Ανακοίνωση της πανελλαδικής γραμματείας των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων (ΣΥΝΕΚ)
Σε μια περίοδο που όλα τα εκπαιδευτικά και εργασιακά μας ζητήματα είναι ανοικτά, και το Συνδικάτο μπορεί και πρέπει να έχει ιδιαίτερο ρόλο στην απόκρουση μνημονιακών πολιτικών στην εκπαίδευση, επιβάλλοντας ταυτόχρονα κινηματικά αλλαγές σε θετική κατεύθυνση σε επιμέρους ζητήματα που αφορούν τη δημόσια εκπαίδευση,
την εργασία μας και την ποιότητα του έργου μας, κάποιες δυνάμεις επέλεξαν να απαξιώσουν και να ακυρώσουν την ΟΛΜΕ με την τακτική τους, προκειμένου να αποδείξουν ότι το κίνημα και η ΟΛΜΕ διαλύονται δήθεν από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό που φαντασιώνονται όταν τον αποδίδουν στην παράταξη των ΣΥΝΕΚ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιες δυνάμεις επιδίδονται στην καταγγελία, την ακύρωση και την απαξίωση της ΟΛΜΕ, στο όνομα της πολιτικής «καθαρότητας» την οποία θεωρούν ότι αντιπροσωπεύουν μόνο τα μέλη τους. Η συκοφάντηση των ΣΥΝΕΚ γίνεται όχι με βάση τις θέσεις και τη δράση τους, αλλά με σαθρά «επιχειρήματα» όπως: «τα γράφετε αλλά δεν τα πιστεύετε».
Με τέτοιου τύπου αγκυλώσεις και ιδεολογήματα, μπλοκάρουν κάθε δυνατότητα να υπάρξουν κοινές ανακοινώσεις και εισηγήσεις είτε για την ενημέρωση των συναδέλφων, είτε για τις Γ. συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, αρνούνται τη συνεργασία και τη σύγκλιση στα κοινά σημεία και στις κοινές διεκδικήσεις, επιμένοντας ο καθένας στην ψήφιση των παραταξιακών του ανακοινώσεων ή εισηγήσεων, και όταν παρ΄ ελπίδα συμβεί κάποια σύγκληση, συνήθως την καταγγέλλουν σε κλίμα αντιπαράθεσης και όξυνσης που δεν ταιριάζει στο ύφος και το ήθος σωματείου και μάλιστα εκπαιδευτικών.
Η διαμόρφωση πλειοψηφιών για την ψήφιση αποφάσεων είναι μια πάγια δημοκρατική και συνδικαλιστική διαδικασία. Η πολιτική αντιπαράθεση με βάση τις πολιτικο-ιδεολογικές διαφορές των παρατάξεων είναι όχι μόνο χρήσιμη, αλλά και επιβεβλημένη για την καλύτερη λειτουργία της Ομοσπονδίας.
Είναι όμως καταστροφική για τη λειτουργία και το ρόλο του ίδιου του σωματείου η νοοτροπία των προειλημμένων αποφάσεων μη σύγκλισης (ούτε και στα κοινά σημεία) -ως αυτοσκοπός- προκειμένου να καταγγέλλονται οι όποιες πλειοψηφίες –και κατ΄ επέκταση το ίδιο το Σωματείο- όταν οι αποφάσεις δεν ταυτίζονται με τις απόψεις των αυτόκλητων ‘’υπερασπιστών’’ και ‘’σωτήρων’’ του κλάδου. Πόσο μάλλον όταν -όπως έχει δείξει και η εμπειρία των Γ. Συνελεύσεων σε ΕΛΜΕ που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα- οι μικροπαραταξιακές συγκρούσεις απωθούν και δεν έλκουν τους συναδέλφους στις μαζικές διαδικασίες.
