Ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης δήμου Λαρισαίων
Με αφορμή τη συζήτηση που έγινε τόσο στο δημοτικό συμβούλιο και που συνεχίζεται και σήμερα, όσο και στην επιτροπή σχεδίου πόλης και αφορά την ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ και τη διαφαινόμενη πρόθεση της δημοτικής αρχής των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΕ κ.α.,
να προχωρήσει σε μαζικούς αποχαρακτηρισμούς κοινόχρηστων χώρων, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα παρακάτω.
Από τις επεξεργασίες που συμπυκνώνονται στην προαναφερόμενη “Έκθεση Αξιολόγησης” η δημοτική αρχή της πρώτης φορά «αριστερά», στοχεύει στον αποχαρακτηρισμό πολλών δεσμευμένων εκτάσεων με κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους (Κ.Χ. και Κ.Φ.) από το κέντρο της πόλης και το σύνολο των συνοικιών, με πρόσχημα τις δικαστικές αποφάσεις άρσης της επιβολής της απαλλοτρίωσης των ιδιοκτητών και την επίκληση οικονομικής αδυναμίας εγγραφής στον προϋπολογισμό του δήμου των αντίστοιχων ποσών που αφορούν στο κόστος των απαλλοτριώσεων.
Τα παραπάνω σηματοδοτούν την εκτεταμένη μη εφαρμογή του ρυμοτομικού σχεδίου πόλης, όπως διαχρονικά έχει διαμορφωθεί και την περαιτέρω υποβάθμιση του αστικού ιστού, καθώς η εκκίνηση της διαδικασίας αποχαρακτηρισμών θα έχει σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής ιδιαίτερα των πιο υποβαθμισμένων συνοικιών που έχουν και τα περισσότερα προβλήματα. Το θέμα προσεγγίζεται από τη σκοπιά της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων και όχι αυτής των λαϊκών αναγκών, αφού παραγνωρίζεται το γεγονός των σοβαρών ελλείψεων στις γειτονιές τόσο σε ελεύθερους κοινόχρηστους χώρους, όσο και σε υποδομές που θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας όπως παιδικοί σταθμοί, νηπιαγωγεία, γυμναστήρια, ΚΑΠΗ κλπ.
Οι εκτάσεις που προτείνονται και εξετάζονται προς αποχαρακτηρισμό και άρση της απαλλοτρίωσης, όπως προβλέπονται από τη πολεοδομική μελέτη του σχεδίου πόλης αφορούν χώρους εκτόνωσης ιδιαίτερα στις πιο πυκνοδομημένες περιοχές, οι οποίοι σε φυσιολογικές συνθήκες εξυπηρετούν τις ανάγκες των παιδιών (παιδικές χαρές) και των ενηλίκων (περίπατος, αναψυχή κλπ.), ενώ σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης (π.χ. σεισμός, πυρκαγιά κλπ.) λειτουργούν σαν χώροι εκτόνωσης και συγκέντρωσης του πληθυσμού στα πλαίσια των ειδικών σχεδίων αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών.
Αυτή η πολιτική που εφαρμόζει και η σημερινή δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ κ.α. και που στηρίζουν αναφανδόν όλες οι άλλες παρατάξεις «γαλαζοπράσινης απόχρωσης» στο δημοτικό συμβούλιο, είναι υπεύθυνη για το ότι οι ανάγκες της λαϊκής οικογένειας δεν μπορούν να βρουν διέξοδο σε δωρεάν, σύγχρονες, ασφαλείς υποδομές, που θα προσφέρουν σύγχρονες υπηρεσίες. Αντίθετα μετατρέπονται σε εμπόρευμα, που αγοράζουν τα λαϊκά νοικοκυριά αφού βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, πληρώνοντας σύμφωνα με τις μειωμένες δυνατότητές τους ιδιωτικές δομές για την καθημερινή ψυχαγωγία και εκτόνωση των παιδιών (παιδότοποι στο κέντρο και πέριξ της πόλης), για την εκπαίδευση (ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί, νηπιαγωγεία), για την Φ.Α. και τον αθλητισμό.
Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία της “Έκθεση Αξιολόγησης” όπου αποδεικνύεται η δυσμενέστερη θέση που βρίσκονται οι πιο υποβαθμισμένες, λαϊκές συνοικίες της πόλης. Η αναλογία των Κ.Χ. και Κ.Φ. σε σχέση με την έκταση της συνοικίας στην Ν. Σμύρνη είναι 5,55%, στους Αμπελόκηπους είναι 9,11%, στον Ιπποκράτη είναι 9,07%, στον Αγ. Γεώργιο 6,96% και στα Ηπειρώτικα 5,44%. Ενώ την ίδια στιγμή αν εξετάσει κανείς το σχέδιο πόλης διαπιστώνει ότι αυτές οι περιοχές αντιμετωπίζουν σημαντικούς φραγμούς επικοινωνίας και σύνδεσης με την υπόλοιπη πόλη εξαιτίας της φυσικής θέσης τους (αντιπλημμυρικό ανάχωμα, αποστραγγιστική τάφρος, σιδηροδρομικές γραμμές κλπ.). Επίσης ιδιαίτερη καθυστέρηση παρουσιάζει και το ποσοστό υλοποίησης του σχεδίου πόλης με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις συνοικίες Αγ. Γεώργιος-Τούμπα με 54%, ενώ στην συνοικία των Αγ. Σαράντα το ποσοστό πέφτει στο 23% εξαιτίας της αδυναμίας αξιοποίησης της έκτασης του ΑΤΑ.
Μέσα από τις επικείμενες αλλαγές και τους αποχαρακτηρισμούς, η δημοτική αρχή Λαρισαίων εκτός από την εξοικονόμηση πόρων, που δεν περισσεύουν ποτέ για τις λαϊκές ανάγκες, προωθεί παράλληλα και τον στρατηγικό της σχεδιασμό που στοχεύει στη μετατροπή του κέντρου της πόλης σε πόλο έλξης μονοπωλιακών επενδύσεων στον τομέα του τουρισμού. Δεν είναι τυχαίος ο προτεινόμενος αποχαρακτηρισμός της περιμέτρου του Κ.Χ. 871 (οικοδομικό τετράγωνο αρχαίου θεάτρου), αφού είναι αποτέλεσμα του σχεδιασμού για τη δημιουργία προϋποθέσεων παραχώρησης εκτάσεων ”φιλέτα” στους μονοπωλιακούς τουριστικούς ομίλους όπως αναλύεται από παλαιότερες μελέτες (πχ η μελέτη μάρκετινγκ) και εξειδικεύεται με την αξιοποίηση των αλλαγών στις χρήσης γης στην περιοχή του λόφου του Φρουρίου και πέριξ του Α’ αρχαίου θεάτρου. Ταυτόχρονα προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα με την εξασφάλιση πόρων από το Πράσινο Ταμείο για την ολοκλήρωση της απαλλοτρίωσης στο ΚΧ 867 Γ (τμήμα απέναντι από το Α’ αρχαίο θέατρο), που αντικειμενικά θα ωφελήσει άμεσα την ήδη υφιστάμενη ξενοδοχειακή επένδυση που βρίσκεται εκεί (Divani Palace).
Από τη σκοπιά της Λαϊκής Συσπείρωσης θεωρούμε ότι γνώμονας πρέπει να είναι η εφαρμογή του σχεδίου πόλης, για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών με την απαραίτητη διεκδίκηση σχετικών πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό για την αποζημίωση των ιδιοκτητών μέσα από τις απαλλοτριώσεις και την απόδοση τελικά των Κ.Χ. και Κ.Φ. σε μορφή υποδομών στο λαό.
Τα θέματα που έχουν να κάνουν με τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, την πολιτική γης συνολικότερα, η έννοια της οργάνωσης του κοινωνικού χώρου πρέπει να απαντήσουν στο κρίσιμο θεμελιώδες ερώτημα “χωροταξικός σχεδιασμός για ποιον”, δηλαδή είναι βαθύτατα ταξικό ζήτημα και όχι τεχνοκρατικό και συνδέεται άμεσα με τα ζητήματα της οικονομίας. Στα πλαίσια αυτού του συστήματος, ο χωροταξικός σχεδιασμός εντάσσεται και υποτάσσεται, αντικειμενικά, στους νόμους της αγοράς, της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι άρρηκτα δεμένος με την τάση της εμπορευματοποίησης της γης, των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και ιδιωτικοποιήσεων που προωθούνται στο πλαίσιο της ΕΕ. Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι όσο η γη αποτελεί εμπόρευμα στα πλαίσια της καπιταλιστικής οικονομίας, θα λύνονται ζητήματα εφαρμογής των ήδη ελλιπών σχεδίων πόλης προς την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα αφήσουμε την δημοτική αρχή να παραδώσει και τους τελευταίους ελεύθερους χώρους της πόλης. Γι’ αυτό καλούμε το λαό της πόλης να αντιδράσει άμεσα και να επιβάλει στην δημοτική αρχή με την οργανωμένη πάλη του, να διεκδικήσει από την κυβέρνηση τους απαραίτητους πόρους για την απαλλοτρίωση όλων των δεσμευμένων εκτάσεων, με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
