Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ο παλιός είναι αλλιώς. Όσοι έλεγαν ότι ο Σταύρος Ψυχάρης δεν είπε ακόμη την τελευταία του λέξη δικαιώθηκαν. Η «γάτα Ιμαλαΐων» έκανε την εμφάνισή της και ορισμένοι έβαλαν τα κλάματα. Δεν κατάλαβαν καν τι τους συνέβη. Όσο ο ΔΟΛ ακύρωνε τον εαυτό του υπερασπιζόμενος τις ηγεσίες και τις πολιτικές της Δεξιάς, στρεφόμενος κατά του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν εντάξει.
Το ενδεχόμενο να επιστρέψει στον παραδοσιακό ρόλο του του στυλοβάτη της δημοκρατικής παράταξης ενσπείρει πανικό.
Για τη ακρίβεια ήλθε καινούργιος σερίφης στην πόλη και αυτό χαλάει σχέδια. Και τα παλιά που τα είδαμε να ξεδιπλώνονται τα τελευταία χρόνια, στην ουσία στις πλάτες του Ψυχάρη, και τα καινούργια για την αναζήτηση «επενδυτή» που θα χρησιμοποιούσε τις εφημερίδες του ΔΟΛ υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη ως τις εκλογές και μετά θα τις εγκατέλειπε. Με το προσωπικό τους πλέον απαξιωμένο, λόγω της συγκεκριμένης στράτευσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ορισμένοι πολιτικοί εκδήλωσαν ένα περίεργο ενδιαφέρον «για τους 500 εργαζόμενους» -που θα έχουν πλέον εργασία. Ενδεχομένως εννοούν τους μετρημένους στα δάκτυλα του ενός χεριού που βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσία και δεν είναι ακριβώς εργαζόμενοι.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος ανακάλυψε «παράδοση των ιστορικών εφημερίδων του δημοκρατικού προοδευτικού χώρου στα χέρια της ωμής εξουσίας της αδίστακτης εθνικολαϊκιστικής αριστερά». Προφανώς τις προτιμούσε στο χέρια του Σαμαρά και του Κυριάκου. Παραβλέπει ότι ο «δημοκρατικός προοδευτικός χώρος» -κατά τον ορισμό του Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και του Χρήστου Λαμπράκη- περιλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα σχήματα του Κέντρου.
Πάντως δεν περιλαμβάνει τη ΝΔ που εκδήλωσε την .. οργή της για κάτι που δεν της πέφτει λόγος: τον επιχειρηματικό χειρισμό ενός ιδιώτη. Τόσο είχε πεισθεί ότι ο ΔΟΛ της ανήκει… Οι φιλελεύθερες αρχές της και η πίστη της στην ιδιωτική πρωτοβουλία, της υπαγορεύει να …φέρει το θέμα στη Βουλή. Προφανώς μαζί με την «υπόθεση του ΑΝΤ1» -στον οποίο δεν της άρεσε η …επιστροφή του Μιχελάκη! Το μήνυμα είναι σαφές: για κάθε μεταβολή στα επιτελεία των ΜΜΕ πρέπει να ενημερώνεται ο …Θεοδωρικάκος. Σαν πολυ τοις μετρητοίς παίρνουν τις δημοσκοπήσεις.
Η ουσία είναι ότι με μια απλή κίνηση ο Ψυχάρης ακύρωσε όσους τον θεωρούσαν » τελειωμένο» , αλλά και τους παλιούς ευεργετηθέντες από τον ίδιο που μιλούσαν ανερυθρίαστα για «ακέφαλο ΔΟΛ» και «μετά Ψυχάρη εποχή».
Έτσι λύθηκε και το μυστήριο σε ποιον ανήκει ο ΔΟΛ. Ανήκει, ως περιουσιακό στοιχείο, στον ιδιοκτήτη του και ως φορέας ενημέρωσης στην ευρύτερη δημοκρατική παράταξη,ενω οι εφημερίδες στηρίζονται αποκλειστικά στη δουλειά των δημοσιογράφων του και του λοιπού προσωπικού του. Κανείς άλλος δεν έχει λόγο. Απλώς μερικοί παραγνωρίστηκαν με το μαγαζί και τους κακοφαίνεται.
Είναι άλλη υπόθεση οι τραπεζικές και δικαστικές εκκρεμότητες του Ψυχάρη και άλλο οι εκδοτικές δραστηριότητές του. Οι διαφορές του με τις τράπεζες τον φέρουν υπόλογο απέναντι στις τράπεζες. Άρα είναι κάτι που μπορεί να διευθετηθεί, όπως συμβαίνει καθημερινά με αμέτρητες επιχειρήσεις . Πάει πάει πολύ να μιλάνε εκείνοι που έκαναν τα τραπεζικά δάνεια …πολιτικές δραστηριότητες, θεμιτές και αθέμιτες. Μέχρι και … Παπανδρέου εβγαλε ανακοίνωση.
