Οι άνδρες της αρχαίας Ρώμης, μπορεί να υπέφεραν από μια επώδυνη νόσο του πέους, είπε Ιταλός ερευνητής, αφού μελέτησε μια σπάνια, 2000 ετών τοιχογραφία από την Πομπηία, την πόλη που ήταν καλυμμένη με τη λάβα του Βεζούβιου.
Η τοιχογραφία απεικονίζει τον ρωμαϊκό θεό Πρίαπο, με ένα μεγάλο, σε στύση πέος, μια συνήθη εικόνα για τους αρχαίους Ρωμαίους, οι οποίοι ήθελαν να απεικονίζουν τον ανδρισμό τους. Ο Πρίαπος ήταν ο θεός που εκπροσωπούσε όλα τα είδη γονιμότητας, από φρούτα και ζώα μέχρι ανδρικά γεννητικά όργανα.
Στην τοιχογραφία, ο Πρίαπος φαίνεται να πάσχει από φίμωση – μια κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία, το τμήμα δηλαδή του δέρματος το οποίο καλύπτει τη βάλανο (κεφάλι) του πέους είναι στενό ή έχει κλείσει αφήνοντας ένα μικρό πέρασμα για να βγαίνουν τα ούρα. Αυτό έχει ως συνέπεια να μη μπορεί να τραβηχτεί προς τα πίσω, ώστε να αποκαλύπτεται πλήρως η βάλανος όταν το πέος βρίσκεται τόσο σε χάλαση όσο και σε στύση. Μια κατάσταση του πέους που μπορεί να είναι εξουθενωτική, σε ορισμένες μορφές.
Και, επειδή συνήθως συνδέουμε τους θεούς με τα καλύτερα χαρακτηριστικά των θνητών, ο Δρ Francesco Galassi πιστεύει ότι η φίμωση ταλαιπωρούσε το μεγαλύτερο μέρος των ανδρών της εποχής στην Πομπηίας, σύμφωνα με το Discovery News.
Το πρόβλημα της φίμωσης ήταν θεραπεύσιμο στους αρχαίους ρωμαϊκούς χρόνους, αλλά εμπλέκονταν περισσότερο επώδυνες μέθοδοι συγκριτικά με τις τρέχουσες θεραπείες.
