ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΟΖΩΝ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ

ΓΡΑΦΕΙ Ο Χρήστος Γουλόπουλος, ειδικός ακτινοδιαγνώστης γιατρός

Ο θυρεοειδής αδένας είναι από τους μεγαλύτερους ενδοκρινείς αδένες, ζυγίζει 18-20g στον ενήλικα και αποτελείται από δύο λοβούς οι οποίοι περιβάλλονται από κάψα. Με τη σειρά τους συνδέονται με τον ισθμό, ο οποίος βρίσκεται κάτωθεν του κρικοειδούς χόνδρου, μια λεπτομερή ζώνη ιστού.

Σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει και ο πυραμοειδής λοβός, ο οποίος με τη σειρά του βρίσκεται στη μέση γραμμή και προς τα πάνω ως το υοειδές οστούν, δηλώνοντας έτσι την εμβρυολογική οδό διαπλάσεως του θυροειδούς. Ο ΔΕ λοβός είναι μεγαλύτερος, πιο αγγειοβριθής και συνήθως διογκώνεται περισσότερο σε παθήσεις στις οποίες παρατηρείται διάχυτη διόγκωση.

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζεται ως μονήρης όζος σε ποσοστό περίπου 90% και σπάνια θα εμφανιστεί ως πολυοζώδης βρογχοκήλη. Αποτελείται από τέσσερις τύπους, με σαφείς ιστοπαθολογικές διαφορές και διαφορετική βιολογική συμπεριφορά.

Διακρίνεται σε:

1.Θηλώδες καρκίνος: Είναι ο συνηθέστερος και καλοηθέστερος, απαντά σε όλες τις ηλικίες και συνιστά το 50-70% του συνόλου των καρκίνων του θυροειδούς. Εμφανίζεται ως διάκριτος όζος, ο οποίος διαφέρει σαφώς από τον υπόλοιπο αδένα.

2.Θυλακιώδης καρκίνος: Αποτελεί το 20% των περιπτώσεων και όπως ο θηλώδης είναι τρεις φορές πιο συχνός στις γυναίκες και απαντά πιο συχνά στη μέση και μεγάλη ηλικία και λιγότερο στα παιδιά.

3.Αναπλαστικός καρκίνος: Είναι ο κακοηθέστερος καρκίνος του θυροειδούς. Ιστολογικά χαρακτηρίζεται από την πλήρη έλλειψη θυλακιωδών ή θηλωδών στοιχείων. Απαντάται σε μεγάλα άτομα και καταλαμβάνει το 5-25% του συνόλου και διηθεί τους μύες του τραχήλου, τους λεμφαδένες και τα μαλακά μόρια.

Είναι πιθανό να επεκταθεί στους πνεύμονες, τον εγκέφαλο και τα οστά. Η πρόγνωση είναι πολύ κακή και οι ασθενείς καταλήγουν σε 6-12 μήνες.

4.Μυελοειδής καρκίνος: Προέρχεται από τα παραθυλακιώδη ή C κύτταρα του θυρεοειδούς. Αποτελεί το 5-10% του συνόλου και έχει την ίδια κατανομή στα δύο φύλα. Εμφανίζεται ως μονήρης διόγκωση του αδένα, ανώμαλης επιφάνειας, η οποία έχει την τάση να επεκτείνεται τοπικά στους μύες του τραχήλου, στα λεμφαγγεία, στους λεμφαδένες και τελικά διασπείρεται στους πνεύμονες και τα σπλάγχνα.

Ο όγκος στα δύο τρίτα των περιπτώσεων είναι οικογενής. Οι οικογενείς όγκοι μπορεί να αποτελούν τμήμα του συνδρόμου της πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας τύπου IIα(σύνδρομο Sipple),το οποίο χαρακτηρίζεται από μυελοειδή καρκίνο, φαιοχρωμοκύττωμα και αδενώματα παραθυροειδών ή του τύπου IIβ,το οποίο χαρακτηρίζεται από μυελοειδή καρκίνο, φαιοχρωμοκύττωμα και πολλαπλά νευρινώματα της γλώσσας, των  χειλέων και του εντέρου.

5.Διάφοροι τύποι καρκίνου:

  1. Λέμφωμα και II.Μεταστατικοί όγκοι.

Υπερηχογράφημα: Μπορεί να διαπιστωθεί με βεβαιότητα αν ένας μη λειτουργικός (ψυχρός) όζος του θυρεοειδούς αδένα, που βρέθηκε στο σπινθηρογράφημα με 123Ι, είναι κυστικός ή συμπαγής. Η μέθοδος με το υπερηχογράφημα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την παρακολούθηση των μεταβολών του μεγέθους των όζων του θυρεοειδούς, παρέχοντας έτσι μια αντικειμενική βάση εκτίμησης της κατασταλτικής θεραπείας με Τ4.

Ο έλεγχος θα πρέπει να γίνονται από Ιατρό Ακτινοδιαγνώστη.

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