Ο Ψυχάρης δεν είναι κανένας άγιος. Αλλά πάει πολύ να τον υποτιμούην – και πολυ περισσότεροι να τον επιτιμουν – οι φτωχοδιάβολοι. Οι αναμάτρητοι των μίντια ας βγάλουν τη σκούφια τους να τον χτυπήσουν. Κανείς πολιτικός δεν επηρεάζεται χωρίς τη θέλησή του-η την … επιδίωξή του- και κανείς παράγων στον Τύπο δεν βαρύνεται λιγότερο απο τον Ψυχάρη για προνομιακή μεταχείριση απο την εξουσία.
Οι εκκρεμότητες του με την Εφορία είναι προσωπική του υπόθεση και θα κριθούν στην ώρα τους από τη Δικαιοσύνη- από κανέναν άλλον. Ο ίδιος θα υπερασπιστεί τον εαυτό του όπως νομίζει και στο τέλος θα καθαρίσουν τα πράγματα κατά το νόμο. Α. Ετσι γίνεται στις συνταταγμένες Δημοκρατίες. Οι διαφορές των πολιτών με την Πολιτεία δεν κρινονται απο τα κόμμματα.
Αλλά η εκδοτική δικαιοδοσία του στον ΔΟΛ είναι απόλυτη και ασκείται κατά τη βούληση του. Αν κάνει λάθος το πληρώνει -όπως συνέβη. Αν κινηθεί σωστά, σώζει την επιχείρησή του. Αυτός είναι ο ιερός κανόνας για κάθε επιχειρηματία.
Ακούστηκε ότι ο Ψυχάρης υποχώρησε στην τραπεζική και ανακριτική πίεση που υφίσταται, ή ότι αυτή η εξέλιξη αποτελεί αποτέλεσμα συναλλαγής του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί. Αλλά όποιος ισχυρίζεται ότι οι δικαστικοί λειτουργοί που χειρίζονται τις υποθέσεις του και οι -σημερινές- διοικήσεις των τραπεζών υπακούουν σε κυβερνητικές εντολές να το πει με ονοματεπώνυμα.
Δεν μπορεί η Δικαιοσύνη να είναι ανεξάρτητη όταν οι αντίπαλοι μας έχουν πρόβλημα με τις αποφάσεις της και να είναι κυβερνητικός βραχίονας στην αντίθετη περίπτωση. Δεν γίνεται οι τράπεζες να κάνουν τη δουλειά τους όταν κλείνουν τη στρόφιγγα σε μια επιχείρηση, αλλά να υποκινούνται όταν μελετούν μια δανειακή ρύθμιση.
Η ενοχή δεν προεκοφλείται δια της κατηγοριας και η παραμομπή για της ανάκρισης. Πόσοι επιχερειματίες κατηγορήθηκαν απο τις φορολογικές αρχές και αθωώθηκαν; Θέλουν μήπως στη ΝΔ ονόματα πολιτικών που κατηγορήθηκαν για τις τις δηλώσεις <πόθεν έσχες> τους; Καταδικάσθηκαν όλοι και όλες;
Εν πάση περιπτώσει η επιστροφή του Βασίλη Μουλόπουλου στον ΔΟΛ προφανώς σηματοδοτεί την εγκατάλειψη της άγονης και ζημιογόνου πολιτικής που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια . Την επιστροφή στις γραμμές της δημοκρατικής παράταξης -με το εκ χαρακτήρος αντιδεξιό πρόσημο. Είναι κάτι σαν ιστορική αναγκαιότητα για να ξανασυναντήσει το κοινό του -πέραν του ότι είναι και ευφυές.
Ο Μουλόπουλος δεν είναι ο άσχετος που είδε φως και μπήκε. Είναι παλιός στο μαγαζί, είναι φίλος και κουμπάρος του Ψυχάρη και κυρίως ξέρει τη δουλειά. Ότι είναι και ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως είναι ενοχλητικό, αλλά.. κανείς δεν είναι τέλειος.
