Σχετικά με την ένταση που έχει δημιουργηθεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με την κατάληξη της διαπραγμάτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας θυμίζει τα γραπτά του Λένιν, ο οποίος χρησιμοποίησε το παράδειγμα ενός ορειβάτη που υποχωρεί στην πρώτη του προσπάθεια να φτάσει στην κορυφή, για να περιγράψει τι σημαίνει η υποχώρηση σε μία επαναστατική διαδικασία.
«Ας φανταστούμε έναν άνθρωπο που ανεβαίνει ένα πολύ ψηλό, απότομο και έως τώρα ανεξερεύνητο βουνό. Ας υποθέσουμε ότι έχει ξεπεράσει ανυπέρβλητες δυσκολίες και κινδύνους και ότι έχει καταφέρει να φτάσει ψηλότερα από κάθε άλλον, χωρίς ακόμα να έχει φτάσει στην κορυφή. Βρίσκει τον εαυτό του σε μία κατάσταση, όπου δεν είναι απλά δύσκολο και επικίνδυνο να ακολουθήσει το μονοπάτι που διάλεξε, αλλά πραγματικά αδύνατο.
Αναγκάζεται να γυρίσει πίσω, να κατέβει, να βρει ένα άλλο μονοπάτι, ίσως μακρύτερο, άλλα τέτοιο που θα του επιτρέψει να φτάσει στην κορυφή. Η κατάβαση από το ύψος στο οποίο κανείς ποτέ δεν έφτασε πριν από αυτόν αποδεικνύεται δυσκολότερη και πιο επικίνδυνη από την ανάβαση για τον φανταστικό μας ορειβάτη. Είναι πιο εύκολο να γλιστρήσει, δεν είναι τόσο εύκολο να διαλέξει σταθερά σημεία, δεν υπάρχει ο ενθουσιασμός που αισθάνεται κανείς όταν ανεβαίνει, όταν προχωράει κατευθείαν προς το στόχο του.
Πρέπει να δεθεί με ένα σκοινί, να σπαταλήσει ώρες για να φτιάξει με τη σκαπάνη του τα κατάλληλα σταθερά σημεία για να δέσει το σκοινί του. Πρέπει να κινηθεί με ρυθμούς σαλιγκαριού, και να γυρίσει προς τα πίσω, απομακρυνόμενος από τον στόχο του. Και δεν γνωρίζει που θα τελειώσει η επικίνδυνη και επίπονη κατάβαση, ή εάν υπάρχει μία σχετικά ασφαλής παράκαμψη από την οποία θα καταφέρει σίγουρα, γρήγορα και απευθείας να ανέβει στην κορυφή»
Είναι προφανείς οι αναφορές στις σημερινές ελληνικές συνθήκες, τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών. Η σημερινή συμφωνία είναι μια κακή συμφωνία που κανένας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύει ότι θα είναι αποτελεσματική. Όμως, όπως ο ορειβάτης στα γραπτά του Λένιν, ο ΣΥΡΙΖΑ, ή θα οδηγούσε τη χώρα στο γκρεμό και στη χρεοκοπία ή θα επέστρεφε πίσω, στην αρχή.
Η επιλογή είναι προφανής. Η επιστροφή στην αφετηρία είναι οδυνηρή. Όμως, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, η ιστορία είναι αποτέλεσμα της διαλεκτικής. Είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς συγκρούσεων και αντιφάσεων. Αντιφάσεις, σαν αυτές που ζούμε σήμερα.
