ΓΡΑΦΕΙ Ο Τάσος Τσιαπλές, μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ
Σύμφωνα με πρόσφατη αναφορά της Εθνικής Επιτροπής Εργασίας, εκτιμάται ότι πάνω 200 παιδιά, 11 ετών, ή ακόμη μικρότερα, ράβουν τα ρούχα για τις εταιρίες Hanes, Wal-Mart, JC Penney, και Puma στο εργοστάσιο Harvest Rich, στο Μπαγκλαντές.
Τα παιδιά αναφέρουν ότι συνήθως κακοποιούνται, μερικές φορές μάλιστα καταρρέουν από την εξάντληση, αναγκασμένα να εργάζονται 12-14 ώρες την ημέρα, κάποιες φορές ακόμη και όλη τη νύχτα, συχνά 7 ημέρες την εβδομάδα, για μισθούς, τόσο χαμηλούς όσο τα 6 ½ σεντ την ώρα.
Οι μισθοί είναι τόσο χαμηλοί που πολλά απο τα εργαζόμενα παιδιά σηκώνονται στις 5:00 π.μ. κάθε πρωί για να βουρτσίσουν τα δόντια τους χρησιμοποιώντας μόνο το δάχτυλό τους και στάχτη από τη φωτιά, δεδομένου ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στην αγορά μιας οδοντόβουρτσας ή οδοντόπαστας.
Οι εργαζόμενοι λένε ότι αν μπορούσαν να κερδίσουν έστω και 36 σεντς την ώρα, θα μπορούσαν να βγουν από τη μιζέρια και να περάσουν στη φτώχεια, όπου θα μπορούσαν να ζήσουν με μια σχετική σεμνότητα.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, τα παιδιά είχαν μόνο μια μέρα ρεπό. Πριν από τις αποστολές των ρούχων στις ΗΠΑ οι εργαζόμενοι συχνά παραμένουν στο εργοστάσιο 90 με 100 ώρες την εβδομάδα. Μετά από τον εξαναγκασμό να εργάζονται με βάρδιες απο 19 έως 20 ώρες, απο τις 8:00 π.μ. μέχρι τις 3:00 ή 4:00 π.μ, τα παιδιά κοιμούνται στο χώρο του εργοστασίου για 2-3 ώρες πριν να ξυπνήσουν και να ξεκινήσουν την επόμενη βάρδια τους στις 8:00 π.μ. το ίδιο πρωί.
Τα παιδιά κακοποιούνται όταν δεν συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις της παραγωγής, όταν κάνουν λάθη ή όταν παραμένουν πολύ ώρα στο μπάνιο (το οποίο έχει πολλές ελλείψεις απο πλευρά υγιεινής).
Το 1996, αφού ο Charles Kernaghan και η Εθνική Επιτροπή Εργασίας αποκάλυψαν ότι η γραμμή ρουχισμού Kathie Lee Gifford για την Wal-Mart είχε φτιαχτεί από παιδιά 12 και 13 ετών στην Ονδούρα, το σκάνδαλο που προέκυψε και η δημοσιότητα ήταν αρκετά για να εξαλείψουν την παιδική εργασία σε εργοστάσια σε όλο τον κόσμο που παράγουν ρούχα για εξαγωγή προς τις ΗΠΑ.
Ακριβώς μια δεκαετία μετά το σκάνδαλο της Kathie Lee Gifford, τα παιδιά ράβουν ενδύματα πάλι για την Wal-Mart, τη Hanes και άλλες αμερικανικές εταιρείες”, δήλωσε ο Charles Kernaghan, διευθυντής της Εθνικής Επιτροπής Εργασίας. ” Τα παιδιά πρέπει να είναι στο σχολείο, και όχι κλειδωμένα σε κάτεργα. Η Wal-Mart, η Hanes και οι άλλες εταιρείες χρωστούν σε αυτά τα παιδιά, και πρέπει να τους παράσχουν υποτροφίες για να αντικαταστήσουν τους μισθούς τους και να καλύψουν όλα τα απαραίτητα έξοδα για να τους στείλουν πίσω στο σχολείο”.
