Η νομική δυνατότητα υπουργών, βουλευτών και εν γένει κρατικών λειτουργών να αναπτύσσουν οικονομικές δραστηριότητες σε “φορολογικά συνεργάσιμα” κράτη, μεταξύ των οποίων και δεκάδες “φορολογικοί παράδεισοι”, σε μια περίοδο που τα βάρη της εξόδου από την κρίση επωμίζονται όσοι δεν έχουν οδό διαφυγής, αποτελεί κοινωνική πρόκληση και πρέπει αμέσως να αρθεί.
Είτε το απαίτησαν οι δανειστές είτε το εισηγήθηκε η GRECO (ομάδα κρατών για την καταπολέμηση της διαφθοράς), η κυβέρνηση δεν έχει κανέναν ουσιαστικό λόγο να επιμείνει σε μια διάταξη που αφενός σκανδαλίζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα και αφετέρου δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί, διότι καμία κυβέρνηση και κανένα πρόσωπο δεν θα μπορέσουν να σταθούν στη θέση τους.
Το γεγονός ότι κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα η Ν.Δ. γνώριζαν το θέμα και τώρα υποκρίνονται τον ανήξερο προφανώς και δεν πρέπει να λειτουργήσει συμψηφιστικά.
* Κόκκινη γραμμή για την κοινωνία το ασυμβίβαστο μεταξύ πολιτικής ενασχόλησης και “εξωχώριας” οικονομικής δραστηριότητας σε φορολογικούς παραδείσους, έστω και “φορολογικά συνεργάσιμους”