Αυτό δεν είναι το τέλος του «πειράματος» της ΕΕ – είναι μια νέα αρχή. Η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από το πολιτικό σκέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι το τέλος του κόσμου.
Αντίθετα με ό, τι μπορεί να πιστεύουν ορισμένοι, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα αποχωρήσει από την κοινή αγορά. Απλά θα αφήσει τις Βρυξέλλες και τη γραφειοκρατία της πίσω – δύο πολύ διαφορετικά πράγματα. Το διάλειμμα μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των γειτόνων του “μαγειρεύεται” εδώ και χρόνια και πιθανότατα θα καταλήξει να είναι προς το συμφέρον όλων.
Βραχυπρόθεσμα, όμως, ο πανικός και η αβεβαιότητα θα προκαλέσουν αναμφίβολα δοκιμασία στις παγκόσμιες αγορές. Αλλά τα πράγματα θα εξομαλυνθούν γρήγορα καθώς το έξυπνο χρήμα και οι κεντρικοί τραπεζίτες του κόσμου θα επέμβουν ώστε να καθησυχάσουν το κοινό και να επιβεβαιώσουν ότι η κατάσταση βρισκεται υπό έλεγχο.
Οι έμποροι στο Λονδίνο, οι έξυπνοι, είπαν – στο Fortune – ότι πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα παρέμβει σύντομα για να στηρίξει το ευρώ, μετά την ανακοίνωση της Τράπεζας της Αγγλίας οτι είναι έτοιμη για μια ένεση μέχρι 250 εκατομμυρίων λιρών στον τραπεζικό τομέα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όσοι σκέφτονται μακροπρόθεσμα πιστεύουν ότι αυτό θα αναγκάσει την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ να συμμετάσχει σε ένα ακόμη γύρο “ποσοτικής χαλάρωσης” σε μια προσπάθεια να αποδυναμώσει το δολάριο, το οποίο έχει γίνει πιο ισχυρό μέσα σε όλο αυτό το χάος.
Όμως, όταν υποχωρήσει το αρχικό σοκ, θα εναπόκειται στους πολιτικούς στο Λονδίνο και στις διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να αποφασίσουν πώς ακριβώς θα υλοποιηθεί το Brexit. Ενώ η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια, το αποτέλεσμα θα είναι καθαρά θετικό για την Ευρώπη, καθώς επιτέλους θα είναι σε θέση να πάει μπροστά και να ακολουθήσει μια πορεία προς μεγαλύτερη πολιτική ολοκλήρωση μεταξύ των μελών της. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι μέρος της κοινής ευρωπαϊκής αγοράς, αλλά θα είναι ελεύθερο να είναι το Ηνωμένο Βασίλειο σε άλλους τομείς του κράτους.
Παρ ‘όλα αυτά, για μερικούς παραπλανημένους επενδυτές, το Brexit είναι το άθροισμα όλων των οικονομικών τους φόβων συγκεντρωμένων σε ένα μικρό σοκαριστικό πακέτο. “Πώς θα μπορούσε το Ηνωμένο Βασίλειο να αφήσει την Ευρώπη;» ρωτούν. Λοιπόν, στην πραγματικότητα, αρκετά εύκολα. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είχε ποτέ αληθινά δεσμευτεί στην ιδέα μιας ενιαίας Ευρώπης, ούτε ποτέ είχε προσπαθήσει να ενσωματωθεί πλήρως στο ευρωπαϊκό σύστημα. Αυτή η επιφυλακτική προσέγγιση εκδηλώθηκε με δεκάδες τρόπους, από την αποτυχία του Ηνωμένου Βασιλείου να υιοθετήσει το ευρώ (και το μετρικό σύστημα), μέχρι την εμμονή του για τη διατήρηση των συνόρων του και τη θέση του εκτός των συμφωνιών Σένγκεν. Σίγουρα, και άλλα έθνη έχουν αποχωρήσει από κάποιες οδηγίες της ΕΕ, αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο έχει εξαιρεθεί από όλες τις μεγάλες συμφωνίες και ήταν έντονα εναντίον κάθε περαιτέρω προσπάθειας πολιτικής ή κοινωνικής ένταξης. Σε τελική ανάλυση, το Ηνωμένο Βασίλειο θα έχει πάντα το Ηνωμένο Βασίλειο πρώτο, όχι δεύτερο, και ως εκ τούτου το θέμα πάντα ήταν πότε, όχι εάν, το νησιωτικό έθνος θα αφήσει την ΕΕ για να κάνει τα δικά του.
Είναι σίγουρο οτι οι βρετανοί αγαπούν την πρόσβαση στα $ 16.5 τρισεκατομμύρια της ενιαίας αγοράς της ΕΕ, και η ΕΕ αγαπά τους βρετανούς. Αυτό δεν θα αλλάξει – μια συμφωνία θα μεσολαβήσει για να κρατήσει το Ηνωμένο Βασίλειο στη ζώνη του ελεύθερου εμπορίου. Αυτό μπορεί να σημαίνει οτι το Ηνωμένο Βασίλειο θα συμμετάσχει μαζί με τη Νορβηγία, την Ισλανδία, και το το Λιχτενστάιν στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) -που έχει όλα τα προνόμια του ελεύθερου εμπορίου χωρίς την πολιτική ολοκλήρωση ενός πλήρους ενταγμένου μέλους της ΕΕ. Ή μπορεί να υπογράφει εκατοντάδες διμερείς συμφωνίες με κράτη-μέλη, όπως η Ελβετία. Ένα πράγμα είναι βέβαιο: το Ηνωμένο Βασίλειο δεν παίρνει ολοκληρωτικά διαζύγιο από την Ευρώπη.
