Και βέβαια είναι άδικη η φορολόγηση όσων έχουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ επάγγελμα την γεωργία. Είναι αντιαναπτυξιακό και αναστέλλει τον κύριο δρόμο εξόδου από την κρίση, που είναι η πρωτογενής παραγωγή.
Δεν μιλάμε βέβαια για τους δημοσίους υπαλλήλους ή άλλους που δηλώνουν και αγροτικές δραστηριότητες για να απολαμβάνουν οφέλη. Εκεί η φορολόγηση είναι απόλυτα ορθή.
Η κυβέρνηση λοιπόν οφείλει να κάνει ότι περνά από το χέρι της ώστε οι πραγματικοί γεωργοί να έχουν κάθε βοήθεια ώστε να κρατήσουν και να αυξήσουν την παραγωγή τους. Αυτό είναι ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ και όχι συντεχνιακός.
Από την άλλη και οι αληθινοί γεωργοί θα πρέπει να τελειώνουν με τους αγροτοπατέρες που διατυμπάνιζαν το «ΝΑΙ σε όλα» για να δώσουν κομματικές εξετάσεις εν όψει της «αριστερής παρένθεσης» που πίστευαν ότι έρχεται. Είναι οι ίδιοι που σιώπησαν και στο μέγα σκάνδαλο εκποίησης της Αγροτικής Τράπεζας. Είναι οι ίδιοι που ανέχθηκαν απατεώνες να κάνουν πλιάτσικο δισεκατομμυρίων ώστε να οδηγήσουν την Αγροτική στην κατάρρευση.
Η υποχρέωση μας λοιπόν ως γεωργοί, ως πολίτες γενικότερα είναι να μην επιτρέπουμε να μας εκπροσωπούν άνθρωποι που ανέχθηκαν ή συνήργησαν σε αίσχη, επειδή μας το λέει το κόμμα ή η γνωριμία. Γινόμαστε έτσι συνένοχοι.
Εάν δεν ψηφίζουμε με υψηλό αίσθημα πατριωτικής ηθικής, οι ίδιοι οι υποτιθέμενοι εκπρόσωποι μας θα ανοίγουν τις κερκόπορτες…
Εάν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι μας λένε «ΝΑΙ σε όλα», αλήθεια ποιά κυβέρνηση, ποιά εξουσία, ποιά τρόικα θα μας λυπηθεί;