Αυτές οι άγονες και αντισυνδικαλιστικές τακτικές, που μεταφέρονται και στις Γ. Συνελεύσεις Προέδρων, έχουν ως αποτέλεσμα να απαξιώνονται τα συλλογικά όργανα και ιδιαίτερα η ΟΛΜΕ στα μάτια των συναδέλφων, γιατί φαίνεται σαν να είναι άφωνη και να παρακολουθεί αμήχανη τις εξελίξεις, χωρίς να έχει θέσεις και προτάσεις απέναντι στα ζητήματα που ανοίγονται και στα μεγάλα προβλήματα, ειδικά τα εργασιακά, που επιδεινώνονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τροπολογία για την ΤΕΕ, που ενώ η παράταξη των ΣΥΝΕΚ (έγκαιρα και πριν την ψήφιση από τη Βουλή), κατέθεσε στο ΔΣ επεξεργασμένο κείμενο για συζήτηση, δεν έγινε δεκτό, χωρίς ταυτόχρονα να υπάρξει κάποια άλλη ανακοίνωση, με αποτέλεσμα οι συνάδελφοι της ΤΕΕ να μην έχουν καμία κεντρική κατεύθυνση ή ενημέρωση από το συνδικάτο.
Οι Παρεμβάσεις συνεπικουρούμενες από την εκπρόσωπο του ΜΕΤΑ(;) εκπαιδευτικών, θεωρούν ότι στη μνημονιακή περίοδο, η ενασχόληση της ΟΛΜΕ με οποιαδήποτε επιμέρους πρόταση για βελτίωση, είναι αποπροσανατολιστική και «κάνει κακό στο κίνημα». Αρκούνται επομένως σε γενικόλογες καταγγελίες εναντίον της κυβέρνησης, του Υπουργείου και των ΣΥΝΕΚ που αυθαίρετα ταυτίζουν μαζί του, αλλά και εναντίον όποιας άλλης παράταξης εκφέρει διαφορετικό λόγο και απόψεις.
Το ΠΑΜΕ, ακολουθώντας την πάγια θέση του, προσδοκά την πτώση του καπιταλισμού για να υπάρξουν οι συνθήκες δημιουργίας ενός οραματικού σχολείου όπως το περιγράφουν οι διακηρύξεις του, και θεωρεί ότι οποιαδήποτε επιμέρους αλλαγή υπηρετεί τα σχέδια του ΟΟΣΑ και της πλουτοκρατίας.
Η ΔΑΚΕ το τελευταίο διάστημα έχει υιοθετήσει μια καιροσκοπική πολιτική που ευνοεί την τακτική της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκμεταλλευόμενη κάθε ευκαιρία για να συσπειρώσει τις δυνάμεις της στη βάση σε αυτή την κατεύθυνση.
Οι δυνάμεις των ΣΥΝΕΚ, έχοντας συλλογικά επεξεργαστεί και διαμορφώσει ξεκάθαρες θέσεις με βάση τις αποφάσεις του κλάδου για όλα τα μεγάλα ζητήματα, επιμένουν στην τακτική της ενίσχυσης των συλλογικών διαδικασιών των σωματείων και δίνουν καθημερινά τη μάχη για τη δημιουργία προϋποθέσεων για ενωτικές αγωνιστικές συσπειρώσεις και ανάπτυξη μαζικού κινήματος.
Σε ό,τι αφορά την ΟΛΜΕ, θα συνεχίσουμε να επιμένουμε ότι οι παρατάξεις θα πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να στηρίξουν την Ομοσπονδία και τη δημόσια παρουσία της, έτσι ώστε η ΟΛΜΕ να επιτελεί το ρόλο της, τόσο με τη συνδιαμόρφωση αποφάσεων που θα απαντούν στις ανησυχίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας των συναδέλφων στο σχολείο, όσο και με την οργάνωση και το συντονισμό κινητοποιήσεων, μέσα από τις οποίες μόνο μπορούμε να διεκδικήσουμε τα αιτήματά μας για την αναβάθμιση και την προάσπιση του δημόσιου σχολείου και για την αποτροπή οποιουδήποτε εγχειρήματος που θα υποβαθμίζει τη ζωή και την εργασία μας, με κατεύθυνση την ανάπτυξη αγώνων για τη συνολική ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Σε ό,τι αφορά τις ΕΛΜΕ και για τη μεγαλύτερη δραστηριοποίηση των συναδέλφων στη ζωή του σωματείου απαιτούνται σαν άμεσα μέτρα:
Περιοδείες μελών ΔΣ ΕΛΜΕ – ενίσχυση της ζωντανής επαφής με τα σχολεία.
