Συναυλία αλληλεγγύης για τον Λαρισαίο μουσικό Βασίλη Πιπερη θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 15 Ιουνίου στο κηποθέατρο Αλκαζάρ. Πρόκειται για μια συναυλία με τίτλο “Ένα τραγούδι για τον Βασίλη” και σε αυτή συμμετέχουν γνωστοί Λαρισαίοι μουσικοί και όχι μόνο.
Τα ονόματα των καλεσμένων θα ανακοινώνονται μέχρι την ημέρα της συναυλίας. Γενική είσοδος 5 ευρω.
Θα είμαστε όλοι εκεί να στηρίξουμε τον φίλο μας τον καλλιτέχνη που μας χάρισε ωραίες στιγμές. Θα είμαστε εκεί για να πούμε ένα τραγούδι για τον Βασίλη.
Για τους Λαρισαίους ο Βασίλης Πιπέρης ήταν γνωστός σαν το “αγαπημένο και χαμογελαστό παιδί τους”. Με την συμμετοχή του στους ΑΜΑΝ έγινε γνωστός και στο Πανελλήνιο με το ιδιαίτερο του χιούμορ. Ο Βασίλης όμως πάντα ήταν μουσικός. Για πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες ήταν ένα από τους καλύτερους Έλληνες μπασίστες. Μετά την συμμετοχή του στην εκπομπή «Α.Μ.Α.Ν. Τα καθάρματα» επέστρεψε στην Λάρισα και έκανε τηλεόραση ενώ παράλληλα δούλευε σαν μουσικός σε μεγάλη μουσική σκηνή της πόλης.
Ώσπου μια μέρα του Δεκεμβρίου του 2010, στα 40 του χρόνια τότε, όλα άλλαξαν. Σαν βόμβα έσκασε η είδηση. Ο Βασίλης έπαθε εγκεφαλικό και κινδυνεύει άμεσα η ζωή του. Μέσα στο Νοσοκομείο έπαθε και δυο εμφράγματα. Τα δημοσιεύματα όλου του τοπικού και Αθηναϊκού τύπου έλεγαν ότι ο Βασίλης χαροπαλεύει, και ήταν έτσι. Αφού μετά από ένα μεγάλο διάστημα που η ζωή του κρεμόταν σε μια κλωστή κατάφερε να επιζήσει, όλοι – ας μην κοροϊδευόμαστε – θεωρούσαμε ότι θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του καρφωμένος σε ένα αναπηρικό καροτσάκι.
Ο ίδιος ο Βασίλης όμως είχε άλλα σχέδια για την ζωή του. Ήθελε να ξαναβγεί για καφέ με τους φίλους του, να τους κάνει πάλι να γελάνε με το αστείρευτο χιούμορ του και κυρίως ήθελε να ξαναπαίξει μπάσο. Και έτσι άρχισε ένα τεράστιο αγώνα για την ολική επαναφορά του. Αυτόν τον αγώνα του θέλω σήμερα να βγάλω στην επιφάνεια γιατί ο Βασίλης Πιπέρης είναι από τους ανθρώπους που δίνουν νόημα στην φράση “Η ζωή δεν μας χαρίζεται, εμείς την κερδίζουμε”.
Και αυτός αγωνίζεται σκληρά όχι μόνο για να κερδίσει μια πιο αξιοπρεπή ζωή αλλά και για έναν άλλο, γελοίο, λόγο. Το “κράτος πρόνοιας” που διαθέτουμε του ζητάει να συμπληρώσει ένσημα κάποιων μηνών για να του δώσει μια αναπηρική σύνταξη.
Γι’ αυτό και εμείς θα σταθούμε απέναντι στο κράτος-κτήνος και δίπλα στον φίλο μας τον Βασίλη. Ακόμη και αν δεν πάμε στην συναυλία θα αγοράσουμε ένα εισιτήριο των 5€ . Του το χρωστάμε, νομίζω…