Στην Ακτή Ελεφαντοστού παράγεται το 43% της παγκόσμιας παραγωγής κακάο. Πρόσφατα η Διεθνής Ένωση Εργασίας αποκάλυψε τη χρήση παιδικής εργασίας στα αγροκτήματα παραγωγής κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού, τα οποία συνεργάζονται με τη Nestle, έναν από τους μεγαλύτερους ομίλους τροφίμων στον κόσμο. Κατήγγειλε επίσης την παιδική κακοποίηση στα αγροκτήματα αυτά. Αρκετά παιδιά κρατούνται παρά την θέλησή τους, ενώ τα εξαναγκάζουν να εργαστούν. Υπάρχουν περιστατικά κακοποίησης, όπου τα ξυλοκοπούν όταν δεν δουλεύουν αρκετά σκληρά ή τα εκμεταλλεύονται σεξουαλικά. Κακοποιήσεις που έρχονται να προστεθούν στις ήδη σκληρές και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας.
Κατά τη διάρκεια της εργασίας, παιδιά 4 έως 17 χρονών, χρησιμοποιούν μεγάλα μαχαίρια για να ξεφλουδίζουν τους κορμούς των δέντρων, κουβαλούν σακιά 30 κιλών, ενώ εκτίθενται σε επικίνδυνα χημικά χωρίς καμία προστασία. Αναφέρονται ακόμα φαινόμενα υποσιτισμού.
Τόσο η ΝΕΣΤΛΕ όσο και άλλες τέσσερις, σύμφωνα με το CNN, εταιρίες αρνούνται να λογοδοτήσουν για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παιδιών στις αλυσίδες εφοδιασμού τους. Το ζήτημα τις παιδικής εργασίας στις αλυσίδες αυτές είναι γνωστό στη Νεστλέ για περισσότερο από δέκα χρόνια. Το 2001 υπέγραψε μαζί με άλλες εταιρίες το πρωτόκολλο Harkin-Engel, το οποίο τις δέσμευε για την απαλλαγή από τις χειρότερες μορφές παιδικής εργασίας στη βιομηχανία. Στην πράξη τη μείωσαν μόνο κατά 5%!. Περίπου 600.000 παιδιά εργάζονται στα αγροκτήματα κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία των ΟΗΕ.
Οι λόγοι που οδηγούν τα παιδιά να εργάζονται στις φάρμες παραγωγής κακάο είναι η φτώχεια και η ανέχεια της οικογένειας. Αρκετές φορές οι ίδιες οικογένειες δίνουν ή πωλούν τα παιδιά τους στους παραγωγούς για να εργαστούν, με την προοπτική να βοηθούν οικονομικά την οικογένεια. Το φαινόμενο της παιδικής εργασίας εκεί συνδέεται και με το δουλεμπόριο. Τα παιδιά ορισμένες φορές δεν επιστρέφουν ποτέ στην οικογένειά τους, ενώ συνήθως η αμοιβή για την εργασία τους είναι εξαιρετικά χαμηλή (λιγότερο από 1 δολάριο για 10 ώρες εργασίας) ή ανύπαρκτη.
Το κόστος αγοράς ενός παιδιού από την Μπουρκίνα Φάσο ξεκινά στα 230 ευρώ. Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών συναινούν στις πρακτικές αυτές της εκμετάλλευσης και του ανθρώπινου εμπορίου, το οποίο είναι πολύ επικερδές για τις εταιρίες κολοσσούς, αφού η αγορά του κακάο που παράχθηκε είναι με ελάχιστο έως μηδενικό κόστος.
Τα αίτια της παιδικής εργασίας και της καταπάτησης των δικαιωμάτων ήταν και είναι η φτώχεια, η κοινωνική αδικία και η εκμετάλλευση για το κέρδος. Στην εποχή μας δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την φτώχεια πουθενά. Εφόσον ο έλεγχος του παγκόσμιου εμπορίου ασκείται από πολύ μικρό αριθμό μονοπωλίων, φαινόμενα όπως της παιδικής εργασίας θα πληθαίνουν. Αυτός είναι ο καπιταλισμός στο ανώτερο και τελευταίο στάδιο του που σαπίζει και πεθαίνει, σπέρνοντας την φτώχεια, την ανεργία και τον πόλεμο. Δεν θα φύγει μόνος του όμως από τη μέση. Αυτό πρέπει να το κάνει η εργατική τάξη με την συνειδητή οργανωμένη πάλη της, με επικεφαλής ένα επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα, για να οικοδομήσει τη νέα κοινωνία την σοσιαλιστική-κομμουνιστική, για να ξεμπερδέψει οριστικά από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της σκλαβιάς. Αυτό είναι το καθήκον της εργατικής τάξης σε κάθε χώρα και επιτακτική ανάγκη σήμερα.