Ανάδειξη και ενεργοποίηση του θεσμού του αντιπροσώπου του σχολείου. Σε βασικά θέματα, πριν από τα ΔΣ ή τις ΓΣ των ΕΛΜΕ, επιδιώκουμε συνεδριάσεις συλλόγων για επεξεργασία των εισηγήσεων και διαμόρφωση προτάσεων. Αξιοποίηση του Διαδικτύου για συλλογή προτάσεων και σκέψεων από τους συλλόγους των καθηγητών, υλικό που θα εμπλουτίζει τη συζήτηση στα ΔΣ ή στις ΓΣ.
Μεγαλύτερο βάρος στα καθημερινά προβλήματα των συναδέλφων (μετακινήσεις, διαθέσεις, τμήματα, κρούσματα εργασιακού εκφοβισμού, κλπ) και στην προσπάθεια επίλυσής τους μέσα από παρεμβάσεις των ΕΛΜΕ και αγωνιστικές κινητοποιήσεις στις Διευθύνσεις.
Παρότρυνση της ουσιαστικής συμμετοχής και παρέμβασης του κάθε συναδέλφου στη δημόσια ζωή του σωματείου (συνέλευση, ημερίδες, εκδηλώσεις, κλπ). Δημιουργία προϋποθέσεων για να φτιαχτεί ένα πλαίσιο ώστε οι άγονες μικροπαραταξιακές αντιπαραθέσεις να δώσουν τη θέση τους σε διαδικασίες που θα ευνοούν την εμπλοκή των “ανένταχτων” συναδέλφων στη συζήτηση και την επεξεργασία προτάσεων για τη λύση προβλημάτων.
Ανάπτυξη και στήριξη πολιτιστικών εκδηλώσεων ΕΛΜΕ και σχολείων.
Αξιοποίηση του εκπαιδευτικού Συνεδρίου της ΟΛΜΕ με ανάπτυξη δραστηριοτήτων που θα ενισχύσουν κριτικές παρεμβάσεις πάνω στα μεγάλα ζητήματα που ανοίγουν (Λύκειο, Αξιολόγηση, Ρόλος Συλλόγου, Επιμόρφωση, αναθέσεις, κ.ά) αλλά και στο περιεχόμενο σπουδών και τα επί μέρους εκπαιδευτικά θέματα. Η εμπλοκή των συναδέλφων σε αυτή τη διαδικασία εκτιμούμε ότι μπορεί να αποφέρει θετικά αποτελέσματα στη συσπείρωση και τη μαζικότερη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν στο αμέσως επόμενο διάστημα και ιδιαίτερα όταν θα νομοθετηθούν οι τελικές αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας.
Πάγια άποψη της παράταξης των ΣΥΝΕΚ είναι ότι το σωματείο μαζί με τα μεγάλα πολιτικά επίδικα, οφείλει να αναδεικνύει και τα «μικρά», που όμως αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινότητάς των συναδέλφων μας, επιβαρύνοντας και επιδεινώνοντας τις συνθήκες της εργασίας τους. Η ΟΛΜΕ και το κίνημα δεν κινδυνεύουν από μικρές νίκες ή βελτιώσεις που επιτυγχάνονται μέσα από συλλογικές δράσεις και κινηματικές διαδικασίες, αλλά από τη λογική της ανάθεσης στις «φωτισμένες» ηγεσίες και την αποστασιοποίηση των εκπαιδευτικών από το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα.
