Ομιλία του Κ. Μπαργιώτα σε εκδήλωση το Δικτύου “Σύγχρονοι Δημοκράτες”
Σε εκδήλωση με θέμα «Ένα κόμμα για την προοδευτική παράταξη. Εδώ και τώρα» του Δικτύου Σύγχρονοι Δημοκράτες, συμμετείχε ο Βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, κ. Κωνσταντίνος Μπαργιώτας, ως εισηγητής. Εισηγητές ήταν επίσης ο κ. Δημήτρης Κατσαντώνης, πολιτικός αναλυτής,
ο κ. Γεώργιος Ντόλιος, πρώην Βουλευτής ΠΑΣΟΚ και ο κ. Νίκος Τσούκαλης πρώην Βουλευτής ΔΗΜΑΡ. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος κ. ΜακηςΒοιτσίδης.
Αρχικά ο κ. Μπαργιώτας αναφέρθηκε στα αίτια που οδήγησαν στην διάλυση της Κεντροαριστεράς μέσα στην κρίση, τονίζοντας ότι «κάποιοι ισχυρίζονται ότι η Κεντροαριστερά διαλύθηκε γιατί επέδειξε συνέπεια, σοβαρότητα και προσπάθησε να λύσει τα προβλήματα της χώρας. Ότι προσπάθησε να αντιμετωπίσει την κρίση επιδεικνύοντας αυτοθυσία και επιχειρώντας να δώσει τις λύσεις που χρειαζόταν. Στην πραγματικότητα αυτό που συνέβη είναι ότι η Κεντροαριστερά διαλύθηκε και κατακερματίστηκε, ακριβώς γιατί δεν κατόρθωσε να διαχειριστεί την κρίση. Αυτό που έγινε, είναι ότι η Κεντροαριστερά αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων και διαλύθηκε υπό το βάρος της αδυναμίας της να διαχειριστεί την κρίση. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΔΗΜΑΡ διαλύθηκαν κατά τη διαδικασία της προσπάθειάς τους να απαντήσουν και να διαχειριστούν την κρίση με αποτελεσματικό τρόπο».
Στη συνέχεια εξέφρασε την επιφύλαξή του στον ισχυρισμό ότι ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που έφυγαν, θα επιστρέψουν στην Κεντροαριστερά. «Η προσέγγιση που λέει, ότι γυρίζουν στην Κεντροαριστερά οι παραδοσιακοί της ψηφοφόροι είναι γραμμική και αγνοεί τις εξελίξεις. Η απογοήτευση από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κυρίως αντισυστημική, αναζητά δηλαδή λύσεις πέραν του συστήματος και κυρίως είναι ανέστια. Αρνείται να επιστρέψει, στα παραδοσιακά κόμματα, προτιμά να μείνει σπίτι της και αναμένει κάτι που δεν μπορεί να το περιγράψει, δεν θέλει όμως να ταυτιστεί με τις παλιές της επιλογές και τα παλιά κόμματα. Ο ευρύτερος χώρος της Κεντροαριστεράς έχασε την συνοχή του και την επαφή του με την κοινωνία. Από το ιδεολόγημα ότι Ευρώπη ίσον ευημερία – μια ρηχή πολιτική χωρίς βάθος – και την διαχείριση της προσόδου, πέρασε άμεσα και κάθετα στην αφαίρεσή της. Βρίσκεται έτσι λοιπόν σήμερα, αμήχανη και κατακερματισμένη, έχοντας χάσει την κοινωνική της αναφορά. Το βασικό είναι η προσπάθεια να επανασυνδεθεί με τα τμήματα της κοινωνίας που θα μπορούσαν να δουν σε αυτή τον πιθανό σωτήρα, τον πιθανό σχηματισμό που μπορεί να τα βγάλει από την κρίση», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Κλείνοντας, επεσήμανε ότι δεν αρκεί η συνύπαρξη κάτω από έναν ενιαίο φορέα για να λυθούν τα προβλήματα, «αν είναι η προοδευτική παράταξη να αποδώσει κάτι παραπάνω από μια σχεδία ναυαγών, κάτι περισσότερο από μια πολιτική ρεβάνς που κάποιοι θέλουνε, κάτι σημαντικότερο από την έκφραση μιας πολιτικής νοσταλγίας, είναι απαραίτητο να περιγράψει στόχο για το μέλλον, για το 2030. Ποια Ελλάδα, σε ποια Ευρώπη; Πρέπει να μιλήσουμε με θάρρος για πολιτικές, να καταλάβουμε πως πρέπει να συγκρουστούμε με παραδοσιακούς πυλώνες του τρόπου με τον οποίο ασκούσε η παραδοσιακή Κεντροαριστερά την πολιτική, τον τρόπο με τον οποίο συνομιλούσε πολιτικά με τα συνδικάτα και τον συνδικαλισμό, τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούσε το κράτος και την κρατική πρόσοδο, τον τρόπο με τον οποίο τον διένειμε. Είμαστε ακόμη πολύ μακριά από την συνολική ανατροπή των παλαιών, κακών πρακτικών. Αν πιστεύουμε όλοι, ότι η Κεντροαριστερά έχει ιστορικό λόγο να παίξει και κυρίως άμεσο καθήκον να ανακτήσει τη χώρα από τον εθνολαϊκισμό και να την βοηθήσει να επανέλθει στις ράγες μιας σύγχρονης δημοκρατικής διακυβέρνησης και να αναγκάσει τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις ολόκληρου του πολιτικού φάσματος να μετασχηματιστούν πάνω σε αυτή τη βάση, τότε ναι, η Κεντροαριστερά πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε μια κοινή πλατφόρμα χωρίς αποκλεισμούς και περιορισμούς».
