Μία Αγγλική παροιμία λέει «Όσο πιό ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού, τόσο πιο πολύ φαίνεται ο κώλος της». Όσο περνούν οι μέρες , τόσο περισσότερο αρχίζουν να «δείχνουν τα δόντια τους» τα εξοντωτικά φοροεισπρακτικά μέτρα, οι ανηλεείς μειώσεις μισθών-συντάξεων, οι ανατροπές πρόσφατα ψηφισμένων Νόμων,
οι πάσης φύσης περικοπές και μειώσεις, η αύξηση του κόστους διαβίωσης, τα «περίεργα» νέα μέτρα που θα κληθούμε να «δεχθούμε», η ποινικοποίηση των πάντων, μέχρι και ο….αέρας που αναπνέουμε θα φορολογείται με βάση τα….. λίτρα του οξυγόνου εισπνοής…..Στην αντίπερα όχθη, η φοροδοτική ικανότητα του συνεπούς και νομοταγούς Έλληνα και Ελληνίδας έχει εξαντληθεί και «επί θύραις» επικρέμαται η φτωχοποίηση και της μεσαίας εισοδηματικής τάξης, όποτε πάμε ολοταχώς στην Λατινοποίηση της κοινωνίας μας.
Το Κράτος, ως άλλος «λήσταρχος Νταβέλης» νομοθετεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, απαιτεί και απειλεί τον λεηλατημένο Έλληνα, όταν οι κυβερνήσεις του ευθύνονται κατά κύριο και πρωταρχικό λόγο, μαζί με μερίδα πολιτών, τους αποκαλούμενους ως «λαμόγια», για την κατάντια της χώρας μας.
Προηγήθηκε βέβαια η κοινωνική κρίση, με την κατάπτωση των αξιών και της ηθικής από την μετριοκρατία και αναξιοκρατία που μας κυβέρνησε και μας κυβερνά και σήμερα ο δύσμοιρος Ελληνικός λαός ”τρώει στη μάπα” και βιώνει την οικονομική κρίση, ενώ η εθνική κρίση έπεται. Όπως θα εξελιχθούν τα πράγματα, βραχυπρόθεσμα οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές, με έντονες κοινωνικές εντάσεις, αστάθεια και μη προβλέψιμες εξελίξεις σε πολιτικό και εθνικό επίπεδο, γιατί είναι «ηλίου φαεινότερον», ότι οι πολίτες δεν θα μπορέσουν να αντέξουν περισσότερο στο «σοκ». Εύχομαι να διαψευσθώ, γιατί «ο σκλάβος δεν ρωτάει αν οι αλυσίδες του είναι από σίδερο, ή από χρυσό»…
