Με αφορμή την “Ανοικτή επιστολή στους προϊσταμένους μας της κρατικής εκπαίδευσης” που δημοσίευσε στο facebook και έστειλε και στο paidis.com o κ. Νικόλαος Ράπτης, έχουμε να κάνουμε τα παρακάτω σχόλια:
Αναφέρεται στην ανοικτή επιστολή:
“Θεωρώ πως για αύριο Παρασκευή 13/1/2017 θα ήταν δυνατό να επιτραπεί στους Διευθυντές της κάθε σχολικής μονάδας να αποφασίσουν αν είναι έτοιμοι να λειτουργήσουν ή όχι τα σχολεία τους, έστω και με περιορισμένο ωράριο (π.χ. από τις 9:30 π.μ. και μετά).”
Εμείς σχολιάζουμε:
Τα σχολεία δεν κλείνουν επειδή έχουν πρόβλημα …θέρμανσης, αλλά επειδή υπάρχει πρόβλημα πρόσβασης των παιδιών σε αυτά όταν επικρατεί παγωνιά έξω. Την ασφαλή πρόσβαση, αλλά και παραμονή στο σχολείο (προαύλια-παγοδρόμια), δεν μπορούν ούτε να την εγγυηθούν, ούτε να την αποφασίσουν οι Διευθυντές/ντριες, παρά μόνο ο κάθε Δήμος ξεχωριστά.
Επίσης αναφέρεται στην ανοικτή επιστολή:
“Πολύ ωραία! Υποθέτω φυσικά πως η ίδια διαδικασία αφορά και την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση! Επίσης θεωρώ πως οι προβλέψεις αυτές δεν διευκολύνουν στην συγκεκριμένη περίσταση την πλήρη κάλυψη των “απολεσθεισών” (sic) ωρών. Π.χ. αυτές οι διατάξεις δεν επιτρέπουν την περικοπή των διακοπών του Πάσχα ή τη διδασκαλία το Σάββατο, όπως προέβλεπε η νομοθεσία έως το 2015, οπότε άλλαξε, εναρμονιζόμενη ακόμα περισσότερο προς την κακώς νοούμενη “δημοσιοϋπαλληλική” νοοτροπία. Καλό θα ήταν να διευρυνθεί κατά τι η αυτοτέλεια της κάθε σχολικής κοινότητας, και να της δίνεται η δυνατότητα να αξιοποιούνται μερικώς τα Σάββατα ή να περικοπούν λιγάκι οι διακοπές του Πάσχα ή του θέρους, ούτως ώστε να ανταποκριθούμε στις συγκεκριμένες συνθήκες…»
Εμείς σχολιάζουμε:
Τί να πούμε εδώ;
Πρώτον, αναφέρεται ο κύριος σε κάποια συγκεκριμένη «δημοσιουπαλληλική νοοτροπία» ή για να γίνει και αυτός αρεστός σε μια -συνήθως απληροφόρητη- μερίδα του κόσμου, απλά εκφράζει μια λαϊκίστικη και …πιασάρικη άποψη;
Δεύτερον, όπως διαβάζουμε θεωρεί πως οι προβλέψεις του νόμου δεν είναι …καλές και προτείνει περικοπή των διακοπών του Πάσχα ή του θέρους ή και τη διδασκαλία το Σάββατο. Εμείς αντιπροτείνουμε να μην υπάρξουν διακοπές το Πάσχα, να γίνουν μαθήματα και τις Κυριακές, αλλά και το …καλοκαίρι (το πολύ πολύ να ζεσταίνονται …λίγο.)
Αλήθεια, αυτός ο κύριος από ποιον αιώνα ακριβώς μας έρχεται;
Ο πολιτισμένος κόσμος και η σύγχρονη βιβλιογραφία έχουν εδώ και δεκαετίες σταματήσει να ωθούν τα παιδιά μονομερώς στις γνώσεις που προέρχονται από τα σχολικά μαθήματα επειδή θεωρούν ότι έτσι χάνουν το παιχνίδι που τα βοηθά να αναπτύξουν τη δημιουργικότητα, την ικανότητα να επιλύουν προβλήματα, την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης, αλλά και να γίνονται ενήλικες με αυτοπεποίθηση. Όλα αυτά βέβαια –εννοείται- δεν επηρεάζουν μόνο την ανάπτυξή τους ως άτομα, αλλά και την κοινωνία στο σύνολό της.
Εμείς –στην Ελλάδα- θέλουμε τα παιδιά τις περισσότερες ώρες καθισμένα σε ένα θρανίο. Ακόμη πιστεύουμε πως «αν τα παιδιά αφιερώσουν αυτά τα χρόνια τους στο διάβασμα, θα περάσουν πιο εύκολα στο πανεπιστήμιο». Στερούμε από τα παιδιά μας τη δυνατότητα να χαίρονται την ηλικία τους (ευκαιρία που δεν θα έχουν ποτέ ξανά!), τα μετατρέπουμε σε προγραμματισμένα ρομποτάκια, που αργότερα στη ζωή – δυστυχώς – μόνο ολοκληρωμένα άτομα δεν θα γίνουν, αφού τα περισσότερα θα είναι μόνιμα κυριευμένα από άγχος και κατάθλιψη.
Διαβάστε το άρθρο με τίτλο “ΠΩΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ” , με την επισήμανση οτι σε αυτό, δε φταίνε μόνο οι γονείς, αλλά και όσοι, ενώ έχουν σχέση με την εκπαίδευση, έχουν μυαλά κολλημένα σε άλλες εποχές και, αντί να βοηθήσουν και τους γονείς να δουν διαφορετικά τα πράγματα, τους σπρώχνουν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Τα παιδιά, μικρά και μεγάλα -όσα βέβαια είναι τυχερά και δεν τα κρατάνε οι γονείς τους μέσα για να κάνουν επανάληψη στα μαθήματά τους, ή ξέρουν ακόμα πώς να παίζουν με τους φίλους τους- έχουν και είχαν αυτές τις ημέρες τη χαρά να βγουν έξω και να απολαύσουν το χιόνι με τους φίλους τους, να κάνουν χιονάνθρωπους, να παίξουν χιονοπόλεμο, να περπατήσουν και να κυλιστούν στο χιόνι.
Αφήστε τα λοιπόν στην ησυχία τους, και σταματήστε να ψάχνετε τρόπους για να τους «βγάλετε από τη μύτη» τη χαρά που πήραν, αναγκάζοντάς τα να καθίσουν επιπλέον ώρες στα θρανία! Τίποτα δεν έχασαν από τη διαδικασία της μάθησης, αντίθετα, κυρίως όσα έχουν έξυπνους γονείς, έμαθαν και κέρδισαν πολύ περισσότερα από όσα θα μάθαιναν και θα κέρδιζαν ποτέ κλεισμένα μέσα στους τέσσερις τοίχους του σχολείου τους!
