ΓΡΑΦΕΙ Ο Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α Χρήστος Βάγιας, Επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης Απόστρατων Αξιωματικών Λάρισας, Μέλος της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος, Μέλος του Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων
21η Νοεμβρίου, Μεγάλη θρησκευτική γιορτή. Ημέρα εορτασμού των εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου και Υπερμάχου Στρατηγού, που με την προστασία και τις ευλογίες της, το Ελληνικό Έθνος και ειδικότερα οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, κατέγραψαν σελίδες δόξας και ηρωισμού
στα διάφορα πεδία των μαχών, στη θάλασσα, τον αέρα και τις απόκρημνες και κακοτράχαλες βουνοκορφές, σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο και όχι μόνο.
Η εορταστική αυτή εκδήλωση, αποβλέπει στην επισήμανση των αρετών της Ελληνικής Φυλής και κυρίως στην Πολεμική Αρετή, διότι είναι βέβαιο, όπως όλοι μας πιστεύουμε, ότι «η υπεράσπιση βωμών και εστιών από κάθε ξένη επιβουλή» ήταν και είναι καθήκον κάθε Έλληνα!
Ταυτόχρονα, είναι και ημέρα μνήμης και απόδοσης της οφειλόμενης τιμής, σε όλους εκείνους τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους Έλληνες ήρωες μαχητές, που προσέφεραν τη ζωή τους για την πατρίδα.
Όταν όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες γονάτιζαν εντός ολίγων ημερών προ των χιτλερικών ορδών, ο ένδοξος Ελληνικός Στρατός με την κάλυψη και βοήθεια του Ναυτικού και της Αεροπορίας, πολεμούσε επί πέντε μήνες στα χιονισμένα ηπειρωτικά βουνά και έτρεψε σε άτακτη φυγή τους Ιταλούς σε απόσταση αναπνοής από τη θάλασσα. Στο διάστημα αυτό ο Στρατός μας επιτέλεσε θαύματα αφού εκμηδένισε την αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου και ανέδειξε για μια ακόμα φορά τη σημασία του θάρρους του ηρωισμού και της ψυχικής αντοχής. Η Ελλάς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν η μοναδική χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτοχρόνως, Ιταλίας, Αλβανίας, Γερμανίας, και Βουλγαρίας και φαίνεται….. ότι ακλουθήσαμε την ρήση του Αισχύλου «… μόνο εμείς οι Έλληνες, αντίθετα από τους βαρβάρους, δεν μετράμε ποτέ το πλήθος του εχθρού στην μάχη!»
Οι Αεροπόροι μας πολέμησαν με ηρωισμό και αυτοθυσία στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, στην μικρασιατική εκστρατεία 1919-1922, στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41 και στη συνέχεια στη μέση Ανατολή 1941-44 στο πλευρό των συμμάχων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτοθυσίας, είναι αυτό του Υποσμηναγού Μαρίνου Μητραλέξη, ο οποίος όταν τελείωσαν τα πυρομαχικά του, εμβόλισε το ιταλικό αεροσκάφος ροκανίζοντάς του το ουραίο πτέρωμα, με αποτέλεσμα να το καταρρίψει. Οι πεσόντες ήρωες αεροπόροι των πολέμων αυτών ανήλθαν σε 226.
Το Πολεμικό Ναυτικό έγραψε σελίδες δόξας με λαμπρές νίκες και προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες και βοήθησε τα μέγιστα στον ανεφοδιασμό των δυνάμεων του Στρατού και της Αεροπορίας.
Με την έκρηξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης επί του θωρηκτού “Αβέρωφ” πρωτοστάτησε στην απελευθέρωση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, και με τις δύο αποφασιστικές ναυμαχίες της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913), απέκρουσε τις απόπειρες εξόδου του Οθωμανικού Στόλου από τα Δαρδανέλια, τρέποντάς τον σε φυγή και εξαναγκάζοντάς τον να επιστρέψει και να κλειστεί στα στενά, εξασφαλίζοντας την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο για τις επόμενες δεκαετίες που ακολούθησαν.
Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το τότε Βασιλικό Ναυτικό έφερε σε πέρας διάφορες αποστολές στο Ιόνιο Πέλαγος με αποκορύφωμα τρείς επιδρομές κατά των Ιταλικών νηοπομπών εφοδιασμού στα στενά του Οτράντο.
Το αντιτορπιλικό «Βασίλισσα Όλγα», εκτέλεσε επιτυχημένες επιχειρήσεις και είχε την καλύτερη δράση στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ σημαντικό ήταν και το κατόρθωμα του αντιτορπιλικού Αδρίας, που παρότι χτυπημένο από νάρκη και έχοντας χάσει την πλώρη του, στις επιχειρήσεις κοντά στην Κάλυμνο, τον Οκτώβριο του 1943, κατάφερε να γυρίσει στη βάση του στην Αλεξάνδρεια. Τα πεπαλαιωμένα υποβρύχια «Πρωτεύς», «Παπανικολής» και «Κατσώνης» βύθισαν διάφορα Ιταλικά εμπορικά στην Αδριατική.
Αξίζει λοιπόν να θυμηθούμε το Μακεδονικό αγώνα, και τον Παύλο Μελά. Τους ήρωες των δυο Βαλκανικών πολέμων όπου διπλασιάσθηκε η πατρίδα μας. Τους αγώνες στη μικρασιατική εκστρατεία και το έπος του Ελληνοϊταλικού πολέμου στις χιονισμένες, παγωμένες και κακοτράχαλες βουνοκορφές της Πίνδου. Τους νικηφόρους αγώνες στον Καλαμά, στο Καλπάκι, στην Κορυτσά, στη Χιμάρα, στους Άγιους Σαράντα, στο Πόγραδετς, στο Αργυρόκαστρο, στην Κλεισούρα στο θρυλικό «ύψωμα 731» με Διοικητή του 5ου Δυτικοθεσσαλικού Συντάγματος τον ήρωα Ταγματάρχη Δ. Κασλά. Τον ηρωισμό των ανδρών του απόρθητου οχυρού του Ρούπελ, καθώς και την σθεναρή και ηρωική μάχη της Κρήτης.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το «…οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» του Ουίστον Τσόρτσιλ καθώς και τα λόγια που είπε στην ομιλία του στο Αγγλικό κοινοβούλιο στις 24 Απριλίου 1941: «Ἡ λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δεν αποδίδει το ελάχιστο εκείνων των πράξεων αυτοθυσίας των Ελλήνων «Ἐὰν δεν υπήρχε ἡ ανδρεία των Ελλήνων και ἡ γενναιοψυχία τους, ἡ έκβαση του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου θα ήταν ακαθόριστη.»
Σήμερα, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχοντας το βάρος της κληρονομιάς τους, συνεχίζουν με υπερηφάνεια την πορεία της υπευθυνότητας και της τιμής που χάραξαν οι πρόγονοί μας. Πιστά προσηλωμένες στις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης και ταυτόχρονα με την άρτια οργάνωσή τους, την υψηλή ενσυνείδητη πειθαρχία του προσωπικού, την άρτια και επίπονη εκπαίδευσή και το συνεχή εκσυγχρονισμό τους, αποτελούν την καλύτερα οργανωμένη κοινωνική ομάδα και εγγύηση με τεράστια επιρροή στον Ελληνικό λαό και γενικότερα στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.
Έχοντας επίγνωση των χρόνιων εθνικών κινδύνων που ελλοχεύουν, οι οποίοι επιβάλλουν εγρήγορση και ικανότητα, οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν αδιαμφισβήτητο παράγοντα ασφάλειας, σταθερότητας και ειρήνης, στοιχεία απαραίτητα για τον Ελληνικό λαό προκειμένου αυτός, να ασχοληθεί ανεπηρέαστος με τις παραγωγικές και δημιουργικές του δραστηριότητες.
Όμως, αυτή η συνεχής προσπάθεια διατήρησης και βελτίωσης της υψηλής επιχειρησιακής ετοιμότητας και ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεών μας και η άμεση παρουσία και αντίδρασή του σε κάθε εχθρική προσπάθεια αμφισβήτησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, κυρίως στην προάσπιση του εναερίου χώρου στο Αιγαίο, έχουν ένα αντίτιμο, τα αναπόφευκτα θανατηφόρα αεροπορικά ατυχήματα από την υπερπροσπάθεια στην εναέριο μάχη.
