Παρέμβαση στο θέμα της κατάληψης “Ντουγρού” κάνει το κοινωνικό στέκι “paratod@s” στη Λάρισα επισημαίνοντας ότι τα μέλη του μπορούν μαζί με τη γειτονιά να αυτοοδιαχειρστούν το χώρο. Αναλυτικά στην ανακοίνωση του στεκιού αναφέρονται τα εξής:
“Το Σάββατο 9 Μαΐου, πραγματοποιήθηκε από άνεργους-ες, φοιτητές-τριες, εργαζόμενους-ες, κατάληψη ενός εγκαταλελειμμένου, για σχεδόν 30 χρόνια, σπιτιού στο κέντρο της πόλης, με στόχο να μετατραπεί από παρατημένο βρώμικο χώρο σε έναν ανοιχτό, δημόσιο και κοινωνικό χώρο.
Δεν πρόλαβε να περάσει μία μέρα(!) και “εμφανίστηκε” ο άφαντος για χρόνια ιδιοκτήτης που αδιαφορούσε στις εκκλήσεις της γειτονιάς, που το σπίτι του αποτελούσε τόσα χρόνια εστία μόλυνσης και καταφύγιο χρηστών ουσιών (όπως καταμαρτυρούν γείτονες).
Με μια άνευ προηγουμένου αστυνομική επιχείρηση (3 διμοιρίες ΜΑΤ και μια ΟΠΚΕ και με παρούσα όλη την ηγεσία της αστυνομίας Λάρισας) εκκενώθηκε την Κυριακή το μεσημέρι , η κατάληψη «Ντουγρού» στο κέντρο της πόλης. Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι “μπλε φίλοι” του πολίτη ,κατά τον κ. Πανούση, έκαναν υπερωρίες. Χωρίς να υπάρχει κανένας προφανής λόγος και χωρίς να απειλείται η ιδιοκτησία κανενός, απέκλεισαν πάλι ολόκληρα τετράγωνα στο κέντρο της πόλης απαγορεύοντας σε πολίτες, γείτονες και αλληλέγγυους να συγκεντρωθούν σε παρακείμενο πεζόδρομο για να συζητήσουν όσα προηγήθηκαν. Η γειτονιά που είχε να θυμάται μια πυρκαγιά και έναν νεκρό τώρα θα θυμάται και την απαγόρευση να περπατήσει στο πεζοδρόμιο…
Άμα έχεις τέτοιους “φίλους”, τι τους θέλεις τους εχθρούς, λέει ο λαός. Τι να περιμένει όμως κανείς όταν κουμάντο κάνει ένας ” αναρχικός στη σκέψη και τη δράση” (δήλωση Πανούση στις 13/5)
Γιατί όμως τόσος ντόρος για να προστατευτεί, τάχα, ένα σπίτι ακατοίκητο για σχεδόν τριάντα χρόνια, μισογκρεμισμένο από τον χρόνο.
“Τόσα χρόνια φωνάζουμε για να βρεθεί ο ιδιοκτήτης να καθαρίσει αυτή την εστία μόλυνσης, έλεγαν οι γείτονες , γιατί σήμερα κινητοποιήθηκε ολόκληρος στρατός”.
Η απάντηση είναι μάλλον απλή. Αυτό που φοβούνται περισσότερο και από την καταπάτηση του “ιερού” δικαιώματος της ιδιοκτησίας, είναι η αυτοοργανωμένη και συλλογική διεκδίκηση, των αγαθών που μας στερούν και αυτό είναι που πρέπει να παταχθεί «εν τη γενέσει» για να μην επεκταθεί.
Η γέννηση του όμως, θα παραμείνει η δική μας μάχη, η δική μας επιμονή και θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να επεκταθεί.
Γιατί η ανάγκη για συνεύρεση σε χώρους μη εμπορευματοποιημένους, η ανάγκη για δημιουργία, για πολιτισμό, για στέγαση, για συλλογική δράση, ούτε περιμένουμε να λυθεί από τους κυρίαρχους, ούτε μπορεί να κατασταλεί.
Είναι δική μας υπόθεση και την παίρνουμε στα χέρια μας. Δεν περιμένουμε από διαμεσολαβητές και από σωτήρες.
Θέλουμε να αυτοδιαχειριστούμε τις ζωές μας , να διεκδικήσουμε όλα όσα μας κλέβουν και μας στερούν κάθε μέρα, να δημιουργήσουμε συλλογικά κοινά αγαθά για όλους.
Εμείς ως αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος-στέκι paratod@s, σαν τέτοιο εγχείρημα που έχει ζωή στην πόλη σχεδόν 5 χρόνια, είμαστε αλληλέγγυοι και συνοδοιπόροι σε κάθε τέτοια προσπάθεια.
Από την αδιαφορία και τον ατομισμό προκρίνουμε την συλλογική αντίσταση και δράση.
“Με σκοπό μας την σύνδεση και την κυκλοφορία των αγώνων, την έμπρακτη αλληλεγγύη, την δημιουργία νέων δομών αυτοοργάνωσης θα συνεχίζουμε να σχηματίζουμε τέτοια σημεία αλληλεπίδρασης” γράφει το κείμενο της κατάληψης και εμείς όλοι και όλες είδαμε και τον εαυτό μας μέσα στο νέο εγχείρημα.
πρόθυμοι να αναλάβουμε δράσεις, να ασκήσουμε πίεση και να συμμετέχουμε συνδιαμορφώνοντας με την γειτονιά και την κοινότητα αγώνα ώστε να μη μπορεί καμία δημοτική αρχή να κρύβεται πίσω από το επιχείρημα: “ο ιδιοκτήτης βρέθηκε” και κανένας Πανούσης να κάνει ότι δεν ξέρει για την καταστολή και την αστυνομοκρατία”.
