Το ασφαλιστικό προσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση ως βάση συζήτησης με τους θεσμούς (και το οποίο συνδέεται άμεσα με το φορολογικό νομοσχέδιο που θα ακολουθήσει) παρουσιάζει πλήθος προβλήματα που επηρεάζουν αρνητικά τόσο τους αγρότες όσο και τους επαγγελματίες.
Ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο στην Ελλάδα σήμερα πρέπει να διαθέτει τρία βασικά χαρακτηριστικά: α) να είναι ορθολογικό, β) να είναι βιώσιμο και να υπολογίζει και τις επόμενες γενιές και γ) να λαβαίνει υπόψη τις συνθήκες της κρίσης. Το προσχέδιο Κατρούγκαλου δεν είναι ούτε ορθολογικό, ούτε βιώσιμο ούτε λαβαίνει υπόψη την κατάσταση του αγρότη και του επαγγελματία στην Ελλάδα της κρίσης σήμερα.
Συγκεκριμένα – επιλέγω κάποια σημεία:
α) Δεν κάνει λόγο για δημιουργία νέων πηγών τροφοδοσίας με δημόσια έσοδα. Για παράδειγμα: δεν υπολογίζει στις αναλογιστικές μελέτες τα αυριανά έσοδα που περιγράφονται στο νόμο 4162/ 2013 με τον οποίο το 75% των εσόδων από την αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων να κατατίθεται στον Εθνικό Λογαριασμό Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών για τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος. Στο προσχέδιο δεν αναφέρεται τίποτα. Φαίνεται ότι τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, αντί για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, θα κατευθυνθούν στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων των 50 δισ. ευρώ.
β) Επιμένει στη λογική “δεν κόβουμε κύριες συντάξεις” (ενώ διαλύει τις επικουρικές) κι αφήνει απείραχτες τις συντάξεις πάνω από 2000 ευρώ (υπάρχουν 49.960 που παίρνουν συντάξεις από 2000 έως 4.500 ευρώ)
γ) Αυξάνει τις εισφορές εργαζόμενων και εργοδοτών μέσα σε συνθήκες κρίσης με άμεσες συνέπειες στην ανάπτυξη που περιμένουμε και δεν έρχεται.
δ) Χωρίζει τους εργαζόμενους σε δύο ασφαλιστικές κατηγορίες και ρίχνει στον γκρεμό τους νέους.
Ειδικά για τους αγρότες:
Ενώ ο πρωτογενής τομέας θεωρείται ατμομηχανή για την ανάπτυξη, με το ασφαλιστικό και με το επερχόμενο φορολογικό νομοσχέδιο χτυπιέται η παραγωγή και ο εργαζόμενος στον πρωτογενή τομέα. Αντί να διασφαλίζεται η ιδιαιτερότητα της αγροτικής παραγωγής και η αγροτική εργασία όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης δεν γίνεται λόγος για τη μείωση του καλλιεργητικού κόστους: με αγροτικό πετρέλαιο, με αγροτικό και βιοτεχνικό ρεύμα, με μείωση του συντελεστή ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια όπως ακριβώς στην Ευρώπη, με τη δημιουργία Παρατηρητηρίου τιμών σπόρων, φυτοφαρμάκων και κτηνιατρικών φαρμάκων κατά τα πρότυπα του ΕΟΦ για τα ανθρώπινα φάρμακα, με γενόσημα φυτοφάρμακα, με δημιουργία θεσμών που θα βελτιώσουν την αγορά και τη διάθεση των προϊόντων (αγροτικά δημοπρατήρια, ευνοϊκές συνθήκες εισόδου στο επάγγελμα νέων αγροτών, εξυγίανση των μεταφορών κλπ)
Αντί για όλα αυτά παρατηρούμε διάθεση εισπρακτική. Τόσα μας λείπουν, τόσα θα εισπράξουμε. Όμως αυτό και το ξέρουν όλοι, δεν βγαίνει. Κι αν ακόμα τα μαζέψουν σήμερα, αύριο πάλι θα υπάρξει το ίδιο πρόβλημα στο ασφαλιστικό όλων των κοινωνικών ομάδων. Η λύση είναι να αυξηθούν οι πόροι των ταμείων. Κι αυτό γίνεται μόνο με στήριξη της παραγωγής και την ανάπτυξη που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας που αντίστοιχα θα δώσουν εισφορές κι ανάσα στα ασφαλιστικά ταμεία.
Τελειώνοντας πρέπει να επισημάνω μια παραφιλολογία για τον αγρότη που φοροδιαφεύγει. Αν αυτό είναι αλήθεια για κάποιους, δεν αφορά το σύνολο. Η υποχρέωση να διατηρούν όλοι βιβλία εσόδων -εξόδων ήταν ένα βήμα που τελικά είναι προς το συμφέρον του παραγωγού και χτυπά την φοροδιαφυγή. Το τρελό είναι ότι η φορολόγηση αρχίζει από το πρώτο ευρώ και με βάση τα τεκμαρτό εισόδημα (που πολλές φορές είναι φανταστικό και δεν υπάρχει).
Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε όλοι, αγρότες και επαγγελματίες. Κανείς δεν θέλει να μην φορολογείται. Αλλά θέλει να φορολογείται δίκαια και όχι εις βάρος των άλλων κοινωνικών ομάδων. Όλοι να πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές αλλά να είναι λογικές και να διαθέτουν περιθώρια ευελιξίας. Γιατί δίχως βιώσιμο και ορθολογικό ασφαλιστικό σύστημα και δίκαιη φορολόγηση δεν υπάρχει ανάπτυξη. Και το ασφαλιστικό προσχέδιο δεν το έχει λάβει διόλου υπόψη.