Και σταματήστε να ανησυχετε για το City του Λονδίνου. Το Λονδίνο θα παραμείνει η καρδιά της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για όσο χρονικό διάστημα οι Βρετανοί συνεχίζουν το ήπιο ρυθμιστικό τους άγγιγμα. Ποιο λόγο θα είχε μια τράπεζα να μετακινήσει τους καλύτερους εμπόρους της στο Παρίσι, με τις υπερβολικές – μέχρι θανάτου- ρυθμίσεις του; Το να βρισκεται έξω από την ΕΕ στην πραγματικότητα θα βοηθήσει, δεν θα βλάψει την πόλη, δεδομένου ότι θα είναι σε θέση να μην εφαρμόζει τις περισσότερες ρυθμίσεις και να γίνει ξανά το Λονδίνο ως το κορυφαίο μέρος του κόσμου στο εμπόριο, μακρυά από τα αδιάκριτα βλέμματα των οικονομικών ρυθμιστικών αρχών, όπως η SEC .
Όντας μέρος της κοινής αγοράς σημαίνει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να τηρεί ορισμένους κανόνες και κανονισμούς της ΕΕ, αλλά θα είναι πολύ πιο εύκολο να εξαιρούνται τώρα που δεν θα προσπαθούν να διοικούν την ΕΕ από το Λονδίνο. Το Ηνωμένο Βασίλειο πιθανότατα θα χρειαστεί να αποδεχθεί τις τέσσερις ελευθερίες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης και της «ελεύθερης μετακίνησης», η οποία επιτρέπει στους πολίτες της ΕΕ να εργαστούν και να ζήσουν όπου θέλουν. Αλλά, όπως με τη ρήτρα Σένγκεν, το Ηνωμένο Βασίλειο σίγουρα θα πετύχει μια συμφωνία για τον περιορισμό της ελεύθερης μετακίνησης των μεταναστών στη χώρα τους, σε αντάλλαγμα την απρόσκοπτη πρόσβαση της ΕΕ στη μεγάλη βρετανική αγορά.
Όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι πιθανότατα ο μεγαλύτερος κερδισμένος. Αυτό δεν είναι το τέλος του «πειράματος» της ΕΕ – είναι μια νέα αρχή. Επιτέλους, η Γερμανία και η Γαλλία μπορούν να προχωρήσουν στο μακροχρόνιο στόχο τους να δημιουργήσουν μια ενιαία παγκόσμια δύναμη – μια δύναμη που θα μπορεί να σταθεί απέναντι στις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Μια κοινή εξωτερική πολιτική, μια κοινή κεντρική τράπεζα, ένα κοινό δίκτυο άμυνας, και μια κοινή δημοσιονομική πολιτική είναι τελικά πάνω στο τραπέζι τώρα, με το Ηνωμένο Βασίλειο έξω από την εικόνα.
Βέβαια, δεν θα είναι όλα τα μέλη τόσο άνετα όσο κάποια άλλα μέλη, στο να ανταλλάξουν την κυριαρχία τους με τη σταθερότητα. Η Δανία και η Σουηδία, για παράδειγμα, που δεν αποτελούν μέρος του ευρώ, μπορεί ίσως να ψηφίσουν για αποχώρηση, πριν υποκύψουν στις Βρυξέλλες.
Αλλά δεν πειράζει – ας φύγουν. Αυτή είναι η ΕΕ 2.0, και κατά πάσα πιθανότητα θα ξεκινήσει με τις χώρες που έχουν υιοθετήσει ή είναι υποχρεωμένες να υιοθετήσουν το ευρώ ως νόμισμά τους. Όλες οι άλλες χώρες έξω από τη λέσχη της ευρωζώνης θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα είναι μέσα ή έξω. Αν είναι έξω, μπορούν να προχωρήσουν και να ενταχθούν στην κοινή αγορά μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο, να κρατήσουν το νόμισμά τους, και να πάνε πίσω στα μονότονα κεφάλαιά τους και να παγώσουν. Το κλειδί είναι οι χώρες της ευρωζώνης να είναι τελικά μαζί, να διορθώσουν τα κοινά τους προβλήματα και να αναπτύξουν μια ενιαία πολιτική για να βοηθήσουν την ήπειρο να πάει μπροστά, μακριά από το νομισματικό χάος της τελευταίας δεκαετίας.
Οι διεθνείς επενδυτές θα επιστρέψουν στην Ευρώπη σε μεγάλους αριθμούς, μόνο αφού δουν πραγματική πρόοδο στο μέτωπο της ολοκλήρωσης, και ούτε δευτερόλεπτο νωρίτερα. Έτσι, η ΕΕ θα πρέπει να αρπάξει την ευκαιρία να θανατώσει τις τάξεις εκείνων των μελών που δηλητηριάζουν το πηγάδι.
Αυτή είναι μια ιστορική στιγμή στη σύντομη ιστορία της ΕΕ. Εναπόκειται πλέον στα βασικά μέλη της ΕΕ να επωφεληθούν από την απουσία του Ηνωμένου Βασιλείου για να σπρώξουν την ατζέντα της Ένωσης προς τα εμπρός. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι μια χαρά ως το νεώτερο μέλος της λέσχης – της οποίας υπήρξε μέλος για αρκετό καιρό τώρα. Οι βρυχηθμοί της αγοράς σύντομα θα εξασθενίσουν και η μεγάλη συμφιλίωση θα πραγματοποιηθεί. Έτσι θα σταματήσουμε να ανησυχούμε.
Αυτό που αναδύεται τώρα είναι μια ισχυρότερη και πιο ανεξάρτητη Βρετανία και μια πολύ ισχυρότερη και πιο οικονομικά ευημερούσα ΕΕ.
fortune.com
