Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μειώνει την κατώτατη σύνταξη που ήταν μόλις 486 ευρώ στα 392,7. Αρπάζει δηλαδή από το πενιχρό εισόδημα των πιο φτωχών απομάχων της δουλειάς 94,3 ευρώ το μήνα! Η σχετική εγκύκλιος που υπέγραψε παραμονή Δεκαπενταύγουστου ο υφυπουργός Π. Χαϊκάλης, σε εφαρμογή των μνημονιακών ασφαλιστικών νόμων Λοβέρδου-Κουτρουμάνη, δεν είναι παρά το πρώτο βήμα
σε μια σειρά από ριζικές μειώσεις των συντάξεων, ξεκινώντας από τις χαμηλότερες. Έδαφος για να πατήσουν αυτά τα βάρβαρα μέτρα είναι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ από το 1990 και μετά.
Το σκληρό αυτό χτύπημα στη δυνατότητα επιβίωσης των φτωχών λαϊκών στρωμάτων είναι αποτέλεσμα του τρίτου επαίσχυντου μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Έρχεται σαν άμεση συνέπεια της επιλογής να πληρωθεί το ληστρικό χρέος και να μείνει η χώρα σε ευρωζώνη και ΕΕ. Εδώ μας οδηγεί η δογματική επιμονή στο λεγόμενο «ευρωπαϊκό πλαίσιο» που απαιτούν τα μεγάλα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Αέρας κοπανιστός αποδείχτηκαν οι δεσμεύσεις του Α. Τσίπρα και της κυβέρνησης ότι δεν θα πειραχτούν οι συντάξεις, ότι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης θα είναι προτεραιότητα. Την ίδια αξία έχουν οι δηλώσεις ότι το κόστος του μνημονίου θα πληρώσουν οι πλούσιοι.
Το δικαίωμα σε αξιοπρεπή ζωή, ασφάλιση, σύνταξη και ο τερματισμός της καταλήστευσης των ασφαλιστικών εισφορών προϋποθέτουν το ξήλωμα των αντιασφαλιστικών νόμων και των μνημονικών δεσμεύσεων. Όχι μόνο για να σταματήσει η αδικία όσων δούλεψαν μια ζωή ή έχουν ανάγκη την κοινωνική μέριμνα. Είναι πλήγμα σε βάρος των δικαιωμάτων των σημερινών εργαζόμενων και των μελλοντικών γενιών που προορίζονται να γίνουν άνθρωποι β’ κατηγορίας. Η ανατροπή του αντιασφαλιστικού εκτρώματος είναι υπόθεση όχι μόνο των συνταξιούχων και των μαζικών τους οργανώσεων, αλλά του λαϊκού και εργατικού κινήματος συνολικά.
Άμεσοι αγωνιστικοί στόχοι είναι:
Η ριζική αύξηση των συντάξεων, η πλήρης κοινωνική ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους.
Αποκατάσταση των απωλειών από το PSI και ο καταλογισμός των ποινικών ευθυνών για την κατάσταση των ταμείων.
Μείωση των δυσβάσταχτων εργατικών εισφορών, με αύξηση των εργοδοτικών και κρατικών εισφορών. Όχι στην κατάργηση των εισφορών “υπέρ τρίτων” για τα ταμεία. Να αποδοθούν οι οφειλές του κράτους και της εργοδοσίας.
Κατάργηση της μαύρης, αδήλωτης και ελαστικής εργασίας, της εισφοροδιαφυγής του κεφαλαίου. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων και των καταστροφικών μνημονιακών μέτρων.