Ολιγωρία και υποχωρητικότητα, είναι λέξεις άγνωστες για τις Ένοπλες Δυνάμεις, γι’ αυτό και τα άξια στελέχη τους αδιαφορούν για τους κινδύνους και πορεύονται υπερήφανα στο δρόμο του καθήκοντος, της δόξας και της αθανασίας.
Παράλληλα, οι σύγχρονες Ένοπλες Δυνάμεις, πέρα από την παραπάνω κύρια αποστολή τους, διακρίνονται και διαπρέπουν σε πολλούς άλλους τομείς προσφοράς. Oπως αυτός των ειρηνευτικών αποστολών στο εξωτερικό, αφού όποτε και όπου απαιτήθηκε, διακρίθηκαν και διακρίνονται στη προσπάθεια τους για εδραίωση της ειρήνης και της ασφάλειας, προβάλλοντας διεθνώς τη χώρα μας και εδραιώνοντάς την στην παγκόσμια συνείδηση, ως καταξιωμένο και δυναμικό μέλος των συμμαχιών και διεθνών οργανισμών και παρέχοντας παράλληλα στην ηγεσία της χώρας ισχυρά διαπραγματευτικά όπλα στο στίβο της διπλωματίας.
Βέβαια, είναι γνωστή και πολύ μεγάλη η ποικίλη συμβολή σε δραστηριότητες κοινωνικής αρωγής και υποστήριξης των κρατικών υπηρεσιών για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών εντός και εκτός του Ελλαδικού χώρου, όπως : Οι αεροδιακομιδές ασθενών με διάφορα πλωτά και πτητικά μέσα, η νοσηλευτική αρωγή, η συνδρομή στη βελτίωση της ζωής κατοίκων απομακρυσμένων περιοχών, η συνδρομή στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, στις δασοπυροσβέσεις, η συνεισφορά τους στην οικονομική δραστηριότητα των περιοχών, όπου εδρεύουν και ειδικότερα στις ακριτικές περιοχές, όπου πλέον των άλλων είναι μεγάλη η προσφορά τους και στον ηθικό και ψυχολογικό τομέα.
Όλη αυτή η παρουσία και προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεών μας, αναγνωρίζεται και εκτιμάται τόσο από την Ελληνική πολιτεία, όσο και από τον Ελληνικό λαό, ο οποίος διαρκώς τις περιβάλει με εμπιστοσύνη, έχοντας αυτές σταθερά ψηλά στη λίστα για την αξιοκρατία, για τον τρόπο λειτουργίας τους και αποτελεσματικότητα του έργου τους και δίκαια κατέχουν πρώτη θέση στην καρδιά του, διότι αποτελούν το καλύτερο και πιο υγιές τμήμα του.
Ένοπλες Δυνάμεις είναι το έμψυχο δυναμικό τους, όλα τα στελέχη τους ανεξαρτήτως βαθμού, οι στρατευμένοι και το πολιτικό προσωπικό. Είναι επίσης οι Απόστρατοι και οι Έφεδροι, που διατηρούν δια βίου μέσα τους, την φλόγα για την πατρίδα και είναι σίγουρο πως όταν αυτό απαιτηθεί θα προσέλθουν πρόθυμα για να εκτελέσουν το υπέρτατο καθήκον.
Και μιλώντας για ήρωες, σύγχρονους ήρωες στις Ένοπλες Δυνάμεις μας αυτοί είναι: Ο απλός στρατιώτης που φυλάει σκοπιά στα σύνορα μας, στην απομακρυσμένη βραχονησίδα και στον Έβρο. Είναι όλοι οι καταδρομείς των ειδικών δυνάμεων, τα πληρώματα των ελικοπτέρων και όλοι οι άλλοι ! Ο ναύτης στη φρεγάτα που περιπολεί στο Αιγαίο, είναι τα πληρώματα των υποβρύχιων και οι ομάδες υποβρυχίων καταστροφών ! Ο χειριστής του μαχητικού αεροσκάφους, «οι άγρυπνοι φρουροί του Αιγαίου», που παραμένουν σε ετοιμότητα ημέρα και νύχτα, όλο το 24ωρο στα αεροδρόμια των ακριτικών νησιών και στη βάση της Μοίρας αναχαίτισης !
