτούς που ζητούσαν μετάθεση. Αυτό που συνέβη από τον Αύγουστο του 2013 και μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014, είναι ανήκουστο. Δεν έχει ξαναγίνει ΠΟΤΕ στην εκπαίδευση και δεν έχει καταστρατηγηθεί ΠΟΤΕ μια διαδικασία. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ότι: Υποχρεωτικές μετατάξεις – η λέξη και μόνο – σημαίνει μετακινώ κάποιον υποχρεωτικά εκεί όπου υπάρχει κενό, ανάγκη από εκπαιδευτικό προσωπικό. Στις συγκεκριμένες «υποχρεωτικές» μετατάξεις οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί της Β/θμιας – κυρίως των ειδικοτήτων Αγγλικών, Μουσικής και Φυσικής Αγωγής – μετατάχθηκαν σε περιοχές όπου δεν υπήρχε ανάγκη προσωπικού και μάλιστα υπήρχε πλεόνασμα.
Το σημαντικό είναι ότι μετατάχθηκαν ΟΛΟΙ «υποχρεωτικά» στα σπίτια τους σε πλεονασματικές περιοχές. (Τυχαίο;) Πως είναι δυνατόν λοιπόν να τους «υποχρέωσαν» να μεταταχθούν στα σπίτια τους, αφού δεν υπήρχαν κενά; Ο νόμος προβλέπει: όπου υπάρχουν κενά, αυτά καλύπτονται από τη νόμιμη διαδικασία των μεταθέσεων και κατόπιν στα εναπομείναντα γίνονται μετατάξεις μέσα από τα υπηρεσιακά συμβούλια. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα κενά δεν υπήρχαν για να δοθούν τον Ιούνιο. Πως βρέθηκαν σε περιοχές που πλεόναζε προσωπικό για τις δήθεν «υποχρεωτικές» μετατάξεις 2 μήνες μετά, τον Αύγουστο του 2013; Οι οποίες – μετατάξεις – έγιναν από το γραφείο του Υπουργού, χωρίς τα υπηρεσιακά συμβούλια, χωρίς δημοσιοποίηση των μορίων, με αδιαφανείς διαδικασίες. Και μάλιστα αυτοί που μετατάχθηκαν είχαν πολύ λιγότερα μόρια από τους εκπαιδευτικούς της Α/θμιας που ζητούσαν μετάθεση στις ίδιες περιοχές.
Οι συνάδελφοι της Β/θμιας εκπαίδευσης, όπου μετατάχθηκαν «υποχρεωτικά», διαμαρτύρονται γιατί τους «υποχρέωσαν» να έρθουν στο σπίτι τους, κάτι που ίσως δεν θα γινόταν ποτέ σε διαφορετική περίπτωση. Αν πραγματικά οι συνάδελφοι που μετατάχθηκαν στην Α/θμια εκπαίδευση νιώθουν αδικημένοι, τότε όλοι μαζί να διεκδικήσουμε να επανέλθει η δικαιοσύνη. Να γυρίσουν στις θέσεις τους, στη Β/θμια εκπαίδευση. Και σίγουρα δεν είναι 4.000 εκπαιδευτικοί. Οι μη κοινές ειδικότητες πιστεύουμε ότι δεν θα πρέπει να ανησυχούν από την εφαρμογή της νομιμότητας. Εξάλλου κανενός θέση δεν κατέλαβαν και με το κεφάλι ψηλά – όπως αρμόζει στους εκπαιδευτικούς – θα διεκδικήσουν δίκαια και ισόνομα τις ίδιες θέσεις. Οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων Α/θμιας εκπαίδευσης περίμεναν καρτερικά όλα αυτά τα χρόνια, δουλεύοντας μακριά από τα σπίτια τους, για να συγκεντρώσουν τα μόρια που θα τους χρειαζόταν προκειμένου να διεκδικήσουν νόμιμα με το νόμο των μεταθέσεων, θέση κοντά στον τόπο συμφερόντων τους. Αντί αυτού, είδαν τη νόμιμη διαδικασία των μεταθέσεων να καταστρατηγείται και κενά σε περιοχές όπου δεν υπήρχαν, να ξεφυτρώνουν ξαφνικά! Ποιοι λοιπόν αδικούνται; Αυτοί που περιμένουν τη νομιμότητα ή αυτοί που «εν μία νυκτί» και με αδιαφανείς διαδικασίες ή θαν «υποχρεωτικά» στα σπίτια τους; Μπορεί όλοι οι συνάδελφοι μεταταγμένοι να μην έχουν ευθύνη, αλλά σαν εκπαιδευτικοί έχουμε την ευθύνη να «φυλάτουμε Θερμοπύλες».
