Καλές οι υποσχέσεις και οι κορώνες για ανάδειξη της ιστορικής Αβερώφειου Γεωργικής Σχολής, καλές και οι δηλώσεις για την αξιοποίηση του «ακατέργαστου διαμαντιού» για τη Θεσσαλία και για εγώ δεν ξέρω τι άλλο, που χρόνια τώρα καλύπτουμε μέσα από το ρεπορτάζ.
Παλιά κτίρια, ιδιαίτερων μορφολογικών και αρχιτεκτονικών χαρακτηριστικών, κηρύχθηκαν το 1993 με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού και κατόπιν εισήγησης της Σχολής «έργα τέχνης και ιστορικά διατηρητέα οικοδομήματα» και καλώς κηρύχθηκαν ως τέτοια, μόνο που ως τέτοια θέλουν και συντήρηση και κυρίως θέρμανση!
Για να μην ξεχνιόμαστε, στη σχολή ζουν και κινούνται άνθρωποι. Άνθρωποι που παλεύουν να σπουδάσουν, να παρακολουθήσουν μαθήματα και να γράψουν εργασίες κάτω από τις συνθήκες που απεικονίζονται στην παραπάνω φωτογραφία!
Με μπουφάν, κασκόλ και σκουφιά προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το κρύο στις παγωμένες αίθουσες τα παιδιά, μόλις λίγων ωρών η φωτογραφία.
Με το χαμόγελο αντιμετώπισαν την κατάσταση πιο δίπλα και άλλοι, η φωτογραφία άλλωστε κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, αν και ίσως θα’ πρεπε τελικά να τους εμφανίσουμε.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά μήπως και «παγώσουν» επιτέλους κάποια στιγμή τα χαμόγελα και οι βαρύγδουπες δηλώσεις κάποιων άλλων, των υπεύθυνων ας πούμε για το μέλλον της σχολής…
Ε.Π.
