Ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Ευάγγελο Αποστόλου, κατέθεσε με άλλους συναδέλφους του, – με πρώτο υπογράφοντα τον Τομεάρχη Αγροτικών, κ. Γιώργο Κασσαπίδη -, ο βουλευτής ΝΔ του Ν. Λάρισας, κ. Χρήστος Κέλλας,
με θέμα “Την αξιοποίηση περυσινών έκτακτων μέτρων στήριξης της ΕΕ για τις συνέπειες του Ρωσικού εμπάργκο”.
Οι βουλευτές του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, με την ερώτησή τους επισημαίνουν πως “αν και δόθηκαν στη χώρα μας συγκεκριμένες ποσότητες στήριξης ανά αγροτικό προϊόν, ώστε να αποσυρθούν από την αγορά σε κατευθύνσεις που προβλέπουν οι κοινοτικοί κανονισμοί, η Κυβέρνηση επέλεξε μόνο την κατεύθυνση της δωρεάν διανομής, μη ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων χωρών, οι οποίες ενίσχυσαν την αγροτική οικονομία τους”.
«Η Κυβέρνηση της ΝΔ το 2014 είχε προχωρήσει ταχύτατα σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να αποζημιωθούν οι παραγωγοί που τα προϊόντα τους, επηρεάζονταν αρνητικά από το Ρωσικό εμπάργκο. Από το 2015 η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, δεν προχώρησε σε καμία ενέργεια ώστε να συνεχιστούν οι αποζημιώσεις και πιθανότατα να μην αξιοποίησε όλα τα κονδύλια που δόθηκαν από την ΕΕ γι’ αυτόν τον σκοπό. Το εμπάργκο που κάνει η Κυβέρνηση στους αγρότες μας, είναι χειρότερο από αυτό της Ρωσίας…», σχολίασε ο Λαρισαίος πολιτικός.
Αναλυτικά η ερώτηση των βουλευτών:
Με το περσινό πρόγραμμα έκτακτων μέτρων της Ε.Ε. λόγω Ρωσικού εμπάργκο, δόθηκαν στην Ελλάδα οι εξής ποσότητες στήριξης κατά προϊόν:
α) Μήλα, αχλάδια 2,500 τον.
β) Επιτραπέζια σταφύλια, δαμάσκηνα, ακτινίδια 16,300 τον.
γ) Ντομάτες, καρότα, γλυκοπιπεριές, αγγούρια 1,350 τον .
δ) Πορτοκάλια, μανταρίνια, κλημεντίνες 7,950 τον.
ε) Ροδάκινα, νεκταρίνια 20,900 τον.
τις οποίες είχε την δυνατότητα να αποσύρει από την αγορά σε κατευθύνσεις που προβλέπουν οι κοινοτικοί κανονισμοί .
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Πόσες από αυτές τις ποσότητες τελικά αξιοποιήθηκαν από την Ελλάδα;
Γιατί ενώ η Κοινότητα επιτρέπει περισσότερες δυνατότητες απόσυρσης από την αγορά για να εξυπηρετούνται οι αγρότες καλύτερα, ανάλογα με τις ανάγκες τους, η Κυβέρνηση τις περιόρισε σε μόνο μία, αυτή της δωρεάν διανομής; Γιατί δεν ακολούθησε το παράδειγμα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών για τις οποίες ίσχυσε το ίδιο μέτρο αλλά δεν υπήρχε ο ίδιος περιορισμός;
Τελικά αξιοποιήθηκαν όλα τα κονδύλια που δόθηκαν για το σκοπό αυτό; Αν όχι πόσα απωλέσθηκαν και ποιος φέρει την ευθύνη γι΄ αυτό;