Το Δίκαιο και το Αξιοκρατικό. Η ΟΛΜΕ όλα αυτά τα χρόνια πάλευε για την ανατροπή αυτού του άδικου και περιπετειώδη νόμου 4172/2013 των μετατάξεων. Και αυτό φαίνεται από την ανακοίνωση εκείνης της εποχής, τον Αύγουστο του 2013, όπως δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική διεύθυνση (http://left.gr/news/olme-ohi-stis-ypohreotikes-metataxeis-ekpaideytikon) όπου έλεγε: «Οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες λειτουργίας των σχολείων από το Σεπτέμβρη. Τα σχολεία δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν το Σεπτέμβρη και το Υπουργείο Παιδείας θα έχει πλήρη την ευθύνη για αυτό. Με βάση τα παραπάνω, εμείς δεν πρόκειται να αποδεχτούμε αυτές τις στημένες λίστες της καρατόμησης και της απαξίωσης των Εκπαιδευτικών και του Δημόσιου Σχολείου. Απαιτούμε από τον Υπουργό Παιδείας: -Να σταματήσουν οι διαδικασίες υποχρεωτικών μετατάξεων. -Να προχωρήσει στην ικανοποίηση όσων αιτήσεων μετάταξης εκπαιδευτικών έχουν κατατεθεί εθελοντικά. -Να υπολογιστούν τα κενά των σχολείων στις αρχές του Σεπτέμβρη με βάση τις πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης και όχι τις νόρμες των μνημονιακών συμφωνιών. Καλούμε τα ΔΣ των ΕΛΜΕ να οργανώσουν την επόμενη εβδομάδα, από 21 ως 23 Αυγούστου 2013, μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας των εκπαιδευτικών στις Διευθύνσεις Δ.Ε. και στις Περιφερειακές Διευθύνσεις.
Κανείς συνάδελφος δεν περισσεύει. Καμιά υποχρεωτική μετάταξη-διαθεσιμότητα-απόλυση. Κανένας συνάδελφος εκτός της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην οποία ανήκει. Το Δημόσιο Σχολείο μάς χρειάζεται όλους.» Αν πραγματικά η ΟΛΜΕ μέσα από την ανακοίνωσή της, ΗΤΑΝ και ΕΙΝΑΙ εναντίον των συγκεκριμένων “υποχρεωτικών” μετατάξεων, είμαστε και μεις μαζί της για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί την επιστροφή των μεταταγμένων στις θέσεις τους. Πριν λίγες μέρες η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας με την πρόταση να προχωρήσει στην ανάκληση των μετατάξεων του 4172/2013 ως παράνομη διοικητική πράξη, έδωσε στην κοινωνία της χώρας μας, που βιώνει δύσκολες στιγμές, την ελπίδα ότι κάτι αλλάζει σ’ αυτόν τον τόπο.
Ότι η διαφάνεια, η αξιοκρατία, η ισονομία και η νομιμότητα θα επικρατήσουν και θα είναι η σημαία για την πορεία της χώρας. Ότι το πολιτικό κόστος δεν έχει θέση στην εκπαίδευση. Αξίζουν συγχαρητήρια στον Υπουργό και στον Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας, στα μέλη της Επιτροπής του Υπουργεί ου για το θέμα των μετατάξεων και σε κάθε εμπλεκόμενο πρόσωπο (σύμβουλοι και διοικητικά στελέχη) του Υπουργείου, γιατί τέτοιες εισηγήσεις κρατούν όρθια και αξιοπρεπή τη θέση του εκπαιδευτικού κινήματος. Ήρθε η ώρα που η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, καθώς και η νέα κυβέρνηση θα κάνουν πράξη αυτά που ευαγγελίζονται και που ο ελληνικός λαός προσδοκά: ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, της ΙΣΟΤΗΤΑΣ και της ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ”.
