Της Κωνσταντινιάς Πατσή
Ήταν Ιούλιος του 1924, όταν 381 άτομα, 76 οικογένειες Ελλήνων ξεριζώνονται από τον τόπο τους. Άφησαν πίσω τους στο χωριό Δήλα της Καισαρείας τα σπίτια και τις εκκλησίες τους, άφησαν πίσω ένα κομμάτι της ψυχής τους
Άφησαν πίσω τους νεκρούς τους
Στα κοιμητήρια τα λιτά
Να περιμένουν λίγο στάρι διαβασμένο
Και κάποιο χέρι να χαϊδεύει το σταυρό τους,
Να καλοπιάνει το σκληρό το χώμα να ’ναι ελαφρύ
Στολίζοντάς το με λουλούδια απ’ τους μπαξέδες.
Το «αιωνία τους η μνήμη» το κουβάλησαν
Και κείνο στην ψυχή τους
Άφησαν πίσω τους το Μεγαλέξανδρο,
Τους Διγενήδες που το αίμα τους θεριεύαν.
Άφησαν τους στεφανωμένους Άγιους Πατριάρχες
Πίσω τους
Να υφαίνουν τον ιστό της ιστορίας τους .
Δόκανο στον εχθρό της λησμονιάς.
Κι έμεινε πίσω τους το φτωχικό τους το βασίλειο
Πού ’χτιζαν πέτρα πέτρα,
Από ιστορίες του παππού και του δασκάλου
Που φούσκωναν το στήθος τους περήφανα,
Κάτω απ’ το πλατύσκαλο το πέτρινο
Κι από τις σκάλες τις ζιγκζακωτές
Με τους χωμάτινους αρμούς
Χιλίων χρόνων.
Έχτιζαν την Ελλάδα καθημερινά.
Κι ‘εκρυψαν κάτω απ’ το πλατύσκαλο της ξώθυρας
Το παρελθόν τους και το μέλλον τους
Ελπίζοντας στο γυρισμό [1]
Και σήμανε η ώρα του ξεριζωμού……. Λίγο πριν την αναχώρηση του καραβανιού για το μεγάλο ταξίδι , στο Μητρώο γράφονταν τα εξής
«Εν Δήλα της Καισαρείας
Αναχωρήσαμε δια την Ελλάδα 29 Αυγούστου 1924 με 381 άτομα, 76 οικογένειες…
Και το ταξίδι άρχισε……και το ταξίδι ήταν ατέλειωτο. Μέρες και νύχτες έρχονταν και έφευγαν κι αυτοί προχωρούσαν.
Και συνεχίζοντας στο βιβλίο αναφέρεται :
«Κι όλοι μαζί φτάσαμε μέχρι τον Τυρναβο και το 1925 σκορπίσανε σε διάφορα μέρη . και όσοι κατοίκησαν εδώ στους Χαλκιάδες είναι χτυπημένα τα ονόματα τους στο πίσω μέρος του βιβλίου.
266 άτομα ήρθαμε εδώ στους Χαλκιάδες . Οι υπόλοιποι άλλοι μείνανε στον Τύρναβο, άλλοι στην Αλεξανδρούπολη και άλλοι στη Χαρά. 54 οικογένειες στους Χαλκιάδες και 22 οικογένειας σε διάφορα μέρη».
Πηγές
[1]“Ποιητική Υμνωδία” με τίτλο “Προσφυγιά – αρμονίας κατάλυση” της Ευαγγελίας-Αγγελικής Πεχλιβανίδου, έκδοση 2008, Θεσσαλονίκη.
