Αναμφισβήτητα σήμερα τόσο ο Ευ. Τσακαλώτος στο eurogroup, όσο και ο Αλ. Τσίπρας στη σύνοδο κορυφής κατάλαβαν με το πόσο αδίστακτους αντιπάλους έχουν να κάνουν στην προσπάθειά τους για έναν έντιμο συμβιβασμό.
Θα κατάλαβαν πολύ καλά ότι ένα ελληνικό βήμα πίσω από τις αρχικές γραμμές άμυνας σημαίνει πολλά βήματα μπροστά για τα αδίστακτα κοράκια, με τους οποίους επιδιώκουμε να συμβιβαστούμε και να εξασφαλίσουμε ένα πακέτο βοήθειας.
Μόλις λοιπόν οι δανειστές – δυνάστες κατάλαβαν ότι η Ελλάδα μετέτρεψε το ηρωικό όχι σε ναι, και δέχεται να πάρει περισσότερα υφεσιακά μέτρα, άρχισαν να τρίβουν τα χέρια τους και να ζητούν ακόμη περισσότερα και σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα, και το χειρότερο να απαιτούν αλλαγή κυβέρνησης και επαναφορά της τρόικας για ελέγχους.
Μάλιστα όλα αυτά τα μέτρα συνοδεύτηκαν και με την άμεση και ξεκάθαρη απειλή για grexit που εκπορεύτηκε από τη Γερμανία και βρήκε ευήκοα ώτα σε πολλούς εταίρους.
Με δεδομένα αυτά τα στοιχεία και επειδή είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί σε μια τέτοια ένωση δυναστών, που στοχεύουν να διαλύσουν τη χώρα και το λαό ώστε να τη χρησιμοποιήσουν ως παράδειγμα για να διαιωνίσουν την πολιτική τους ηγεμονία και να απειλήσουν όποιο λαό θέλει να σηκώσει κεφάλι, για την Ελλάδα και την κυβέρνησή της υπάρχει μόνο ένας δρόμος.
Αυτός είναι ο δρόμος της ρήξης, η άμεση συντεταγμένη έξοδος από τη ζώνη του ευρώ, η φορολόγηση των κεφαλαίων που τα χρόνια της κρίσης έφυγαν στο εξωτερικό, η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και το χτίσιμο συνεργασιών και συμμαχιών σε όλο τον κόσμο ώστε να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της η ελληνική οικονομία, που μόνο με ένα δικό της νόμισμα θα μπορέσει να παράξει ανταγωνιστικά και εξαγώγιμα προϊόντα.
Εκτός και αν ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να γίνει ένας από τους προηγούμενους συμβιβασμένους και ήδη καταδικασμένους στη συνείδηση του λαού πρωθυπουργούς, αλυσοδένοντας της Ελλάδα στο άρμα της καταστροφικής για το λαό ευρωζώνης.
