Με μία δήλωση στην προσωπική του σελίδα στο fb ο πρώην υπουργός Γιάννης Ραγκούσης χαιρετίζει την εκλογή του Κ. Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ θυμίζοντας παράλληλα και τις γκέλες του νυν προέδρου την εποχή που ήταν υπουργός και δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τις δαγκάνες του πελατειακού συστήματος και της διαπλοκής.
Αναφέρει λοιπόν ο κ. Ραγκούσης:
“Αξίζουν συγχαρητήρια στον Κ.Μητσοτάκη για την εκλογή του ως Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.
Μολονότι όταν ανέλαβε το Υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης ήμουν θετικός με τις δηλώσεις του, τελικά γνωρίζετε πως πολιτικά συγκρούστηκα δύο φορές μαζί του.
Την 1η φορά όταν επιχείρησε να πλήξει τη δι@ύγεια με διάταξη νόμου που τελικά απέσυρε.
Τη 2η φορά το 2014, όταν δεν αντιστάθηκε στις σειρήνες του πελατειακού κράτους κι επανέφερε τον απόλυτο κομματισμό στη δημόσια διοίκηση καταργώντας τον Ν.3839. Έναν καθοριστικό νόμο για την αξιολόγηση και την αξιοκρατία εντός του δημοσίου.
Καθαίρεσε 25.000 αξιοκρατικά επιλεγμένους προϊσταμένους και διευθυντές, τους πρώτους στην ιστορία του ελληνικού κράτους, τους οποίους αντικατέστησε με τους κομματικά εκλεκτούς.
Με βάση το Νόμο Μητσοτάκη, ακόμη και σήμερα στο υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης είναι Γενικός Διευθυντής ο τελευταίος στην αντικειμενική κι αδιάβλητη μοριοδότηση που κάναμε στο υπουργείο το 2010 με την επιτροπή ανώτατων δικαστικών. Ο δε μακράν πρώτος σε μόρια έχει καρατομηθεί διότι δεν ανήκε στη ΝΔ (ούτε και στο ΠΑΣΟΚ). Δηλαδή…Ελλάδα της σκοτεινής πλευράς της μεταπολίτευσης ξανά.
Επίσης, όταν η χώρα κατέρρεε επέλεξε να ακολουθήσει την εθνικά απαράδεκτη γραμμή Σαμαρά – Καραμανλή και καταψήφισε το μνημόνιο λέγοντας κι αυτός στους Έλληνες το δημαγωγικό πως δήθεν υπήρχε άλλη λύση. Έβαλε το κομματικό πάνω από το εθνικό συμφέρον.
Αντίθετα, ήταν πολιτικά ορθή η απόφασή του να καταψηφίσει την υποψηφιότητα του Πρ. Παυλόπουλου για την ΠτΔ και σε κάθε περίπτωση, ήταν σαφώς η καλύτερη υποψηφιότητα ανάμεσα στους 4 που διεκδίκησαν την ηγεσία της ΝΔ.
Πλέον για τον Κ.Μητσοτάκη υπάρχει μια νέα σελίδα και βεβαίως ισχύει μόνον το “αρχή άνδρα δείκνυσι”.
Οψόμεθα…”
