Ανακοίνωση των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων Λάρισας
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνεται από όλες τις άλλες παρατάξεις του σωματείου μία λυσσαλέα προσπάθεια να μην πάρουμε μέρος στον Εθνικό και Κοινωνικό Διάλογο για την Παιδεία. Στη Γ.Σ. μάλιστα προσπάθησαν να βγάλουν απόφαση κατά του διαλόγου.
Ζήτησαν να καταγγείλουμε το υπουργείο, γιατί διανοήθηκε να καλέσει τους εκπαιδευτικούς και τους συλλόγους να συζητήσουν και να καταθέσουν τις προτάσεις τους. Το ίδιο προσπάθησαν και στη συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ. Και αφού όλες τους οι προσπάθειες απέτυχαν, καταφεύγουν σε αντιδημοκρατικές διαδικασίες για να πετύχουν το στόχο τους.
Στο τελευταίο Δ.Σ. η παράταξη των Παρεμβάσεων έφερε ξανά προς ψηφοφορία, παρά το ότι καταψηφίστηκε στη Γ.Σ., πρόταση να καταγγελθεί ο διάλογος και να μη συμμετέχουμε σε αυτόν. Και αφού η πρότασή τους δεν πέρασε, μας απέδειξαν άλλη μια φορά ότι «το καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι» και υπερψήφισαν την πρόταση της ΔΑΚΕ, μαζί με την ΠΕΚ. Την ίδια πρόταση που κατέθεσε η ΔΑΚΕ και στη Γ.Σ. την 25/2/16, η οποία καταψηφίστηκε πανηγυρικά. Έλαβε 3 ψήφους!!! (τα μέλη της ΔΑΚΕ που ήταν παρόντα). Την επανέφερε η ΔΑΚΕ στο Δ.Σ. και υπερψηφίστηκε με 7 ψήφους!!! Η «Αγία Τριάδα» της ΕΛΜΕ Λάρισας, ΔΑΚΕ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΠΕΚ έκανε πάλι το «θαύμα» της…
Η απόφαση του Δ.Σ. είναι πραξικοπηματική. Οι παρατάξεις αυτές δε σέβονται τις δημοκρατικές διαδικασίες. Η Γ.Σ. είναι ανώτερο όργανο από το Δ.Σ. και δε μπορεί προτάσεις που καταψηφίζονται σε αυτή να παίρνονται στο Δ.Σ.(ακόμα και αν ψάχνουν να βρούνε το κόμμα που έλλειπε στη μία πρόταση και υπήρχε στην άλλη). Και στο τέλος της συνεδρίασης εμφανίστηκε και το ΠΑΜΕ κομίζοντας κι αυτό πρόταση ενάντια στο διάλογο. Όλοι ενάντια στη Γ.Σ. που είναι ανώτερο όργανο από το Δ.Σ.
Μόνο που η πρόταση της ΔΑΚΕ δεν αφορά το διάλογο αλλά τη διαδικασία! Με την ψήφο τους οι Παρεμβάσεις και η ΠΕΚ παρόλο που είναι ενάντια στο διάλογο, ψήφισαν υπέρ του να γίνει, αλλά οι προτάσεις να κατατεθούν στα συλλογικά όργανα. Πλήρης παραλογισμός που οφείλεται μόνο στα αδιέξοδα της πολιτικής τους.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
το σωματείο δεν είναι φυλακή. Σκοπός του είναι να υπερασπίσει τα δικαιώματά μας. Δεν πειθαρχούμε και δεν υπακούμε σε αποφάσεις αντιδημοκρατικές. Ο κάθε συνάδελφος, ο κάθε σύλλογος έχει δικαίωμα να αποφασίσει πως θα προωθήσει τις προτάσεις του. Ούτε το να καταθέσει κάποιος τις προτάσεις του στην πλατφόρμα του υπουργείου αποκλείει τη δυνατότητά του να τις καταθέσει και στα συλλογικά όργανα και το αντίστροφο. Όσοι σκέφτονται έτσι το κάνουν, γιατί πολύ απλά θέλουν οι προτάσεις μας να μείνουν κλειδωμένες σε συρτάρια. Η απόφαση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. αυτή ακριβώς τη λογική υπηρετεί.