Στρέφουμε με ευγνωμοσύνη, ευλάβεια και σεβασμό το βλέμμα μας στην ανιδιοτελή θυσία και τον ηρωισμό όλων όσων έχουν προσφέρει το αίμα τους στην πατρίδα, σε αυτούς που έπεσαν στα πεδία των μαχών, σε αυτούς που φύτεψαν το δέντρο της λευτεριάς, σε αυτούς που τα κόκαλά τους έγιναν αιώνια μνημεία κάτω από το καθάριο χρώμα του Ελληνικού ουρανού και της γαλανόλευκης σημαίας. Όμως, για κάποιους πεσόντες ήρωες η μοίρα στάθηκε ιδιαίτερα σκληρή, αφού τους στέρησε ακόμα και έναν απλό τάφο.
Τους ευχαριστούμε και τους ευγνωμονούμε γιατί έταξαν τη ζωή τους να φυλάνε «Θερμοπύλες», για να μπορούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι να ασχολούμεθα απρόσκοπτα με την εργασία μας και να προοδεύουμε απολαμβάνοντας τα αγαθά της ειρήνης.
Ας θυμηθούμε και τα σχετικά λόγια του Φραγκλίνου Ρούσβελτ στο ραδιοφωνικό λόγο που εκφώνησε στις 10/6/1943: «Οι Έλληνες δίδαξαν δια μέσου των αιώνων την αξιοπρέπεια. Όταν όλος ὁ κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ὁ Ελληνικός λαός τόλμησε να αμφισβητήσει το αήττητο του γερμανικού τέρατος αντιτάσσοντας το περήφανο πνεύμα της ελευθερίας».
Σήμερα, Λαός και Ένοπλες Δυνάμεις είναι μαζί, αποτελούν την ασπίδα του Έθνους μας, είναι οι προστάτες των συνόρων μας, των νησιών μας και του εθνικού εναερίου χώρου της χώρας γενικότερα. Είναι η άρνηση και το «όχι» σε όσους νομίζουν ότι η αδιαφορία, ο σύγχρονος μηδενισμός των ηθών, και η ισοπέδωση των αξιών των καιρών μας, μπορεί να χαλαρώσει τον πατριωτικό οίστρο ή το αίσθημα αυταπάρνησης.
Ο Ελληνικός λαός πρέπει να είναι σίγουρος ότι σε αντίθεση με τις ντιρεκτίβες για περικοπές και μειώσεις μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων δεν δέχεται «εκπτώσεις και κουρέματα στις μετοχές της ιστορίας, της ηθικής και των αξιών τους».
Δεν κατοικούμε σε κοινωνία αγγέλων. Όλοι γύρω μας επιβουλεύονται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Γι’ αυτό πρέπει οι Ένοπλες Δυνάμεις μας να έχουν υψηλό μαχητικό φρόνημα, να είναι καλά εκπαιδευμένες και άριστα εξοπλισμένες, ώστε να μη χρειασθεί να τις χρησιμοποιήσουμε ποτέ.
Ας καλλιεργούμε λοιπόν τα χαρίσματά μας και ας παραμείνουμε πάντα προσηλωμένοι στο καθήκον. Οδηγός μας ας γίνει η γνώση της Ιστορίας, πίστη μας, η πίστη μας στο Θεό και στην πατρίδα, πυξίδα μας οι αρετές της φυλής μας και στόχος μας η πρόοδος του Έθνους.
Τιμώντας σήμερα τους πεσόντες και τους παλαιμάχους, είναι σαν να δίνει ο σύγχρονος Έλληνας στρατιώτης, ναύτης και αεροπόρος όρκο υπόσχεσης ως οι άλκιμοι νεανίες της αρχαίας Σπάρτης: «Άμμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρονες»