Αυτά μπορεί να έχουν σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ ; Όλα τα κόμματα δεν έχουν εμπλοκές, επαφές και συναλλαγές με τους εκδότες και καναλάρχες; Κακώς, αν μιλάμε για την ενημέρωση. Αλλά πού είναι το πρόβλημα από την επιχειρηματική πλευρά; Το θέμα είναι να μη το κρύβουν. Να μην παραπλανούν την κοινή γνώμη, παριστάνοντας ότι είναι από τη μια πλευρά και να είναι από την άλλη.
Ο Ψυχάρης δεν ήταν αυτός που αποκάλυψε ευθέως τις επαφές του με τον Τσίπρα, από τον καιρό που ήταν στην αντιπολίτευση ακόμη; Πού είναι το πρόβλημα; Ο ίδιος δεν είχε αποκαλύψει τις επαφές με τον Γ. Παπανδρέου στο Μέγαρο Μαξίμου; Όποιος θέλει μπορεί να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει.
Αλλά αν μιλάμε για Μέσα Ενημέρωσης και συγκεκριμένα για τον ΔΟΛ η «αγανάκτηση» για την τελευταία εξέλιξη είναι υποκριτική , αντιδημοκρατική και επιπλέον αποκαλύπτει σε πόσο λάθος κατεύθυνση βρισκόταν τα τελευταία χρόνια. Ποιό είναι το υπέρτερο αγαθό: να διαδωθει ενα ιστορικό εκδοτικό συγκρότημα και να έχουν δουλειά εκατοντάδες εργαζόμενοι, η να διαθέτει ενα ακόμη έρεισμο στην προσπάθειά του να γίνει Πρωθυπουργός ο Κυριάκος; Τωρα γιατί έσπευσαν στην ίδια γραμμή ο Βενιζέλος και ο .. Σταύρος δεν θέλει και ρώτημα.
Τα πράγματα, εφεξής, στον ΔΟΛ θα κριθούν πάνω σε δυο συγκεκριμένους άξονες:
Ο ένας είναι η οικονομικη -άρα κυκλοφοριακή- βιωσιμότητα της επιχείρησης. Δηλαδή η διασφάλιση της εργασίας του προσωπικού του και κυρίως η ευχέρεια των δημοσιογράφων του να παραμείνουν ενεργοί στο χώρο της ενημέρωσης με τη δουλειά τους, τις ικανότητες και τις γνώσεις τους- και να μην στραφούν σε ετεροαπασχόληση για να ζήσουν.
Ο άλλος -που αποτελεί προϋπόθεση για τον πρώτο- είναι να επιστρέψουν τα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ στον ιστορικό ρόλο τους ως εκδοτικοί πυλώνες της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, όπως ήταν από την ίδρυση τους . Οχι να στηρίζουν – πάντα κριτικά- ΤΑ κόμματα του χώρου, αλλά να αναδεικνύουν κυρίως τις αρχές, τις αξίες, την ιστορία, τους συμβολισμούς του. Να πληροφορούν έγκυρα με την ειδησεογραφία τους και να αντιπαρατίθενται στη συντηρητική παράταξη με την αρθογραφία και το σχολιασμό τους. Δηλαδή να ξανασυστηθούν στο κοινό τους.
Οι πολίτες πρώτα επιλέγουν κόμμα και μετά εφημερίδα. Η ιδεολογία και η πολιτική τους προτίμηση προηγείται της πηγής ενημέρωσής τους. Όσοι πήγαν να βιάσουν αυτή την αρχή κατέστρεψαν τον ΔΟΛ. Στοιχειώδες: οι εφημερίδες ακολουθουν το κοινό τους, δεν επιχειρούν να το χειραγωγήσουν για να … αλλαξοπιστήσει, οπως επιχειρούσαν αλλαζονικά κάποιοι φλουφληδες .
Ο Μουλόπουλος είναι κατάλληλος να οργανώσει την λειτουργία του Συγκροτήματοπς και στους δυο άξονες. Αδιαφορώντας για τις απίστευτες οιμωγές του κύκλου της καταστροφής και τις απαράδεκτες κομματικές παρεμβάσεις στα επιχειρηματικά σχέδια ενός εκδότη. Μετά από καιρό ο Ψυχάρης αποφάσισε να φέρει καινούργιο σεφ και να ξαναφτιάξει την ομελέτα της ενημέρωσης με την παραδοσιακή συνταγή του ΔΟΛ. Ότι θα σπάσουν μερικά αυγά, αυτό είναι αναπόφευκτο.
ΥΓ. Οσοι δυσφορούσαν κάποτε με τον Λαμπράκη και τη Βλάχου, ας δούν υπέρ ποίων κάνουν σήμερα δηλώσεις υποστήριξης και ποιών τα τηλεοπτικά παραθυρα θα ορίζουν το μέλλον τους.
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