Η θέση της ΟΛΜΕ είναι για συμμετοχή στο διάλογο, με θεσμικό χαρακτήρα, με στόχο την προώθηση των αιτημάτων του κλάδου, εκτός και αν αποδειχτεί πως έχει προσχηματικό-επικοινωνιακό χαρακτήρα οπότε προφανώς δε μπορούμε να συμμετέχουμε σε αυτόν. Αλλά πώς θα κρίνεις ένα διάλογο, αν δε συμμετάσχεις πρώτα σε αυτόν; Και από πότε ο διάλογος αποκλείει τον αγώνα και αντίστροφα;
Αντιλαμβανόμαστε ότι στα πλαίσια της πολιτικής και συνδικαλιστικής πρακτικής κατά τη γνώμη τους επιτρέπονται πολλά πράγματα. Αλλά εδώ ξεπερνούν κάθε όριο. Και ειδικά οι Παρεμβάσεις για να επιβάλλουν τις θέσεις τους χρησιμοποιούν εδώ και πολύ καιρό έναν πολιτικο-συνδικαλιστικό λόγο που αγγίζει τα όρια της χυδαιότητας. Ψευδόμενοι και υβρίζοντες, τυχοδιώκτες και αριστεριστές γίνονται επικίνδυνοι για το σωματείο.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
Είναι όλοι αυτοί που δε βρήκαν να πούνε τίποτα για την πλήρη δικαίωση και αποκατάσταση των συναδέλφων που είχαν βγει στη διαθεσιμότητα πράττοντας εξώφθαλμα μικροπαραταξιακά. Το να το αποσιωπούν οι ΔΑΚΕ-ΠΕΚ είναι φυσιολογικό μια και τους έβγαλαν στη διαθεσιμότητα τα κόμματα που υποστηρίζουν. Αλλά το ΠΑΜΕ και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ για ποιο λόγο κάνουν το ίδιο για έναν μεγάλο αγώνα που έδωσαν οι εκπαιδευτικοί και δικαιώθηκε; Για ποιο λόγο αυτές οι παρατάξεις δεν έχουν να πουν τίποτα για την τιμωρητική αξιολόγηση που σταμάτησε, για το ότι ισχύει ξανά το τεκμήριο της αθωότητας, για τα αιτήματα του κλάδου που κατακτήσαμε με αγώνες;
Το ΠΑΜΕ και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ πρέπει κάποια στιγμή να κάνουν την αυτοκριτική τους. Κάλεσαν τους εκπαιδευτικούς να απέχουν από τη διαδικασία εκλογής διευθυντή στο σχολείο τους. Κάλεσαν τους διευθυντές και υποδιευθυντές να απέχουν από την εκλογή διευθυντών εκπαίδευσης. Και στις δύο περιπτώσεις οι εκπαιδευτικοί τους γύρισαν την πλάτη. Η συμμετοχή πλησίασε το 99%.
Και τώρα στο διάλογο για την παιδεία καλούν πάλι σε αποχή. Δεν προβάλλουν θέσεις. Δεν προτείνουν λύσεις. Δε συμμετέχουν σε κανένα διάλογο. Γιατί κατά την πολιτική τους θεώρηση οι οποιεσδήποτε θετικές αλλαγές για την κοινωνία θα ξεκινήσουν από τη στιγμή που το κόμμα τους θα έρθει στην εξουσία. Για τις παρατάξεις αυτές και τις ηγεσίες τους δε χρειάζεται οι σύλλογοι και ο κάθε εκπαιδευτικός να λένε τη γνώμη τους, να συμμετέχουν. Αυτό αφορά μόνο τις πεφωτισμένες ηγεσίες. Και εμείς όλοι, μόνο θεατές.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
θέλουν να σιωπήσετε για να μιλάνε εξ ονόματός σας.
θέλουν να απέχετε από όλες τις δράσεις για να λένε ότι σας εκπροσωπούν.
Φοβούνται το διάλογο μέσα στο σχολείο γιατί οι απόψεις τους θα περιθωριοποιηθούν ακόμη περισσότερο.
Η ΔΑΚΕ με όλη την πρακτική που ακολουθεί και τα προσχήματα που βρίσκει, στην ουσία τον υπονομεύει. Η ΠΕΚ δηλώνει υπέρ του διαλόγου και γι’ αυτό το λόγο είναι αντίθετη με αυτόν!! και καλεί να τον καταγγείλουμε και να μη συμμετέχουμε. Και ταυτόχρονα κάποιοι διαδίδουν ότι το υπουργείο μας επιβάλλει να συμμετέχουμε στο διάλογο. Όσοι διακινούν τέτοιες αθλιότητες είναι γιατί θέλουν να εξισώσουν τη διαδικασία αυτή με τη διαδικασία της αξιολόγησης που υπηρέτησαν. Σε αυτούς που τα διακινούν τους λέμε καθαρά. Δεν ξεπλένονται οι αμαρτίες τους διαπράττοντας το αμάρτημα του ψεύδους. Η συμμετοχή μας δεν είναι υποχρεωτική. Είναι εθελοντική. Κανείς δε θέλει και δε μπορεί να αναγκάσει κάποιον να συμμετέχει στο διάλογο.
Επί της ουσίας όλες αυτές οι παρατάξεις δε θέλουν να αλλάξει τίποτα στην παιδεία για να έχει δουλειά το «μαγαζάκι» τους.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
Είναι χρέος μας να τοποθετηθούμε στο ζήτημα της παιδείας, γιατί αντανακλά όλο τον πολιτισμό μας. Το μέλλον κάθε χώρας εξαρτάται και από την ποιότητα της παιδείας που παρέχει στους πολίτες της.
Είναι δικαίωμα των εκπαιδευτικών να αποκρυσταλλώσουν σε προτάσεις την πολύχρονη εμπειρία τους από την υλοποίηση των προγραμμάτων σπουδών και την εφαρμογή των αποφάσεων της εκπαιδευτικής πολιτικής χρόνων. Ο μέσος εκπαιδευτικός γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα πού χωλαίνει το εκπαιδευτικό σύστημα και πώς μπορεί αυτό να ξαναβρεί τον παιδαγωγικό του ρόλο. Να μην αφήσουμε τη διαδικασία αυτή στους «ειδικούς» του συνδικαλισμού.
Τώρα που οι μάσκες πολλών πέφτουν, εμείς λέμε..
Και να αδερφέ μου
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα
δε χρειάζονται περισσότερα.
