Η υπογεννητικότητα είναι ένα από τα δεινά του ανεπτυγμένου κόσμου που η Ευρωπαϊκή Ένωση βιώνει όλο και πιο έντονα. Τα ποσοστά γεννήσεων πέφτουν δραματικά καθώς όλο και περισσότερες γυναίκες εργάζονται, επιλέγουν να τεκνοποιήσουν πιο αργά και να κάνουν λιγότερα παιδιά.
Οι Ευρωπαίοι σε ολόκληρη την ήπειρο έχουν λιγότερα μωρά από ό,τι είχαν παλιότερα οι εθνικοί πληθυσμοί από τη Σκανδιναβία έως τη Μεσόγειο και δεν υπάρχουν αρκετοί νέοι παραγωγικοί άνθρωποι για να κρατήσουν ακμαίες τις οικονομίες των χωρών τους και να φροντίσουν τον πληθυσμό που γερνάει.
Στην Ισπανία για παράδειγμα αναφέρει το Quartz, οι γυναίκες έχουν κατά μέσο όρο 1,3 παιδιά. Σύμφωνα με τον Guardian το 2015, το ποσοστό θανάτου της Ισπανίας ξεπέρασε το ποσοστό γεννήσεων, μια κατάσταση που προηγουμένως είχε συμβεί μόνο κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Τον περασμένο μήνα η Εδελμίρα Βαρέιρα Διζ διορίστηκε «επίτροπος για τη δημογραφική πρόκληση» και αυτές τις μέρες άρχισε να δουλεύει με τις γυναικείες κοινότητες για να κατανοήσει τη φύση του προβλήματος. Οι αλλαγές στη δυναμική της εργασίας και σε σχέση με την ισότητα των φύλων είναι μέρος του προβλήματος.
Οι Ισπανίδες αποκτούν το πρώτο τους παιδί κατά μέσο όρο στα 32, ηλικία μεγαλύτερη από ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη, μεγαλύτερη ακόμη και από ό,τι στην Ιαπωνία, χώρα η οποία είναι γνωστό ότι έχει πρόβλημα εξαιτίας της συρρίκνωσης του πληθυσμού της.
Αλλά τα Οικονομικά είναι επίσης πιθανό να αποτελούν μέρος του προβλήματος, σε μια χώρα που υποφέρει από την ύφεση και όπου η ανεργία των νέων το 2015 έφτασε το 48%. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, η Ισπανία έρχεται δεύτερη μετά την Ελλάδα όπου η ανεργία των νέων ανέβηκε στο 49,5%.
Με λίγα λόγια, το πρόβλημα της Ισπανίας είναι ότι οι άνθρωποι δεν κάνουν αρκετά παιδιά ώστε μεγαλώνοντας να τους αντικαταστήσουν ή να τροφοδοτήσουν τις περιοχές που χάνουν τους νέους καθώς εκείνοι μεταναστεύουν στις πόλεις ή αναζητούν ευκαιρίες στο εξωτερικό.
Έτσι προκαλείται ένας φαύλος κύκλος. Δυσοίωνες οικονομικές προοπτικές οδηγούν τους ανθρώπους να κάνουν λιγότερα παιδιά ή να φεύγουν και στη συνέχεια αυτά τα προβλήματα χειροτερεύουν ακόμη περισσότερο από την έλλειψη των νέων.
Η Ισπανία είναι η τελευταία χώρα που αποφάσισε να αναλάβει δράση για το δημογραφικό ζήτημα και ίσως το κάνει πιο νηφάλια από τους Ιταλούς γείτονές της. Γιατί; Το 2016, η Ιταλία ανακοίνωσε την πρώτη της «Ημέρα Γονιμότητας» με μια εκστρατεία που προκάλεσε αντιδράσεις.
Η λεζάντα μιας αφίσας με μια νεαρή γυναίκα που κρατούσε μια κλεψύδρα, προειδοποιούσε ότι «η ομορφιά δεν έχει ηλικία, η γονιμότητα όμως έχει», με άλλα λόγια ότι ο χρόνος τελειώνει αν θέλεις να κάνεις παιδιά.
Αντίθετα, στη Σουηδία και στη Δανία στα μέσα ενημέρωσης παρουσιάστηκαν χαρούμενες καμπάνιες και πρωτότυπες πολιτικές πρωτοβουλίες που ενθαρρύνουν τους πολίτες να κάνουν περισσότερο σεξ και κατά συνέπεια περισσότερα μωρά, για το καλό όλων.
