Ο Γιώργος Παπανδρέου όταν μας ανακοίνωσε το 2010 την ένταξη της χώρας στο πρώτο μνημόνιο, έχοντας αφήσει κατά μέρος τα οράματα περί δημιουργίας της Δανίας του Νότου αλλά και το σύνθημα ¨λεφτά υπάρχουν”, μίλησε για σκληρή διαπραγμάτευση και δύσκολη συμφωνία που κρατά όρθια τη χώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράς όταν αποδέχθηκε το δεύτερο μνημόνιο αφήνοντας κατά μέρος τα Ζάππεια και την αντιμνημονιακή ρητορική, μας είπε ότι έγινε μια σκληρή συμφωνία για να μείνει η Ελλάδα όρθια.
Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας που προ πολλού ξέχασε να σκίσει τα προηγούμενα μνημόνια, που μετέφρασε το περήφανο όχι του λαού σε ναι, μίλησε για σκληρή διαπραγμάτευση και δύσκολη συμφωνία που βοηθάει την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της.
Σε τί διαφέρουν άραγε οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί που έριξαν την Ελλάδα στα τέσσερα θέλοντας να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι στέκεται όρθια και περήφανη;
