Το 18ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ θα διεξαχθεί αρχές Ιουλίου, σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία για τον κλάδο και συνολικά την κοινωνία.
Την τελευταία διετία οι δυνάμεις που συγκροτούν την πλειοψηφία και το προεδρείο της, ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και ΔΑΚΕ (ΝΔ), την οδήγησαν στην αδράνεια και την έκαναν στήριγμα των βασικών επιλογών της κυβέρνησης. Πώς άλλωστε θα μπορούσαν να αντιδράσουν, όταν και οι ίδιοι συμφωνούν με τα μνημόνια και με τα βάρβαρα αντιλαϊκά-αντιεκπαιδευτικά μέτρα πού το συνοδεύουν;
Γι’ αυτό δεν έπραξαν τίποτα σημαντικό για να υπερασπίσουν τους αναπληρωτές που έχασαν την δουλειά τους ή απειλούνται με το φάσμα της ανεργίας την επόμενη χρονιά. Ανέχτηκαν τους κυβερνητικούς εμπαιγμούς, όπως του Υπουργού Εσωτερικών που ανακοίνωσε 20.000 μόνιμους διορισμούς για να νομοθετήσει μετά από λίγο καιρό το πάγωμα των διορισμών για άλλα δύο χρόνια.
Στις μνημονιακές δεσμεύσεις, που μέσω του Εθνικού Διαλόγου και η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ(ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ) αποδέχτηκε, είναι:
- H «αποκέντρωση και αυτονομία» της σχολικής μονάδας, δηλαδή η περικοπή της χρηματοδότησης, η αναζήτηση χορηγών και εντέλει η παράδοση του σχολείου στην «αγορά».
- H επαναφορά της αξιολόγησης στην εκπαίδευση (στο υπόλοιπο δημόσιο έχει ήδη ξεκινήσει), με σκοπό την πειθάρχηση και υποταγή των εκπαιδευτικών και την κατηγοριοποίηση των σχολείων.
- H αλλαγή του χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Η τεχνική εκπαίδευση μετατρέπεται σε κυνήγι δεξιοτήτων, μαθητεία ή κατάρτιση. Η γενική εκπαίδευση σε παροχή αποσπασματικών πληροφοριών και φιλτράρισμα μαθητών μέσα από ένα βαθύτατα ταξικό σχολείο.
- H παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, η περικοπή των απολαβών τους (μισθοί, συντάξεις κλπ.).
Μετά την Διαμαντοπούλου και τον Αρβανιτόπουλο, την σκυτάλη πήραν ο Φίλης και ο Γαβρόγλου υλοποιώντας τις κατευθύνσεις των εκθέσεων του ΟΟΣΑ και τις επιταγές των ΕΕ-ΔΝΤ-ΣΕΒ.
Όλα αυτά είναι μέρος μιας πολιτικής που έχει βυθίσει την κοινωνία στην φτώχεια και την απελπισία. Έχουν το θράσος να μιλούν για ανάπτυξη, πλεονάσματα και «αντίμετρα», την ίδια ώρα που υπέγραψαν το 4ο Μνημόνιο με άγριες περικοπές συντάξεων, μείωση του αφορολόγητου, περαιτέρω ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, άρση περιορισμών στις απολύσεις, ακόμα και κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις μας για χάρη των προτεραιοτήτων κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Το ρεύμα των Παρεμβάσεων και των Συνεργαζόμενων με αυτές αποτελεί χρόνια τώρα τον αντίπαλο πόλο στην γραφειοκρατία των σωματείων, στον φιλοκυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, την συνδιαχείριση και την συνθηκολόγηση. Και στις σημερινές συνθήκες, απέναντι σε κάθε λογής απολογητές της κυβερνητικής πολιτικής και σε όσους σπέρνουν την απογοήτευση και την αποστράτευση, εμείς επιμένουμε ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
- Σχολείο – δημόσιο αγαθό και όχι εργαλείο του κεφαλαίου.
- Ουσιαστική μόρφωση και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά.
- Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους.
- Δημόσια και δωρεάν κοινωνικά αγαθά για όλο τον λαό.
- Συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες στους χώρους δουλειάς.
Απευθύνουμε σε όλους τους συναδέλφους μας προσκλητήριο στήριξης και ενίσχυσης της Αγωνιστικής Παρέμβασης-Συνεργαζόμενοι, της ταξικής πτέρυγας, της μαχόμενης εκπαιδευτικής Αριστεράς μέσα στην Ομοσπονδία, για ένα Συνδικάτο ισχυρό, μαχητικό και διεκδικητικό.
ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ
ΑποστόλουΑντώνης,
ΔιβράμηςΑντρέας,
Θεοχάρη Γιάννα,
ΚαζαντζήςΚώστας,
Καλαϊντζίδου Σοφία,
Καλογήρου Βάσω,
Καράνης Γιώργος,
Κοντελές Δημήτρης,
Κριτσινιώτης Αθανάσιος,
Λαζαρίδης Κώστας,
Μήτσιου Αγγελική,
Μιχαλάκης Κώστας,
Μπαντής Νίκος ,
Μπίκα Δήμητρα,
Ντάκος Γιάννης
Νίκου Βασίλης,
Ντρικόγιας Χρήστος,
Παπαδόπουλος Δημήτρης,
Παπαϊωάννου Άννα,
Πολυμερίδου Μαρία,
Ρεμπάπης Παναγιώτης,
Ρεπανάς Δημήτρης,
Σιάμος Παναγιώτης,
Σπυροπούλου Ευαγγελία,
Ταζέ Βάσω,
Τσιμπόλη Κική,
Τσιφλικιώτου Μάγδα ,
Ψαρρού Ευαγγελία.
