ΓΡΑΦΕΙ Ο Δρ Κώστας Σαχινίδης
Ένα ακόμη λαογραφικό μουσείο στην περιοχή του Δήμου Ελασσόνας βρίσκεται υπό διωγμό από τον δήμαρχο Ελασσόνας και την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου.
Πρόκειται για το Λαογραφικό μουσείο του Πολιτιστικού Ποντιακού Συλλόγου Λόφου Ελασσόνας που στεγάζεται στο κτήριο του ανενεργού Δημοτικού Σχολείου του χωριού. Ειδικότερα το σχολείο αυτό διαθέτει δύο αίθουσες από τις οποίες η μία χρησιμοποιείται από τον Σύλλογο ως αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και εκδηλώσεων (αίθουσα διδασκαλίας χορών, σύγκληση Γενικών Συνελεύσεων, διαλέξεις, διεξαγωγή πολιτειακών εκλογών κ.λπ.) και η άλλη στεγάζει το Μουσείο του χωριού, κατόπιν σχετικής παραχώρησης από την προηγούμενη δημοτική αρχή.
Σύμφωνα με απόφαση της νέας δημοτικής αρχής, ο Σύλλογος υποχρεούται να εκκενώσει την μία αίθουσα και να την παραχωρήσει στον τοπικό πρόεδρο της δημοτικής Κοινότητας Λόφου, παρότι υπάρχουν, σε καλή κατάσταση, τα γραφεία της πρ. Κοινότητας.
Η ανομολόγητη αυτή απόφαση του Δήμου, σύμφωνα με τους διοικούντες του Συλλόγου, θα έχει ως συνέπεια να κλείσει το μουσείο και είναι πολύ πιθανόν, η αίθουσα να αχρηστευθεί εντελώς, μόνο και μόνο για ένα πείσμα ορισμένων αντιφρονούντων.
Όμως, με αυτού του είδους τις πολιτικές αποφάσεις, γίνεται ολοφάνερο, για μια ακόμη φορά, οτι, τελικά, έχει εξαλειφθεί ή είναι υπό αίρεση κάθε λογική και κάθε ευασθησία για τον τοπικό μας Πολιτισμό. Άλλωστε, είναι γνωστή και η προηγούμενη παράνομη απόφαση της δημοτικής αρχής για την υφαρπαγή του αεροπλάνου από τα Αραδοσίβια, χωρίς την θέληση των κατοίκων, ενώ συνεχίζει να κρατά στο σκοτάδι, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, και το Αγροτικό Μουσείο των Αραδοσιβίων.
Δεν είναι δυνατόν, για οποιαδήποτε, κομματική ή άλλη, σκοπιμότητα, να επιλέγει να κλείσει ένα μουσείο αντί να στηρίξει με κάθε μέσο τον τόσο δραστήριο Σύλλογο ενός μικρού χωριού που δεν διαθέτει τίποτε άλλο για την ψυχαγωγία των κατοίκων του παρά μόνο ένα μικρό καφενείο και τις τόσο αξιόλογες δραστηριότητές του.
Πάντως, παρόλα αυτά, ο Σύλλογος έχει κάνει κάθε νόμιμη ενέργεια για την ακύρωση της απόφασης αυτής, παρά τις δαπάνες που αναγκάζεται να κάνει για την διεκδίκηση του νόμιμου αιτήματός του για να έχει την αίθουσα και να μπορεί να λειτουργεί το μουσείο του χωριού του. Ένα μουσείο που αξίζει να επισκεφθεί ο καθένας, όπως είχα την χαρά να επισκεφθώ και εγώ, πρόσφατα, και να ενημερωθώ σχετικά, με την ευκαιρία της κοπής της Πρωτοχρονιάτικης Βασιλειόπιττας.
Αξίζει να σημειωθεί οτι το πλήθος των μουσειακών αντικειμένων, τα οποία παραχώρησαν οι κάτοικοι του χωριού, μεταφέρουν τον επισκέπτη στην πατρώα γη του Πόντου αλλά και στον παλαιότερο τρόπο ζωής και τον πολιτισμό όλων των αγροτών και κτηνοτρόφων του χωριού, με στόχο να διασωθούν τα αντικείμενα από την φυσική φθορά και εγκατάλειψη αλλά, κυρίως να γνωρίσουν οι νέες γενιές σημαντικές πλευρές της ζωής των προγόνων τους. Είναι κρίμα και ντροπή συνάμα για τον Δήμο μας, με τις αποφάσεις του, να στέκεται εμπόδιο στη γνώση της νέας γενιάς.
