ΓΡΑΦΕΙ Η Κωνσταντινιά Πατσή, διευθύντρια του σχολείου
Ο δεξιοτέχνης σκηνοθέτης μπορεί να κάνει παράσταση ακόμα και με τον τηλεφωνικό κατάλογο, έλεγε κι ο Σπύρος Ευαγγελάτος. Ένα καλό έργο όμως, όσο αριστουργηματικό κι αν είναι μπορεί ν’ αδικηθεί από μια κακή σκηνοθεσία. Παρακολούθησα την παράσταση της θεατρικής ομάδας του ΓΕ.Λ Τυρνάβου «Η Κυριακή των παπουτσιών» του Λάκη Λαζόπουλου
και τολμώ να πω ότι το καταπληκτικό αποτέλεσμα της σχολικής παράστασης έχει την υπογραφή της Έλενας Γράβαλου. Κατάφερε να υλοποιήσει με ξεχωριστή επιτυχία μια απαιτητική παράσταση με ένα επιτελείο εξαίρετων- όπως αποδείχτηκαν- αλλά ερασιτεχνών μαθητών-ηθοποιών, χωρίς πλούσια σκηνικά και κοστούμια που απαιτούν οι πετυχημένες παραστάσεις.
Έζησα μόνο μερικές από τις ατέλειωτες ώρες της πρόβας, κι ακόμη αντηχούν στα αυτιά μου οι παροτρύνσεις προς τους ηθοποιούς. « δεν ακούγεσαι, Γιάννη», «εδώ στο μέσον της σκηνής, Μαρία μου» , «αύριο να ξέρετε, όλα τα λόγια του κειμένου»…………… κι όταν ερχόταν το αύριο , Έλενα μου, και τα παιδιά σε ταλαιπωρούσαν, σε θυμάμαι, να μονολογείς, είμαι σίγουρη, θα τα καταφέρουν!!! Ξέρουν τα παιδιά!!
Ακόμη δεν κατάλαβα, αν το έλεγες γιατί το πίστευες, ή αν το έλεγες για να το ακούσεις και να το πιστέψεις. Και, ναι τα παιδιά, στηρίχτηκαν στην αγάπη σου και σου την ανταπέδωσαν……την έκαναν άλλη μια επιτυχία!!
Και, ναι, τα παιδιά μετουσίωσαν επί σκηνής και χθες και προχθές την έμπνευση σου και τη δημιουργικότητα σου και μετέτρεψαν την όμορφη διαδρομή σας στον κόσμο του θεάτρου και της μεταφοράς του κειμένου στην σκηνή, σε γιορτή!! μια γιορτή αγάπης, συνεργασίας και συλλογικότητας, έκφρασης της φαντασίας και της εφευρετικότητας, καλλιτεχνικής έκφρασης και πολιτιστικής δημιουργίας. Δεν ξέρω αν μπορώ να μιλήσω για κέρδος, μιας και η λέξη καταγράφεται σε ένα σύστημα αξιών χρηματιστηρίου με κάποιο τρόπο. Ωστόσο άκουσα στο τέλος της παράστασης το θερμό χειροκρότημα όλων. Και νομίζω, για σένα ήταν η καλύτερη ανταμοιβή……γιατί, όλα κρίνονται στο χειροκρότημα !!!!διαπίστωση κοινή ήταν ότι το χειροκρότημα ήταν θερμό και παρατεταμένο από μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του θεάτρου «ΜΑΞΙΜ».
