Πέρασαν κιόλας 13 χρόνια από κείνο το ξημέρωμα της 11ης Οκτωβρίου του 2003 που η είδηση μεταδόθηκε αστραπιαία σε ολόκληρη την πόλη, «ρε, πέθανε ο Καλαμάρας».
Απίστευτο το μαντάτο για τους περισσότερους, αδύνατο να φανταστούν το Αλκαζάρ χωρίς τη γνώριμη ημίγυμνη φιγούρα του «κρεμασμένη» στα κάγκελα της Θύρας 1!
Έζησε τα πάντα με τους «βυσσινί» ο Γιάννης, χαρές λύπες, πρωταθλήματα, ευρωπαϊκή πορεία μα και χρόνια «πέτρινα», ανυποληψίας.
Από ψηλά τώρα θα στήνει πάλι την κερκίδα του, ποιος μπορεί να ξεχάσει;
“Χέρια ρεεε…”
Ε.Π.
