Η θέση των ΣΥΝΕΚ για τη συγκρότηση προεδρείου, όπως την είχαμε εκφράσει και είχαμε δεσμευτεί και κατά τις επαφές μας στα σχολεία με τους συναδέλφους αλλά και στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Δεκέμβρη, ήταν για αναλογικό – αντιπροσωπευτικό προεδρείο και με βάση αυτή τη θέση,
που σημειωτέον είναι πάγια θέση της αριστεράς τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά, τοποθετηθήκαμε στο Δ.Σ. του συλλόγου μας.
Πιστεύουμε πως είναι η μόνη πρόταση που μπορεί να εκφράσει με σαφήνεια τους συσχετισμούς δύναμης που αποφάσισαν οι συνάδελφοι, είτε μας αρέσουν είτε όχι. Άλλωστε υπάρχει και προηγούμενη εμπειρία από άλλου είδους προεδρεία τα οποία έχουμε εκτιμήσει αρνητικά.
Προσπάθειά μας ήταν να συγκροτηθεί άμεσα το προεδρείο ώστε να λειτουργήσει απρόσκοπτα το συνδικάτο. Οι παρατάξεις συμμετείχαν στις εκλογές της ΕΛΜΕ με ξεχωριστά ψηφοδέλτια και διαφορετικές θέσεις, έτσι μας ψήφισαν οι συνάδελφοι και άρα το εκλογικό αποτέλεσμα πρέπει να εκφραστεί και στη συγκρότηση του προεδρείου αλλιώς δε σεβόμαστε τη γνώμη των εκπαιδευτικών.
Οι θέσεις του προεδρείου είναι μεν θέσεις ευθύνης αλλά τις αποφάσεις τις παίρνει κατά πλειοψηφία όλο το Δ.Σ. και δεν αποτελεί «προνόμιο» του εκάστοτε Προέδρου. Προγραμματικές συγκλίσεις πρέπει να γίνονται πριν τις εκλογές και να τίθενται στην κρίση των συναδέλφων. Διαφορετικά πρόκειται για μετεκλογικά παζάρια στις πλάτες των εκπαιδευτικών.
Θέλουμε όμως να θέσουμε και κάποια ζητήματα για προβληματισμό.
Από τη μεριά των Παρεμβάσεων έγινε όλο το προηγούμενο διάστημα μια προσπάθεια εδραίωσης στην κοινή γνώμη μιας προκατάληψης: «όσοι δεν προχωρούν σε σύσταση προγραμματικού προεδρείου με τις Παρεμβάσεις δεν είναι αριστεροί» και ότι «το αντιπροσωπευτικό προεδρείο συνιστά συνεργασία με τις δυνάμεις του νεοφιλελεύθερου μπλοκ ΔΑΚΕ και ΠΕΚ». Ο συλλογισμός αυτός ούτε επαρκής είναι ούτε αληθής. Επαρκής δεν είναι, αφού το αντιπροσωπευτικό προεδρείο σε καμιά περίπτωση δεν αποκλείει τις προγραμματικές συγκλίσεις σε επίπεδο αποφάσεων.
Αληθής δεν είναι, αρκεί κανείς να ανατρέξει στις αποφάσεις της προηγούμενης χρονιάς κι από τις ανακοινώσεις και μόνο μπορεί εύκολα να ανακαλύψει ότι η σύγκλιση αφορούσε τις Παρεμβάσεις με τη ΔΑΚΕ. Θυμίζουμε στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς ότι στο πολύ πρόσφατο παρελθόν ο επί σειρά ετών εκπρόσωπος των Παρεμβάσεων στο ΔΣ ,συνυπήρξε στο Προεδρείο της ΕΛΜΕ ως Αντιπρόεδρος με Πρόεδρο προερχόμενο από τη ΔΑΚΕ χωρίς ιδιαίτερους «ενδοιασμούς» .Τότε αλήθεια συνεργαζόταν με το νεοφιλελεύθερο μπλοκ της ΔΑΚΕ και της ΠΕΚ(ΠΑΣΚ); Επίσης, πρέπει να πούμε πως ούτε εμείς αλλά από όσο ξέρουμε ούτε κάποιος άλλος τους έχει χρίσει υπεύθυνους για μοίρασμα πιστοποιητικών «αριστεροσύνης» και αγωνιστικότητας.
Οι συνεχείς τοποθετήσεις ταυτόχρονα περί νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, που όμως δεν προκύπτει από πουθενά, ισοπεδωτικά εξομοιώνει ιδεολογικά αντίθετες παρατάξεις διαφορετικής πολιτικής κουλτούρας και φιλοσοφίας και καταντά μια ιδεοληψία που έτσι αυθαίρετα αθωώνει και πάλι τους πραγματικά υπαίτιους για την πραγμάτωση του κυβερνητικού συνδικαλισμού, τον οποίο αντιπαλεύουμε χρόνια τώρα.
Υπενθυμίζουμε πως πρόπερσι οι ΣΥΝΕΚ δώσαμε τη ψήφο μας στις Παρεμβάσεις για να βγάλουν πρόεδρο αφού ήταν πιο μπροστά σε ψήφους, όμως πέρυσι που ήταν πρώτη δύναμη οι ΣΥΝΕΚ οι παρεμβάσεις κοσκίνιζαν, γιατί δεν ήθελαν να ζυμώσουν και δεν ψήφισαν για πρόεδρο την πρώτη δύναμη.
Η επαναφορά της πρότασης για το φετινό ΔΣ προδίδει μια αντιφατική συμπεριφορά των παρεμβάσεων που είναι όμως πολύ αποκαλυπτική: το κίνητρο πίσω από την αντίφαση είναι ένα και δυστυχώς ουδεμία σχέση έχει με τα μεγάλα στοιχήματα των αγωνιστών της Αριστεράς, κυρίως γιατί είναι ιδιοτελές. Τώρα βγαίνουν παντού παραπονούμενοι για να διδάξουν πολιτική και συνδικαλισμό.
Αυτό στην λαϊκή γλώσσα δεν είναι τίποτε παραπάνω από τυχοδιωκτισμός γιατί όταν είναι να δώσουν την ψήφο τους, μας θεωρούν κυβερνητικούς αλλά όταν είναι να πάρουν τη ψήφο μας, μας βαφτίζουν προοδευτική δύναμη. Έτσι για να έχουν να αντιπολιτεύονται για την καρέκλα και όχι για τα ουσιώδη.
Μας κατηγορούν πως η παράταξη των ΣΥΝΕΚ προτίμησε για πρόεδρο τον υποψήφιο της ΔΑΚΕ και όχι των Παρεμβάσεων. Εμείς πάλι θεωρούμε πως η ανάδειξη προέδρου πρέπει αποτιμά και τη θέληση των συναδέλφων, κάτι που δυστυχώς οι Παρεμβάσεις συνεχώς ξεχνάνε. Καταλήγοντας θέλουμε να τονίσουμε και την περισσή αμετροέπεια των Παρεμβάσεων που ζήτησαν το προεδρείο «γιατί αυτοί είναι οι πιο αγωνιστές και έμπειροι συνδικαλιστές» κατά τα λεγόμενά τους…
Τους αφήνουμε να αυτοθαυμάζονται και συνεχίζουμε την προσπάθειά μας για τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, την υπεράσπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων. Χωρίς τακτικισμούς και μικροπαραταξιακές πρακτικές συνεχίζουμε τους αγώνες. Σε ότι μας αφορά δε θα συμβάλλουμε στον εκφυλισμό των διαδικασιών και της λειτουργίας των οργάνων του σωματείου μας.
