Οι απαντήσεις στο αντιδραστικό πολιτικό σκηνικό βρίσκονται στο πεδίο της πάλης
- Με τα αποτελέσματα των εκλογών της 20/9, ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την απώλεια 320.000 ψήφων, διατηρεί την κυρίαρχη θέση του στο αστικό πολιτικό σύστημα, με ποσοστά ίδια σχεδόν με αυτά του περασμένου Γενάρη. Συνεχίζοντας την επιχείρηση εξαπάτησης και ιδεολογικού και πολιτικού αφοπλισμού του λαού, πέτυχε την υφαρπαγή της λεγόμενης λαϊκής εντολής για να τη μεταφράσει σε «έγκριση» των μνημονίων και συνολικά της επερχόμενης αντιλαϊκής επίθεσης, εμφανίζοντας ως αναπόφευκτη την ιμπεριαλιστική επιτροπεία και βαρβαρότητα και ως ελπίδα την «ανθρωπιστική» διαχείρισή της. Η εκ νέου κυβέρνηση συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, απαλλαγμένη από όλες τις προηγούμενες ψεύτικες προεκλογικές της υποσχέσεις, έρχεται να εφαρμόσει το ένα και μοναδικό κυβερνητικό πρόγραμμα, αυτό του τρίτου μνημονίου, υπακούοντας στις εντολές των «δανειστών» ιμπεριαλιστών.
- Σε αυτή τη βάση, της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και του πλαισίου που αυτή διαμορφώνει, μπορούν να διαβαστούν και τα άλλα στοιχεία του εκλογικού αποτελέσματος:
– Η σταθεροποίηση της ΝΔ που, παρά τη μεγάλη της απόσταση από το ΣΥΡΙΖΑ, της παρέχει τη δυνατότητα όχι μόνο να εγγυάται τη σταθερότητα της επίθεσης, αλλά και να αναζητήσει όρους για πρωταγωνιστικό ρόλο.
– Η διάσωση του ΠΑΣΟΚ που, αν και δεν έφτασε στο άθροισμα των ψήφων που μαζί με το ΚΙΔΗΣΟ είχε το Γενάρη, λειτουργεί επίσης σταθεροποιητικά για το αστικό πολιτικό σύστημα και ως ένα σημείο αναφοράς για τη συγκρότηση της περιβόητης Κεντροαριστεράς, καθώς το Ποτάμι σημείωσε σημαντική υποχώρηση των δυνάμεών του.
– Η αναπαραγωγή της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης του ακροδεξιού-εθνικιστικού κόμματος των ΑΝΕΛ που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει ανακηρύξει ως αναγκαίο εταίρο της κυβερνητικής διαχείρισης.
- Σε όλο αυτό το πλαίσιο της αντιδραστικής αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, ιδιαίτερα μελανό σημείο και ένδειξη των αδιεξόδων και των κινδύνων που διαμορφώνονται για το λαό αποτελεί το εκλογικό αποτέλεσμα της φασιστικής Χ.Α. που ανέβασε κατά μία μονάδα το ποσοστό της με μείωση μόλις κατά δέκα χιλιάδες του απόλυτου αριθμού των ψήφων της.
Αρνητικό σημείο είναι και η είσοδος στη Βουλή του κόμματος του Λεβέντη, που καταγράφει το πόσο πολύ μπορεί να αξιοποιηθεί από το σύστημα η «εκλογική διαμαρτυρία» σε συνθήκες υποχώρησης και παραίτησης από τους αγώνες.
- Οι ψηφίσαντες στις 20/9 είναι περίπου κατά 770.000 λιγότεροι από αυτούς της 25/1, μόλις οκτώ μήνες πριν! Αυτή η πολύ μεγάλη αύξηση της αποχής αποτελεί κρίσιμο πολιτικό μέγεθος στο βαθμό που δείχνει πως ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου αρνήθηκε να νομιμοποιήσει και να εγκρίνει τα μνημόνια και την επίθεση, να διαλέξει διαχειριστές αυτής της πολιτικής. Αλλά, ταυτόχρονα, προβάλλει την αναγκαιότητα αυτός ο κόσμος (και όχι μόνο αυτός) να βρει διέξοδο στο κίνημα και στην πάλη.
- Συνολικά, ο πολυκατακερματισμός του πολιτικού συστήματος και η αποστοίχιση μεγάλων τμημάτων από τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα μέσω της αποχής, είναι, από τη μια, έκφραση των προβλημάτων του συστήματος που επιδιώκει και θα επιδιώξει να απαντήσει στα ζητήματα αυτά με στόχο την ενίσχυση της κυριαρχίας του και της σταθερότητάς του, σε κοινωνικές συνθήκες αγριότητας και ανάφλεξης. Από την άλλη, η φωτογραφία των εκλογικών αποτελεσμάτων επιβεβαίωσε και ανέδειξε ότι δεν υπάρχουν και ότι χρειάζεται να παλευτούν και να οικοδομηθούν οι πολιτικές και κινηματικές απαντήσεις που έχει ανάγκη ο λαός και η ταξική πάλη. Αυτό πιστοποιεί η υποχώρηση και η στασιμότητα όλων των δυνάμεων που αναφέρονται στην Αριστερά και στο λαό. Πριν από όλα, η εκλογική αποτυχία της ΛΑΕ (που μπήκε στην εκλογική μάχη με τα πλεονεκτήματα της τρίτης κοινοβουλευτικής δύναμης) είναι η αποτυχία, η κατάρρευση των λεγόμενων μεταβατικών προγραμμάτων, των αυταπατών για απαντήσεις που θα δοθούν για λογαριασμό του λαού εντός του συστήματος και των ορίων του. Αλλά και η υποχώρηση του ΚΚΕ κατά περίπου 37.000 ψήφους είναι μια ακόμα έντονη έκφραση των συνεπειών της γενικής γραμμής του και της άρνησης της ηγεσίας του να αναλάβει ευθύνες εκεί που κρίνονται τα ζητήματα για το λαό, στο πεδίο της ταξικής πάλης. Και τέλος, στο πεδίο της «διόρθωσης από τα αριστερά» των αυταπατών της ΛΑΕ, καταγράφηκε η εκλογική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ενισχύθηκε κατά 6.000 ψήφους περίπου.
- Η εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ έδωσε, στο σύντομο διάστημα των τριών εβδομάδων, μια σκληρή πολιτική μάχη, καταγράφοντας μια μικρή ενίσχυση της πολιτικής επιρροής της. Η συνεργασία μας χαιρετίζει όλους τους αγωνιστές και αγωνίστριες που τη στήριξαν με τη συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια και στη δράση της, και που έδωσαν τη μάχη αποφασιστικά, καθώς και όλους όσους την ψήφισαν και την υποστήριξαν.
Το εκλογικό αποτέλεσμα των 8.944 ψήφων, αυξημένο κατά 1.000 ψήφους από τις εκλογές του Γενάρη, το καταγράφουμε θετικά, παίρνοντας υπόψη πως βαδίσαμε κόντρα στο ρεύμα των ρεφορμιστικών αυταπατών, ανοίγοντας μέτωπο αντιπαράθεσης στη σοσιαλδημοκρατική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και τη ρεφορμιστική γραμμή του ΚΚΕ και της ΛΑΕ, αντιπαλεύοντας -ταυτόχρονα- απόψεις και φορείς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) που λειτουργούν σαν αριστερό συμπλήρωμά τους.
Στο αποτέλεσμα που κατέγραψε η Εκλογική Συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ ουσιαστική συμβολή είχε και η κοινή πάλη που ανέπτυξαν και αναπτύσσουν στα πλαίσια του μετωπικού σχήματος της ΛΑΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ. Οι δύο οργανώσεις χρειάζεται να συμβάλουν στην κατεύθυνση αναβάθμισης της ΛΑ-ΑΑΣ ως υποκείμενο της πάλης, ως δύναμη «υποδοχής» και συγκρότησης της λαϊκής οργής και δυσαρέσκειας, στην κατεύθυνση δυναμώματος της αντίστασης, της διεκδίκησης και της πάλης ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, την καπιταλιστική εκμετάλλευση και τις κάθε είδους ρεφορμιστικές και “συνδιαχειριστικές” αυταπάτες.
- Η επικράτηση των εκβιασμών και των αντιδραστικών εκλογικών διλημμάτων του συστήματος στις εκλογές της 20/9 δεν προδιαγράφει την πολιτική σταθερότητα και δεν εξασφαλίζει την υποταγή του λαού στα νέα κύματα επίθεσης που θα εξαπολύσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη συμπαράσταση των άλλων πολιτικών δυνάμεων του συστήματος. Οι κοινωνικές συνθήκες είναι ήδη πολύ φορτωμένες, οι εξελίξεις στην περιοχή φέρνουν νέες αναστατώσεις και αγριότητες σε βάρος των λαών. Η αντικειμενική αναγκαιότητα για ξέσπασμα αντιστάσεων και αγώνων αποτελεί και το πρώτιστο καθήκον που πρέπει να υπηρετήσουμε. Σε αυτή και μόνο τη βάση μπορεί να τροποποιηθεί θετικά για το λαό το αντιδραστικό πολιτικό πλαίσιο και να δυναμώσουν οι ελπίδες για τη ζωή του και την προοπτική του.
